Απο ποιά χώρα προέρχεται αυτό;

Προσεξτε τους 3 πρωτους αριθμους στο γραμμωτο κωδικα (bar code)

690 - 695 σημαινει "Made in China" (ΜΑΚΡΥΑ). Δεν ειναι δικαιωμα μας να γνωριζουμε τη χωρα παραγωγης :

00 -- 13: ΗΠΑ και Καναδάς

30 και 37: Γαλλία

40 έως 44: Γερμανία

49: Ιαπωνία

50: Ηνωμενο Βασιλειο

57 ~: 64 ~ Δανια - Φινλανδια

76 ~ Ελβετια και Λιχτενσταϊν

628: Σαουδικη Αραβία

629: United Arab Emirates

740-745: 480-489 Κεντρικη Αμερικη, Φιλιππινες

Πολύ ωραία ελληνικά βιβλία...

http://picasaweb.google.com/elifrac

Πολύ ωραία ελληνικά βιβλία

Υπάρχει Θεός;

Ένας άθεος καθηγητής της φιλοσοφίας συζητά με έναν φοιτητή του, για την σχέση μεταξύ επιστήμης και πίστης στον Θεό.

Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό;

Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε.

Καθ.: Είναι καλός ο Θεός;

Φοιτ.: Φυσικά.

Καθ.: Είναι ο Θεός παντοδύναμος;

Φοιτ.: Ναι

Καθ.: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους. Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν;

Φοιτ.: ...

Καθ.: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε μικρέ μου. Είναι καλός ο Θεός;

Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Είναι καλός ο διάβολος;

Φοιτ.: Όχι.

Καθ.: Ποιός δημιούργησε τον διάβολο;

Φοιτ.: Ο...Θεός...

Καθ.: Σωστά. Πες μου παιδί μου, υπάρχει κακό σ' αυτόν τον κόσμο;

Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε τα πάντα, σωστά;

Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Αρα λοιπόν ποιος δημιούργησε το κακό;

Φοιτ.: ...

Καθ.: Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σ' αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι;

Φοιτ.: Μάλιστα.

Καθ.: Λοιπόν, ποιός τα δημιούργησε;

Φοιτ.: ....

Καθ.: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου παιδί μου, έχεις δει ποτέ τον Θεό;

Φοιτ.: Όχι, κύριε.

Καθ.: Έχεις ποτέ αγγίξει το Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό, μυρίσει το Θεό σου; Και τέλος πάντων, έχεις ποτέ αντιληφθεί με κάποια από τις αισθήσεις σου το Θεό;

Φοιτ.: ...Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως όχι.

Καθ.: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε Αυτόν;

Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός σου δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου;

Φοιτ.: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.

Καθ.: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.

Φοιτ: Καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε θερμότητα;

Καθ.: Ναι.

Φοιτ.: Και υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε κρύο;

Καθ.: Ναι.

Φοιτ.: Όχι, κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερθερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται «κρύο». «Κρύο» είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της.

Στην αίθουσα επικρατεί σιγή...

Φοιτ.: Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;

Καθ.: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;

Φοιτ.: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το «σκοτάδι» είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα. Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως... Αλλά, όταν δεν έχεις φως, δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.

Καθ.: Που θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ;

Φοιτ.: Κύριε, ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική.


Καθ.: Ελαττωματική!; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;

Φοιτ.: Καθηγητά, σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορεί να μετρηθεί. Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως την σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα αυτήν την ενέργεια. Το να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος. Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής: είναι απλά η απουσία της. Τώρα πείτε μου, καθηγητά διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;

Καθ.: Εάν αναφέρεσαι στην φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.

Φοιτ.: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;

Καθ.: ....

Φοιτ.: Εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ την διαδικασία εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκετε την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά ένας κήρυκας;

Καθ.: ....

Φοιτ.: Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Κανένας. άρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτόκολλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε. Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε, με όλο τον σεβασμό, πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;

Καθ.: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου.


Φοιτ.: Αυτό είναι, κύριε... Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά.



Αυτός ο νεαρός φοιτητής ήταν ο...



ALBERT EINSTEIN...

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:

(απο το kafeneio-gr.blogspot.com )
----------------------------------------------

Ο γιατρός Ευάγγελος Μιχελάκης καρδιολόγος στην Αλμπέρτα του Καναδά ανακάλυψε ότι η
χορήγηση της ουσίας DCA σε ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο βοηθά δραστικά
στην υποχώρηση της ασθένειας! Μάλιστα σε ορισμένες μορφές καρκίνου όπως του
πνεύμονα, του στήθους και του εγκεφάλου επιτεύχθηκε συρρίκνωση των καρκινικών
όγκων πάνω από 70%!!!.....

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΩΣΤΕ ΝΑ
ΒΓΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ;;;
ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΠΛΗ
ΟΥΣΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ
ΜΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ
ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ, ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ
ΖΩΕΣ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ.
ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ
ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ
ΖΩΗ!!!
ΠΕΙΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!
ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΒΓΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!!! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΓΙ' ΑΥΤΟ
ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ!!!

«Τεχνολογική όαση» στη Σαουδική Αραβία...

«Τεχνολογική όαση» στη Σαουδική Αραβία
Πανεπιστήμιο αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων στη Σ. Αραβία.





Ονομάζεται Πανεπιστήμιο King Abdullah (Βασιλιάς Αμπντουλά) και βρίσκεται κοντά στη Τζέντα. Είναι αφιερωμένο στην επιστήμη και την τεχνολογία και είναι εξοπλισμένο με έναν από τους ταχύτερους υπερυπολογιστές του κόσμου. Επίσης, είναι ανοικτό και στα δύο φύλα (κάτι πρωτοποριακό για τα δεδομένα της Σαουδικής Αραβίας), ενώ η θρησκευτική αστυνομία δεν έχει το δικαίωμα να δρα μέσα στους χώρους του.

Πρόκειται για μία κίνηση που, όπως ελπίζει η κυβέρνηση της Σ. Αραβίας, θα βάλει τη χώρα δυνατά στον αγώνα της επιστημονικής προόδου. Αν και δεν επρόκειτο ποτέ για μία χώρα η οποία είχε πρόβλημα στο να προσελκύσει ξένους ερευνητές/ επιστήμονες, αυτοί εξακολουθούσαν να είναι παρείσακτοι: άτομα που ζούσαν εκτός της σαουδαραβικής κοινωνίας.

Ο στόχος του Πανεπιστημίου King Abdullah είναι να το αλλάξει αυτό, καταρτίζοντας γηγενείς ερευνητές, που αποτελούν ζωντανά και λειτουργικά τμήματα του κοινωνικού συνόλου.



more...

Από μόνο του, αποτελεί μία αντίφαση σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα, ακριβώς λόγω της έλλειψης διακρίσεων ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες- κάτι που, κανονικά, αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό του μουσουλμανικού δόγματος Ουαχάμπι της Σ. Αραβίας. Το 15% του συνόλου των φοιτητών θα είναι γυναίκες, οι οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν σπουδάσει και σε ξένα πανεπιστήμια.

Ο πρόεδρος του πανεπιστημίου, καθηγητής Τσουν Φονγκ Σιχ, περιέγραψε το King Abdullah ως «την ευκαιρία μιας γενιάς» : «Δίνουμε στους ακαδημαϊκούς μας πλήρη ελευθερία στη διεξαγωγή έρευνας. Τους χρηματοδοτούμε για να δουλέψουν μαζί, σε μεγάλες ομάδες- με άνδρες και γυναίκες- πάνω σε μεγάλες ιδέες, οι οποίες θα έχουν μεγάλα αποτελέσματα» είπε χαρακτηριστικά.



«Οι ερευνητικές μας εγκαταστάσεις δεν έχουν ταίρι…όταν στεκόμουν εδώ, δύο χρόνια πιο πριν, δεν υπήρχε τίποτε άλλο από άμμο και θάλασσα. Σήμερα, υπάρχει η καλύτερη υποδομή για έρευνα στον κόσμο» συμπλήρωσε.

Ωστόσο, υπάρχουν πάντα οι αντιφρονούντες: πολλοί Σαουδάραβες φοβούνται πως το πανεπιστήμιο θα εξελιχθεί με τη σειρά του σε μία «φούσκα», ένα χώρο που θα είναι πρακτικά αποκομμένος από την υπόλοιπη χώρα. Αντίστοιχες κατηγορίες έχουν κατά καιρούς εκτοξευτεί και εναντίον εταιρειών ή ιδρυμάτων που έχουν υψηλή συγκέντρωση ξένων εργαζομένων, όπως η κρατική πετρελαϊκή εταιρεία, Saudi Aramco

Ο εξοπλισμός του πανεπιστημίου είναι κάτι παραπάνω από αιχμής, καθώς η συνολική του αξία ανέρχεται στα 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια - συμπεριλαμβάνονται ακόμη και εγκαταστάσεις τρισδιάστατης προβολής.

Τα μαθήματα θα γίνονται στα αγγλικά και θα λαμβάνουν χώρα στο campus, σε απόσταση 80 χιλιομέτρων από την Τζέντα, προς την κατεύθυνση της Ερυθράς Θάλασσας.

Οι εργασίες ανέγερσης διήρκεσαν δύο χρόνια. Όσον αφορά τις πρώτες κλάσεις φοιτητών και καθηγητών του πανεπιστημίου, θα είναι εξαιρετικά πολυεθνικού χαρακτήρα, καθώς θα προέρχονται συνολικά από 60 χώρες.

Την τελετή εγκαινίων - η οποία ετελέσθη υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, ύστερα από τις τελευταίες απειλές που εκτόξευσε η Αλ Κάιντα εναντίον της Σ. Αραβίας- παρακολούθησαν πολλοί ξένοι ηγέτες, στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν ο πρίγκιπας Άντριου της Βρετανίας, ο βασιλιάς Αμπντάλα ο 2ος της Ιορδανίας, ο πρωθυπουργός του Λιβάνου Φουάντ Σινιόρα, ο Σύρος πρόεδρος Μπασίρ αλ Ασάντ, η πρόεδρος των Φιλιππίνων Γκλόρια Μακαπαγκάλ Αρόγιο και ο Τούρκος πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ.

Κάντε κλικ εδώ για την επίσημη ιστοσελίδα του πανεπιστημίου.

Να τι θα πεί Ελλάδα : "Αυριανή"...

(πηγή: troktiko.blogspot.com )

 http://troktiko.blogspot.com/2009/10/blog-post_546.html

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΚΟΥΡΙΣΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΓΛΥΨΙΜΟ ΤΟΥ

Τέτοιες κυβιστήσεις δεν πρέπει να έχουν ξαναγίνει στον παγκόσμιο τύπο. Είναι εξευτελισμός και κάτι παραπάνω αυτός ο άνθρωπος να έχει ΜΜΕ και να επηρεάζει την κοινή γνώμη.
Το σημερινό πρωτοσέλιδο γλείφει τον Παπανδρέου , επειδή φοβάται ότι ήρθε η...ώρα του για τα πλαστά τιμολόγια (και φυσικά τις κρατικές διαφημίσεις).

Νάξος. Ενας Ναξιώτης δάσκαλος διηγείται…



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΝΙΚΟΣ ΕΞΑΡΧΟΠΟΥΛΟΣ Παραμερίζουμε για λίγο τη δημοσιογραφική «αντικειμενικότητα» και αφήνουμε την υποκειμενική πένα του φιλολόγου Αντώνη Τζιώτη να μας ταξιδέψει στον πολυαγαπημένο του τόπο.
Ο δρόμος από το λιμάνι της Νάξου προς τα χωριά προσφέρει στον επισκέπτη πολλές εικόνες και συγκινήσεις. Στο σημείο όμως όπου η διαδρομή, αφού περάσει από το καταπράσινο λεκανοπέδιο της Τραγαίας, φτάνει στη στροφή του Τιμίου Σταυρού, τότε το συναίσθημα που επικρατεί είναι η έκπληξη: απέναντι αποκαλύπτεται επιβλητικό το Φιλώτι, αμφιθεατρικά απλωμένο στους λόφους του και φωλιασμένο στους πρόποδες του Ζα, του ψηλότερου βουνού των Κυκλάδων (1.004 μ.). Μπροστά στα μάτια του τυχερού επισκέπτη κι ώς το «έμπα» του χωριού, απλώνεται ένα εκτεταμένο πολυπλούμιστο χαλί γης με αμπέλια και ελαιώνες.
Τρανό χωριό το Φιλώτι. Ανεπτυγμένο σε ευρεία οικιστική έκταση και με πληθυσμό εντυπωσιακά μεγάλο για κυκλαδοχώρι (1.800 κάτοικοι το χειμώνα), αποτελεί σήμερα μία από τις υγιέστερες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτιστικές εστίες της ελληνικής περιφέρειας. Από τη στροφή, λοιπόν, και μέχρι τη μεγάλη κεντρική πλατεία του χωριού, η διαδρομή κοσμείται με έργα θαυμαστής και πολλαπλής κοινωνικής χρηστικότητας: το αθλοθέατρο «Εμμ. Ψαρράς» (μαρμάρινο και αρχαιόσχημο), το ΤΕΕ (μέγα σχολικό συγκρότημα υποδομής ΤΕΙ), το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών, το Ηρώον (με εκατό ονόματα Φιλωτιτών νεκρών), το ελικοδρόμιο, το γήπεδο ποδοσφαίρου (όπου η τοπική ομάδα του Αθλητικού και Μορφωτικού Συλλόγου δίνει τους αγώνες της), το Δημοτικό Σχολείο (πολυαίθουσο, με μεγάλο αριθμό μαθητών), το Πολιτιστικό Κέντρο του δραστήριου Συλλόγου Φιλωτιτών (κτίσμα της μεγάλης αγάπης για το χωριό). Στο Κέντρο αυτό στεγάζεται και η Βιβλιοθήκη Ανωμερίτη, δημιούργημα της ευγενούς προσφοράς του πολιτευτή, φιλωτίτικης καταγωγής, κ. Γιώργου Ανωμερίτη. Εδώ, καθ' όλο το χειμώνα και υπό την αιγίδα της εν λόγω Βιβλιοθήκης, λειτουργεί Κινηματογραφική Λέσχη καθώς και Λέσχη Ανάγνωσης Βιβλίου.



Η κεντρική πλατεία, η Γέφυρα, είναι παραδοσιακός τόπος συνάντησης. Στο κέντρο της, ο εκατοντάχρονος πλάτανος κυριαρχεί και δροσίζει. Ολόγυρα τα καφενεία, τα μεζεδοπωλεία, τα εστιατόρια, οι τράπεζες, οι φούρνοι… Σε όλο το άπλωμα της μεγάλης πλατείας, τα τραπεζάκια με τις παρεΐστικες συνάξεις! Συζήτηση, καφές, «υποβρύχιο», τάβλι, δηλωτή, ουζάκι, κρασάκι, μπίρες… Πραγματικό ζυμωτήρι κοινωνικής καλλιέργειας η Γέφυρα, και ο πλάτανός της θαλερό σημείο αναφοράς και αναπόλησης όλων των Φιλωτιτών, όπου της γης και αν ευρίσκονται. Από την πλατεία, όπως από ορχήστρα αρχαίου θεάτρου, αρχίζουν οι δρόμοι του χωριού για τις «κερκίδες» και τα «διαζώματα» προς το αμφιθεατρικό ανέβασμα. Αριστερά, ο πλακόστρωτος δρόμος οδηγεί προς τη μία από τις κύριες συνοικίες του χωριού, τον Κλέφαρο. Πρώτος σταθμός ο ολόλευκος και επιβλητικός ενοριακός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το ιστορικό του το συνοδεύει μια ενδιαφέρουσα παράδοση: πριν από διακόσια χρόνια, εξαιτίας ενός τουρκικού ναυαγίου στον φιλωτίτικο όρμο του Καλαντού, η μεγαλοψυχία που επέδειξαν οι ντόπιοι βοσκοί, με πρωταγωνιστή τον Λούμπα, απέφερε στο τέλος -και παρά τη σθεναρή αντίδραση του Φράγκου φεουδάρχη Μπαρότση- το χτίσιμο αυτής της εκκλησίας, μιας από τις ωραιότερες του Αιγαίου μας.
Δίπλα στην εκκλησία, η γραφική πλατεία του Λαχαναρειού με τον γέροντα πλάτανό της. Λίγο πιο κάτω, υψώνεται ο πύργος του Μπαρότση (σήμερα Ψαρρά), επιβλητικό κατάλοιπο της πολύχρονης φραγκοκρατίας στο νησί. Δίπλα στον πύργο υπάρχει βρύση με μαρμάρινους κρουνούς και εντοιχισμένη, από τα χρόνια του Οθωνα, μαρμάρινη επιγραφή. Από τον πύργο, και προς τα νότια, τραβάς τις ανηφοριές για την άλλη μεγάλη συνοικία του χωριού, το Ραχίδι. Προηγουμένως, ο επισκέπτης μπορεί να σεργιανίσει έως μέσα στην Πηγάδα, κάτω από τις σκιές των δέντρων, σε χώρους γαλήνιους. Υποδειγματικοί νοικοκυραίοι οι Φιλωτίτες και με χάρη νησιωτικής αρχοντιάς οι Φιλωτίτισσες! Τους συναντάς στο δρόμο και ανοίγει η καρδιά σου. Εδώ, όπως και σε όλα τα χωριά της Νάξου, ο χαιρετισμός είναι αυθόρμητη προέκταση της ψυχής και πηγαία εκδήλωση επικοινωνίας.
Στον κεντρικό αμαξωτό δρόμο που οδηγεί από την πλατεία της Γέφυρας ώς το τέρμα του χωριού, παραταγμένα στη σειρά, ταβέρνες με κρέατα γνήσιας τοπικής παραγωγής, σούπερ μάρκετ, καφετέριες, ζαχαροπλαστεία, κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία, μεζεδοπωλεία και άλλα. Πολύβουος και εμπορικός αυτός ο δρόμος, κοσμείται και με το Μουσείο της Συλλογής Ελληνικών Νομισμάτων του Νικόλα Γ. Μουστάκη. Η συλλογή αυτή περιλαμβάνει κέρματα και χαρτονομίσματα που κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα και στην Κύπρο από τις αρχές του 19ου αιώνα.
Το Φιλώτι, με την ισχυρή τοπική παραγωγή περίφημων κτηνοτροφικών προϊόντων (κρέατα, μυζήθρες, γραβιέρες, ξινότυρα, ανθότυρα, κεφαλοτύρια, μέλι κ.λπ.), καθώς και την παραγωγή ντόπιων παραδοσιακών προϊόντων από το Συνεταιρισμό Γυναικών, διατηρεί μια ζηλευτή αυτάρκεια οικονομικής δύναμης. Είναι όντως ένα μεγάλο χωριό, με ζωντάνια ζηλευτής δημιουργικότητας. Ευτυχώς το χωριό αυτό κρατάει ακόμη, διασώζοντας ανόθευτο έναν κοινωνικό τρόπο ζωής ανθεκτικό σε αλλοτριωτικές προκλήσεις. Στο Φιλώτι τραγουδούν ακόμη. Με αφορμή τα ποικίλα κοινωνικά γεγονότα και τα πανηγύρια, χορεύουν το συρτό και τον μπάλο. Χαίρονται το βιολί και το λαούτο. Τους συνεπαίρνει η τσαμπούνα και το τουμπάκι. Ζουν τα γεγονότα της χαράς και της λύπης με συνεκτικό πνεύμα κοινωνικότητας.
Για να έχει όμως ο επισκέπτης ολοκληρωμένη την εικόνα του Φιλωτιού, καλό είναι να επιχειρήσει και μια πορεία έξω από τα όρια του οικισμένου χώρου του, στα γραφικά του βοσκοτόπια. Εκεί, πίσω στα μέρη των αγροκτηνοτροφικών χώρων της καθημερινής πάλης για τον επιούσιο, σώζονται ακόμη και σήμερα τα μνημεία του τοπικού λαϊκού αρχιτεκτονικού κάλλους. Αυτά έχουν αποδοθεί με απλότητα και ευφυή χρηστική αξιοποίηση της πέτρας, η οποία, στα χέρια του ντόπιου τεχνίτη, απεδείχθη θαυματουργή και έδωσε ξωκλήσια, μητάτα, μάντρες, τράφους, πηγάδια, πεζούλια, αλώνια και, πιο παλιά, ειδώλια και κούρους.
Πολλά και ενδιαφέροντα μπορεί να γράψει κανείς για το Φιλώτι. Η οικονομία όμως του χώρου με οδηγεί να επιλέξω ως συγκεφαλαιωτική κατακλείδα ένα τοπικό λαϊκό δίστιχο, που με δικαιολογημένη αυταρέσκεια τραγουδούν οι Φιλωτίτες και οι φίλοι τους: «Στο Φιλώτι όμορφα 'ναι / όποια εποχή και να 'ναι!».


Οφειλή αγάπης στο Χαλκί

 
Το λεκανοπέδιο της Τραγαίας, πολύδενδρο και βαθύσκιο, από τις πιο όμορφες πινελιές του πράσινου στο ναξιώτικο ανάγλυφο, απλώνεται σε ευρεία έκταση. Μέσα σε αυτό το παραδεισένιο άπλωμα γης, πολλά μικρά χωριά είναι σπαρμένα εδώ κι εκεί. Θα σταθώ όμως, για λίγο έστω, στο Χαλκί, ως οφειλή αγάπης στο χωριό των γυμνασιακών μου συγκινήσεων.
Το Χαλκί δεσπόζει στην κεντρική Νάξο. Εδώ βρίσκεται και η έδρα διοίκησης του Δήμου Δρυμαλίας. Το χωριό αυτό, με την προίκα ενός λαμπρότατου κοινωνικού, οικονομικού, θρησκευτικού και γενικά πολιτιστικού παρελθόντος, σώζει σήμερα, στη γοητευτική αρχοντιά του, τα στοιχεία αυτής της αίγλης. Πανέμορφο, αρχιτεκτονικά αξιοθαύμαστο, καθαρό, γεμάτο φως και ευγένεια, ζει με δικαιολογημένη περηφάνια το παρόν και με ευοίωνες προοπτικές για το αύριο. Γραφικά δρομάκια και πλατείες, ολάνθιστα μπαλκόνια, ποικίλα καταστήματα, περιβόλια και ελαιώνες συνθέτουν έναν πίνακα υψηλών εικαστικών απαιτήσεων. Εδώ λειτουργούν επί δεκαετίες και τα εκπαιδευτήρια της Μέσης Εκπαίδευσης, που εξέθρεψαν πνευματικά γενεές επί γενεών μαθητών, από τότε που τα αντίστοιχα σχολεία σπάνιζαν στην περιφέρεια. Στο Χαλκί συνέρρεαν από τα γύρω χωριά, με κρύο και με ζέστη, και τα παιδιά της ορεινής Νάξου, με την «κουκουβάγια» στο κεφάλι και τη λαχτάρα της μάθησης στην ψυχή. Γι' αυτό το Χαλκί φωλιάζει σήμερα με πολλή αγάπη στις καρδιές όλων εκείνων που το έζησαν ως μαθητές. Το παλιό Γυμνάσιο, μάλιστα, παμπάλαιο και επιβλητικό, παλεύει με τη φθορά του χρόνου, περήφανο πάντως γιατί οι παιδευτικές του ρίζες ανάγονται στα χρόνια της αλληλοδιδακτικής μεθόδου του 19ου αιώνα.
Πέρα από τα νεοκλασικά αρχοντικά και τους επιβλητικούς πύργους της λατινικής παρουσίας (του Μπαρότση, σήμερα οικία Γρατσία, και του Μαρκοπολίτη, σήμερα οικία Παπαδάκη στους Ακαδήμους), το Χαλκί έχει την τύχη να καταλέγει στους θησαυρούς της αρχιτεκτονικής του περιουσίας τον περικαλλή ναό της Παναγίας της Πρωτόθρονης (Ευαγγελισμός), κτίσμα του 6ου αιώνα. Κι αν, μάλιστα, ο επισκέπτης ανοιχτεί στην υπόλοιπη περιοχή της Τραγαίας, τότε θα εκπλαγεί με τον μεγάλο αριθμό και τη μορφοπλαστική ποικιλία των βυζαντινών εκκλησιών, οι οποίες, διάσπαρτες στους πυκνόφυτους ελαιώνες και αμπελώνες, συναποτελούν ένα από τα πιο θαυμαστά φυσικά πάρκα, όπου εμφωλεύουν ανεκτίμητοι θησαυροί της χριστιανικής ναοδομίας.
Αν κάποιος μιλήσει για τη Νάξο της ομορφιάς και της ψυχοτερπούς διαμονής, στην περίπτωση της Τραγαίας γίνεται λαλίστατος. Κάθε χωριό της και μια εστία νησιώτικης συγκίνησης. Ολα εδώ είναι ποίηση. Με πρώτο στίχο το Χαλκί, διαβάζουμε τους επόμενους: Χείμαρρος, Τσικαλαριό (όπου το Απάνω Κάστρο και το νεκροταφείο της Γεωμετρικής εποχής), Μονοίτσια, Καλόξυλος, Ακαδήμοι, Κεραμί (όπου ο πύργος Καλαβρού), Μετόχι. Κάθε λέξη «κι από 'να χελιδόνι για να σου φέρει την άνοιξη» στην ψυχή!
ΦΑΓΗΤΟ
Για ντόπια κρέατα της ώρας και τυροκομικά, ο Καραβασιολιός, ο Κοπανολιός και ο Μπαμπουλάς στο Φιλώτι. Για μεγαλύτερη ποικιλία φαγητών, ο Λυκούρης στο Φιλώτι και ο Γιάννης στην πλατεία του Χαλκίου.
ΚΑΦΕ
• Στο Φιλώτι, το καφενείο Πλάτανος για τους πιο ψαγμένους,
• Tο καφεμεζε-δοπωλείο του Μανιού για περισσότερη δροσιά και επαφή με τους ντόπιους και
• Tα τρία café του Αμαξωτού για τη νεολαία
• Μεζές με ούζο ή ρακή προσφέρεται και στου Γκόρντον (Δημήτρη Λιανόπουλου).
• Στο Χαλκί, η Γλυκιά ζωή της Χριστίνας Δελαρόκα.
ΑΓΟΡΕΣ
Στο Χαλκί, στην γκαλερί Fish & Olive θα βρείτε μικρά αριστουργήματα της Γερμανίδας καλλιτέχνιδας-κεραμίστριας Καταρίνα Μπόλες και του συντρόφου της Αλεξάντερ Ράιχαρντ.
ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ
Πνευματικό Κέντρο
(Aνήκει στο Σύλλογο Φιλωτιτών Αθήνας)
Κυρίως με τη φροντίδα της Βιβλιοθήκης Ανωμερίτη, εδώ γίνονται πολλές εκδηλώσεις. Τα τελευταία χρόνια, από το Πνευματικό Κέντρο πέρασαν ο Κώστας Τσόκλης, η Ιωάννα Καρυστιάνη, η Αλκη Ζέη, ο Γιάννης Σμαραγδής, φιλοξενήθηκε έκθεση φωτογραφίας και παρουσίαση θεμάτων για τον Γιώργο Σεφέρη, του οποίου η μητέρα, το γένος Τενεκίδη, καταγόταν από το Φιλώτι.
Βιβλιοθήκη Γ. Ανωμερίτης
Λειτουργεί υπό την αιγίδα του Συλλόγου και φιλοξενεί 3.500 τίτλους βιβλίων σε χώρο του Πνευματικού Κέντρου.
Συλλογή Ελληνικών Νομισμάτων «Νικόλας Μουστάκης»
Περιλαμβάνει κέρματα και χαρτονομίσματα από την Ελλάδα και την Κύπρο, από Κρήτη, Επτάνησα και Δωδεκάνησα, από την τουρκοκρατία μέχρι και το ευρώ.
Συνεταιρισμός Γυναικών Φιλωτίου
Εκθετήριο παραδοσιακών γλυκών από τις γυναίκες του χωριού.
ΕΘΙΜΑ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Ρακιντζό
Η παραγωγή ρακής το τελευταίο 15νθήμερο του Οκτωβρίου με την απόσταξη της στροφιλιάς από κρασοστάφυλα. Η διαδικασία γίνεται αφορμή για βραδινές συγκεντρώσεις με κατανάλωση ζεστής ρακής «από το καζάνι».
Χοιροσφάγια
Η πανηγυρική σφαγή χοίρων που εκτρέφονται από οικογένειες ή και φίλους από κοινού για την παραγωγή λουκάνικων και γλυνερού. Είναι μια ανοιχτή γιορτή που γίνεται το Σαββατοκύριακο του Ασώτου σε κοινόχρηστους χώρους και αποτελεί μία από τις πολλές αφορμές για γλέντια με τσαμπούνες και τουμπάκια.
Πληθερής
Η γιορτή της Αναλήψεως. Την ημέρα αυτή όλα τα μητάτα είναι ανοιχτά και οι κάτοικοι του χωριού τα επισκέπτονται για να διασκεδάσουν και να πάρουν φεύγοντας ξινόγαλο για το σπίτι. Την ίδια μέρα, οι βοσκοί «ρίχνουν» (πλένουν) τα πρόβατά τους στη θάλασσα.
Κλύδωνας
Η ημέρα του Αϊ-Γιαννιού που καίγονται οι Μάηδες και τα κοριτσόπουλα κουβαλούν από τα πηγάδια το αμίλητο νερό, για να ακολουθήσει το «άνοιγμα του Κλύδωνα», με τα ειδικά για την περίσταση τραγούδια. Επιπλέον, κάποια γιαγιά που «ξέρει να λέει» προβλέπει σε κάθε κοριτσόπουλο ποιον θα παντρευτεί.
Χορός Συλλόγου Φιλωτιτών Αθήνας
Κορυφαία εκδήλωση του καλοκαιριού, στις 17 Αυγούστου, με γνήσιο νησιώτικο γλέντι μέχρι το πρωί.
ΠΑΡΚΟ ΤΡΑΓΑΙΑΣ Βυζαντινή πινακοθήκη
Στην περιοχή της Τραγαίας βρίσκονται 30 αξιόλογες βυζαντινές εκκλησίες, με τοιχογραφίες που συνθέτουν μια πλούσια και σπάνια πινακοθήκη.
Από τον Γιώργο Ανωμερίτη
Η Νάξος, το πιο μεγάλο και παραγωγικό νησί των Κυκλάδων, έχει καταγεγραμμένη μέσα από αναφορές και μνημεία μια ιστορική περίοδο 6.000 ετών. Από τους διακριτούς κύκλους της ιστορίας της, ο λιγότερο ερευνημένος και προβεβλημένος είναι ο κύκλος της βυζαντινής της περιόδου, ένας κύκλος με σημαντικές μαρτυρίες, οι οποίες αποτυπώνονται κυρίως στις σημαντικές τοιχογραφημένες εκκλησίες της κεντρικής Νάξου.
Οπως είναι γνωστό, λόγω των πειρατικών επιδρομών, οι κάτοικοι του νησιού εγκατέλειψαν τα παράλια, αναπτύσσοντας οικισμούς και κάστρα στο κεντρικό τμήμα του, στην περιοχή της Δρυμαλίας - παραφθορά του Δρυμός Ελαιών, λόγω του ελαιόφυτου κάμπου της περιοχής της Τραγαίας. Η περιοχή αυτή αποτελεί έναν βυζαντινό «Μυστρά», αφού εκεί καταμετριούνται 30 από τους 140 πιο αξιόλογους βυζαντινούς ναούς της Νάξου. Η μεταφορά του πληθυσμού και της οικονομικής δραστηριότητας στο κέντρο του νησιού συνέπεσε με τη μεγέθυνση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και την επικράτηση της χριστιανικής θρησκείας. Αυτή η επικράτηση, ο παραγωγικός χαρακτήρας και η κομβική θέση στον αιγαιακό χώρο των θαλάσσιων μεταφορών κατέστησαν μετέπειτα τη Νάξο, κατά τη φραγκοκρατία και την τουρκοκρατία, έδρα του Δουκάτου του Αιγαίου.
Ο μεγάλος αριθμός των βυζαντινών ναών και η τοιχογράφησή τους καθιστούν τη Νάξο μια ζωντανή πινακοθήκη. Η βυζαντινή αγιογραφία δοξάζεται καθ' όλη τη διαδρομή της, από τον 5ο ώς τον 15ο αιώνα, μέσα από τις επάλληλες τοιχογραφίες των ναών της. Οι τοιχογραφίες της Παναγίας της Δροσιανής, της Πρωτόθρονης και του Αγίου Γεωρ-γίου του Διασορίτη αποτελούν αθροιστικά μια πλήρη αποτύπωση της βυζαντινής αγιογραφίας: τοιχογραφίες παλαιοχριστιανικές, ανεικονικές, των περιόδων των Παλαιολόγων, της Μακεδονικής και της Κρητικής Σχολής μετέπειτα. Η Παναγία η Πρωτόθρονη λειτουργείται συνεχώς από το 1052 και έχει επάλληλα στρώματα τοιχογραφιών. Η Παναγία η Δροσιανή φέρει τοιχογραφίες του 6ου αιώνα, η δε Θεοτόκος ονομάζεται επίσης «Αγία Μαρία». Ο Αγιος Γεώργιος ο Διασορίτης έχει 115 παραστάσεις τοιχογραφιών του 11ου αιώνα κυρίως.
ΠΥΡΓΟΣ ΜΠΑΖΑΙΟΥ Φρούριο πολιτισμού
Στην ενδοχώρα της Νάξου, μέσα στους αγρούς και σε ασφαλείς, αθέατες από τη θάλασσα, τοποθεσίες, βρίσκονται διάσπαρτοι πάνω από τριάντα πετρόκτιστοι πύργοι. Ανάμεσά τους και ο υποδειγματικά αναστηλωμένος Πύργος Μπαζαίου, ένας τόπος διαπολιτισμικής συνάντησης.
Από την Ελενα Κατερίνη
Η ιστορία των πύργων της Νάξου ξεκινά κάπου στον ύστερο Μεσαίωνα. Ηταν το 1207, λίγο μετά την άλωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους, όταν ο Ενετός Μάρκος Σανούδος, ένας τύπος λίγο τυχοδιώκτης, λίγο ευγενής και πολύ φιλόδοξος, κατέλαβε τη Νάξο για λογαριασμό της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας. Με μάχες και δολοπλοκίες, αλλά κυρίως μοιράζοντας ως φέουδα σε Βενετσιάνους άρχοντες τα γύρω νησιά, κατόρθωσε να εδραιώσει την κυριαρχία του στο νεοσύστατο Δουκάτο του Αιγαίου. Η λατινοκρατία θα διαρκέσει ώς την κατάληψη της Νάξου από τους Οθωμανούς (1566) και το φεουδαλικό καθεστώς θα αποκτήσει βαθιές ρίζες και θα διατηρηθεί επί τουρκοκρατίας. Οι πέτρινοι πύργοι, που χτίστηκαν από τον 13ο ώς τον 19ο αιώνα, μιλούν ακόμη για την εποχή εκείνη που ο κόσμος του νησιού χωριζόταν σε αφέντες-γαιοκτήμονες και χωρικούς-υποτελείς. Μιλούν για την εποχή που οι φιλήσυχοι Ναξιώτες, αγρότες από τα γεννοφάσκια τους, πότιζαν με τον ιδρώτα τους τη γη, για να γεμίσει γρόσια η τσέπη του άρχοντα, και ύστερα έτρεχαν έντρομοι να του ζητήσουν καταφύγιο κάθε φορά που Τούρκοι και οι Σαρακηνοί πειρατές εμφανίζονταν στον ορίζοντα.
Από αυτούς τους πύργους, καλύτερα διατηρημένος και πρόσφατα αναστηλωμένος είναι ο Πύργος Μπαζαίου. Με τον ορεινό όγκο του Προφήτη Ηλία στην πλάτη του και τον κάμπο της Αγιασσού στα πόδια του, δεσπόζει σε ένα τοπίο υποβλητικό, χωρίς πολλά δέντρα, σχεδόν αναλλοίωτο από τις ανθρώπινες παρεμβάσεις. Χτίστηκε αρχικά ως μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού και η πρώτη αναφορά σε αυτό γίνεται σε ένα έγγραφο του Φραγκίσκου Μοροζίνι του 17ου αιώνα: «Με δόσιμον του δουκός της Να-ξίας Ιωάννου Κρέσπου, καμωμένο στα 1554 Οκτωβρίου 27, καθώς ακόμη με ελευθέρωσιν στην πρώτην Μαρτίου 1658, έρχεται ελευθερωμένον το μοναστήριον του Τιμίου Σταυρού, λεγόμενον του Σαγκρίου». Το μοναστήρι θα γνωρίσει μεγάλη ακμή τον 18ο αιώνα χάρη στους δραστήριους ηγούμενους και μοναχούς, τον επόμενο όμως αιώνα θα παρακμάσει και τελικά θα κλείσει. Για κάμποσα χρόνια θα κατοικηθεί από οικογένειες κεραμοποιών, για να αποκτηθεί στα τέλη του 19ου αιώνα από την οικογένεια Μπαζαίου. Ο σημερινός τους απόγονος, Μάριος Βαζαίος, θα αναγνωρίσει την ιστορική του αξία και θα αναλάβει με ιδιαίτερη φροντίδα και σεβασμό την αναστήλωσή του. Το αποτέλεσμα θα τον δικαιώσει.
Σήμερα, το επιβλητικό πυργομονάστηρο διασώζει όλα τα στοιχεία της ναξιώτικης αλλά και της φράγκικης αρχιτεκτονικής που διακρίνουν τους πύργους της Νάξου. Ενα ισχυρό περιμετρικό τείχος περικλείει τον πύργο, μαζί με το προαύλιο και τους βοηθητικούς χώρους. Το κύριο κτίσμα είναι τριώροφο, με πολλά δωμάτια, ενώ στον ευρύχωρο περίβολο της μονής βρίσκονται τα κελιά, οι αποθήκες και οι στάβλοι. Από τη βυζαντινή περίοδο σώζεται το ανατολικό τμήμα του καθολικού. Ο χώρος του κυρίως ναού κατεδαφίστηκε κατά τα μεταβυζαντινά χρόνια και μετατράπηκε στη μακρόστενη καμαροσκεπή αίθουσα που σήμερα βρίσκεται στη βάση του πύργου. Οι επάλξεις, οι πολεμίστρες, οι ζεματίστρες και τα στενά ανοίγματα τονίζουν τον φρουριακό χαρακτήρα, ενώ αρχιτεκτονικά στοιχεία, όπως τα βόλτα (τόξα), και ο τρόπος κατασκευής από ντόπιους μαστόρους με ντόπια υλικά το εντάσσουν στην ντόπια αρχιτεκτονική παράδοση.
Δεν είναι όμως μόνο η υποδειγματική του αναστήλωση άξια λόγου.
Ο Πύργος Μπαζαίου δεν είναι σαν τους άλλους… Κάθε καλοκαίρι, από το 2001, μεταμορφώνεται σε τόπο διαπολιτισμικής συνάντησης, καθώς φιλοξενεί το Φεστιβάλ Νάξου. Διεθνείς καλλιτέχνες με εικαστικές εκθέσεις, παραστάσεις θεάτρου, μουσικής και χορού αποδίδουν φόρο τιμής στα σύγχρονα αισθητικά ρεύματα. Αλλες παράπλευρες εκδηλώσεις και εξαιρετικά εκπαιδευτικά προγράμματα, εκδόσεις και σεμινάρια συμπληρώνουν ένα πλούσιο και πολυεπίπεδο πρόγραμμα, που αναβαθμίζει την κοινωνική ζωή του τόπου, ενισχύει τον τουρισμό και εντάσσει τη Νάξο στον σύγχρονο πολιτιστικό χάρτη. Πύργος Μπαζαίου: 12ο χλμ. Χώρα Νάξου - Αγιασσός, Τ/22850-31.402, www.bazeostower.gr
9ο Φεστιβάλ Νάξου
Το φετινό φεστιβάλ έχει ως θεματικό άξονα τη σχέση της τέχνης με το χώρο. Οι διοργανωτές, Στέλιος Κρασανάκης και Μάριος Βαζαίος, προσκαλούν τον εικαστικό δημιουργό Νίκο Αλεξίου να δώσει τη δική του διάσταση σε αυτόν το διάλογο. Η έκθεσή του «TOWER-TOWER. Νίκος Αλεξίου - Η Συλλογή» θα λειτουργεί από 18 Ιουλίου έως 3 Σεπτεμβρίου, καθημερινά 10.00 - 17.00, στον Πύργο Mπαζαίου.
Ο Νίκος Αλεξίου μεταφέρει, αναδιατάσσει και προπαντός αποκαλύπτει για πρώτη φορά σε πλήρη ανάπτυξη στο κοινό τη συλλογή του, που απαρτίζεται από έργα τουλάχιστον εβδομήντα γνωστών καλλιτεχνών. Με έναυσμα την εικαστική εμπειρία στον Πύργο Μπαζαίου, οι επισκέπτες μπορούν να περιηγηθούν και σε άλλους πύργους με τη βοήθεια ενός ενημερωτικού χάρτη που εκδόθηκε γι' αυτόν το σκοπό. Το πλήρες πρόγραμμα του φεστιβάλ θα βρείτε στο site: www.bazeostower.gr

ΝΟΜΠΕΛ ΦΥΣΙΚΗΣ Στις οπτικές ίνες και την ψηφιακή φωτογραφία

(πηγή : εφημ.Μακεδονία [www.makthes.gr] )


ΝΟΜΠΕΛ ΦΥΣΙΚΗΣ Στις οπτικές ίνες και την ψηφιακή φωτογραφία
Εκτυπώσιμη σελίδα

Το βραβείο Νόμπελ Φυσικής της φετινής χρονιάς απονεμήθηκε για δύο επιστημονικά επιτεύγματα που συνέβαλαν στη διαμόρφωση των θεμελίων της δικτυωμένης σημερινής κοινωνίας, έχοντας συμβάλει στη δημιουργία πολλών πρακτικών καινοτομιών στην καθημερινή ζωή.

Σύμφωνα με την επιτροπή απονομής των Νόμπελ της Βασιλικής Σουηδικής Ακαδημίας Επιστημών, το βραβείο απονέμεται κατά το ήμισυ στον Τσαρλς Κάο για την "πρόοδο που επέφερε στον τομέα της διάδοσης του φωτός μέσω των ινών για την οπτική επικοινωνία" και κατά το άλλο ήμισυ στους Γουίλαρντ Μπόιλ και Τζορτζ Σμιθ για την "ανακάλυψη ενός ημιαγωγικού κυκλώματος εικόνων, του συλλέκτη-αισθητήρα CCD". Το βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10 εκατομμυρίων σουηδικών κορόνων (1,4 εκατ. δολ.).
Ο Τσαρλς Κάο γεννήθηκε στη Σαγκάη το 1933 και σήμερα εργάζεται στο Εργαστήριο Τηλεπικοινωνιών Χάρλοου της Μεγάλης Βρετανίας. Το 1966 έκανε μια σημαντική πρόοδο στις οπτικές ίνες. Υπολόγισε προσεκτικά πώς να διαβιβάσει φως σε μεγάλες αποστάσεις μέσω των οπτικών ινών από γυαλί. Με μία ίνα από καθαρό γυαλί θα ήταν δυνατή η μετάδοση φωτεινών σημάτων σε μια απόσταση πάνω από 100 χιλιόμετρα, σε σύγκριση με τα 20 μέτρα μόνο που μπορούσαμε με τις διαθέσιμες ίνες στη δεκαετία του 1960. Η πρώτη άκρως καθαρή ίνα κατασκευάστηκε με επιτυχία το 1970.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΜΕΣΩ ΟΠΤΙΚΩΝ ΙΝΩΝ
Σήμερα οι οπτικές ίνες αποτελούν το σύστημα που τρέφει κυριολεκτικά την κοινωνία της επικοινωνίας μας, αντικαθιστώντας τα χάλκινα καλώδια. Αυτές οι ίνες από γυαλί χαμηλής απώλειας έχουν διευκολύνει τα μέγιστα για μια παγκόσμια ευρυζωνική επικοινωνία, όπως το διαδίκτυο. Το φως ρέει σε λεπτές ίνες από γυαλί, και μεταφέρει σχεδόν το σύνολο της τηλεφωνίας και της κίνησης των δεδομένων προς κάθε κατεύθυνση. Κείμενα, μουσική, εικόνες και βίντεο μπορεί να μεταφερθούν σε όλο τον κόσμο μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου.
Ένα μεγάλο μέρος της κίνησης των δεδομένων αποτελείται από ψηφιακές εικόνες, οι οποίες αποτελούν το δεύτερο μέρος του βραβείου. Το 1969 οι Γουίλαρντ Μπόιλ, ο οποίος γεννήθηκε το 1924 στον Καναδά, και ο Τζορτζ Σμιθ, ο οποίος γεννήθηκε το 1930 στη Νέα Υόρκη (των εργαστηρίων Bell) επινόησαν την πρώτη επιτυχημένη τεχνολογία απεικόνισης, χρησιμοποιώντας ψηφιακό αισθητήρα, δηλαδή ένα CCD (διάταξη συζευγμένου φορτίου - Charge Coupled Device). Η τεχνολογία αυτή κάνει χρήση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου, τη θεωρία του Άλμπερτ Αϊνστάιν, για την οποία τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1921. Σε αυτό το φαινόμενο το φως μετατρέπεται σε ηλεκτρικά σήματα. Η πρόκληση κατά το σχεδιασμό ενός CCD ήταν να συγκεντρωθούν και να διαβαστούν τα μηνύματα σε ένα μεγάλο αριθμό πίξελ σε σύντομο χρονικό διάστημα.

CCD, ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΚΑΜΕΡΕΣ, ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ
Η διάταξη CCD χρησιμοποιείται σήμερα στις ψηφιακές κάμερες, φέρνοντας επανάσταση στη φωτογραφία, όπου το φως συλλαμβάνεται πάνω σε ένα ηλεκτρονικό κύκλωμα αντί για το γνωστό κλασικό φιλμ. Η ψηφιακή μορφή διευκολύνει την επεξεργασία και τη διανομή αυτών των εικόνων παντού. Η τεχνολογία CCD χρησιμοποιείται επίσης σε πολλές ιατρικές εφαρμογές, όπως για την απεικόνιση του εσωτερικού του ανθρώπινου σώματος, τόσο για την διάγνωση όσο και για τη μικροχειρουργική. Καθώς επίσης στη δημιουργία πεντακάθαρων εικόνων από μακρινές περιοχές του Σύμπαντος, καθώς και δυσπρόσιτα σημεία του πλανήτη μας.
Η διάταξη συζευγμένου φορτίου CCD είναι στην πραγματικότητα ένας καταχωρητής ολίσθησης, μια πολύ μικρή πλάκα πάνω στην οποία βρίσκονται διατεταγμένα έως και μερικά εκατομμύρια στοιχεία ενός ημιαγώγιμου υλικού ευαίσθητου στο φως (συνήθως πυρίτιο) και χρησιμεύει για τη λήψη ειδώλων (φωτογραφιών ή βίντεο). Όταν ο ανιχνευτής εκτίθεται σε μια φωτεινή πηγή, σε καθένα απ’ αυτά τα στοιχεία απελευθερώνονται ηλεκτρικά φορτία (ηλεκτρόνια) σε ευθεία αναλογία με τα φωτόνια που πέφτουν πάνω στο στοιχείο. Μετά την έκθεση στο φως, ο αριθμός των συγκεντρωμένων ηλεκτρονίων στο κάθε στοιχείο καθορίζει τη φωτεινότητα του αντίστοιχου σημείου πάνω στο μόνιτορ, με το οποίο είναι συνδεδεμένος ο ανιχνευτής CCD. Έτσι η φωτογραφημένη εικόνα ανασυντίθεται σημείο προς σημείο στην οθόνη.

Δύο πολύ ενδιαφέροντα blogs...

Μιχάλης Χαραλαμπίδης

http://polis-agora.blogspot.com/

Θεόδωρος  Παντούλας

http://grmanifesto.wordpress.com/


καποια ενδιαφεροντα αρθρα...

Περί ηρωισμού και κομμουνισμού… <http://www.kepik.gr/?p=72>


Το τραπεζικό σύστημα για αρχάριους. Που οφείλεται η παγκόσμια
οικονομική κρίση; <http://www.kepik.gr/?p=805>


Κανείς για απεργία; <http://www.kepik.gr/?p=580>


«Ορισμένα Μεμονωμένα Περιστατικά» <http://www.kepik.gr/?p=861>