ο δε υμιν λεγω πασιν λεγω: γρηγορειτε

Μάρκος 13:14-37 - (Μετάφραση : Λόγος)
»Μα όταν δείτε το σιχαμερό σύμβολο της ερήμωσης, για το οποίο μίλησε ο προφήτης Δανιήλ, να είναι στημένο εκεί που δεν ταιριάζει - ο αναγνώστης ας καταλάβει - τότε όσοι βρεθούν στην Ιουδαία ας καταφεύγουν στα βουνά.
Κι όποιος βρεθεί στην ταράτσα, να μην κατέβει στο σπίτι ούτε να μπει μέσα για να πάρει κάτι από το σπίτι του.
Κι όποιος βρεθεί στο χωράφι, να μη γυρίσει πίσω για να πάρει το ρουχισμό του.
Κι αλίμονο στις έγκυες και σ' εκείνες που θα θηλάζουν τις μέρες εκείνες.
»Να προσεύχεστε, πάντως, να μη γίνει η φυγή σας το χειμώνα,
γιατί οι μέρες εκείνες θα είναι μέρες τέτοιας θλίψης, που παρόμοιά της δεν έχει γίνει από τότε που δημιούργησε ο Θεός τον κόσμο μέχρι τώρα και ούτε θα ξαναγίνει ποτέ στο μέλλον.
Και αν δε λιγόστευε ο Κύριος τις μέρες εκείνες, δε θα σωζόταν κανένας. Μα για χάρη των εκλεκτών που έχει διαλέξει, λιγόστεψε τις μέρες εκείνες.
»Τότε, λοιπόν, αν κάποιος σας πει: Να! Εδώ είναι ο Χριστός, Να! εκεί είναι, μην πιστέψετε.
Γιατί θα εμφανιστούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες και θα κάνουν θαύματα και κατορθώματα υπερφυσικά με σκοπό να παραπλανήσουν, αν είναι δυνατόν, ακόμα και τους εκλεκτούς.
Εσείς όμως να προσέχετε. Βλέπετε, σας τα είπα όλα πριν ακόμα γίνουν».
«Όμως τις μέρες εκείνες, ύστερα από τη θλίψη εκείνη, ο ήλιος θα σκοτεινιάσει και το φεγγάρι θα πάψει πια να δίνει το φως του.
Και τ' άστρα από τον ουρανό θα αρχίσουν να πέφτουν και οι ουράνιες δυνάμεις θα σαλευτούν.
Τότε είναι που θα δουν το Γιο του Ανθρώπου να έρχεται μέσα σε νεφέλες με δύναμη πολλή και δόξα.
Και τότε θα στείλει τους αγγέλους του και θα μαζέψουν στον ίδιο τόπο τους εκλεκτούς του από τα τέσσερα σημεία των ανέμων από την άκρη της γης ως την άκρη τ' ουρανού».
«Και την αλληγορία εννοήστε την από τη συκιά. Όταν ο βλαστός της γίνει πια τρυφερός και αρχίσει να βγάζει φύλλα, καταλαβαίνετε πως είναι κοντά το καλοκαίρι.
Έτσι κι εσείς, σαν τα δείτε αυτά να γίνονται, να ξέρετε ότι είναι κοντά πια, στο κατώφλι της πόρτας.
Πραγματικά, σας λέω, δε θα εκλείψει η γενιά αυτή, που θα τα δει αυτά, ώσπου όλα αυτά να πραγματοποιηθούν.
Ο ουρανός και η γη θα πάψουν να υπάρχουν, αλλά τα λόγια μου ποτέ δε θα πάψουν να ισχύουν.
»Κι όσο για την ημέρα εκείνη και την ώρα, κανένας δεν την ξέρει, ούτε οι άγγελοι στον ουρανό ούτε ο Γιος, παρά μονάχα ο Πατέρας.
Να προσέχετε, να αγρυπνάτε και να προσεύχεστε, γιατί δεν ξέρετε πότε είναι ο καιρός αυτός,
όπως, για παράδειγμα, ένας ξενιτεμένος που άφησε το σπίτι του κι ανάθεσε στους δούλους του την εξουσία και στον καθένα το έργο του και στο θυρωρό πρόσταξε να αγρυπνάει.
Ν' αγρυπνάτε λοιπόν, γιατί δεν ξέρετε πότε έρχεται ο Κύριος του σπιτιού, το βράδυ ή τα μεσάνυχτα ή την ώρα που λαλεί ο πετεινός ή το πρωί.
Μήπως, όταν έρθει ξαφνικά, σας βρει να κοιμάστε.
Και ό,τι λέω σε σας, σε όλους το λέω: Αγρυπνείτε!»