Το πείραμα του Wörgl – Μια διδακτική ιστορία

Το Wörgl (Βεργκλ) ήταν μια μικρή πόλη 4.500 κατοίκων στην Αυστρία όπου διεξήχθη ένα καινοτόμο οικονομικό πείραμα το 1932.

Ήδη η Ευρώπη είχε χτυπηθεί από το κραχ του 1929, και το 1931 που εκλέχτηκε Δήμαρχος ο Michael Untergüggenberger (Μίκαελ Ούντεργκέγκενμπέργκερ) ήδη είχε έλθει η ύφεση με 30% ανεργία, και 10% άπορους.



Ο νέος Δήμαρχος προερχόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια, ο ίδιος κατόρθωσε να μορφωθεί μόνος του και να γίνει μηχανικός στους σιδηροδρόμους. Αν και ο ίδιος δεν ήταν μαρξιστής, είχε συνδικαλιστική δράση και υποστήριζε τα συμφέροντα των εργαζομένων ενάντια των πλουσίων επενδυτών του σιδηροδρόμου, πράγμα που το πλήρωσε με την μη προσωπική του άνοδο στην ανώτερη ιεραρχία των σιδηροδρομικών υπαλλήλων.

Ήταν ένας άνθρωπος ανοιχτόμυαλος, πρακτικός, εργατικός, δραστήριος που κέρδισε την καρδιά των συμπολιτών του, οι οποίοι τον εμπιστεύτηκαν στη θέση του Δημάρχου, γνωρίζοντας ότι δεν θα τους προδώσει.

Ο νέος δήμαρχος είχε έναν μακρύ κατάλογο έργων που ήθελε να εκτελέσει. Έργα απολύτως απαραίτητα όπως η ύδρευση της πόλης, η ασφαλτόστρωση των δρόμων, ο οδικός φωτισμός και η φύτευση δέντρων κατά μήκος των οδών.

Αλλά τα δημοτικά ταμεία ήταν σχεδόν άδεια, και οι δημότες ήταν ήδη σε δεινή οικονομική κατάσταση, αντιμετωπίζοντας αρκετοί από αυτούς πρόβλημα επιβίωσης. Ο Δήμαρχος καταλάβαινε ότι μία αύξηση της φορολογίας τους, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα δημοτικά έργα, θα οδηγούσε σε περαιτέρω φτώχεια και ύφεση.

Ο Δήμαρχος όμως είχε μελετήσει το βιβλίο «Η Φυσική Τάξη» του οικονομολόγου Silvio Gesell (Σύλβιο Γκέσελ). Ο οποίος πίστευε ότι η αργή κυκλοφορία του χρήματος είναι η κύρια αιτία για την παραπαίουσα οικονομία.

Το χρήμα ως μέσο συναλλαγής ολοένα εξαφανίζεται από τα χέρια των εργατών – παραγωγών και μαζεύεται στα χέρια των λίγων που το συσσωρεύουν, εκμεταλλεύονται τους τόκους, και δεν το επιστρέφουν πίσω στην αγορά. Κατ΄ αυτόν δηλαδή, όσο περισσότερο χρήμα είχαν, όσο περισσότεροι άνθρωποι, οι οποίοι το κυκλοφορούν συνεχώς, τότε η Κοινωνία θα έχει υγιή ανάπτυξη και ευημερία.

Ο Δήμαρχος βάζοντας σε εφαρμογή την παραπάνω θεωρία, ξεκίνησε το πρόγραμμα των Δημοτικών του έργων, δίνοντας δουλειά σε πολλούς εργαζόμενους και εργολάβους, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι η πληρωμή τους θα γινόταν με σελίνια (το νόμισμα της Αυστρίας) όχι εκτυπωμένα από την Εθνική Τράπεζα της, αλλά από τον Δήμο του Wörgl.

Όντως εκτυπώθηκαν και τέθηκαν σε κυκλοφορία 32.000 σελίνια ως «Γραμμάτια Πιστοποίησης Εργασίας», κάτι σαν ένα δωρεάν χρήμα, διότι δεν είχαν αντίκρισμα σε χρυσό, απλά αναγνώριζαν την παροχή έργου προς την Κοινότητα. Κόπηκαν χαρτονομίσματα ονομαστικής αξίας στα 1, 5 και 10 σελίνια.

Τα χρήματα του Wörgl

Στις 31 Ιουλίου 1932 δόθηκαν τα πρώτα 1.800 Σελίνια για να πληρωθούν οι μισθοί των εργαζομένων, και η αξία των υλικών που αναλώθηκαν τον πρώτο μήνα στα δημοτικά έργα. Οι άνθρωποι που πήραν αυτά τα νέα σελίνια, μπορούσαν να πληρώσουν τους δημοτικούς τους φόρους, αλλά και να αγοράσουν ψωμί.

Ο αρτοποιός παίρνοντας αυτά τα σελίνια μπορούσε να αγοράζει αλεύρι από τον μυλωνά. Ο μυλωνάς αγόραζε σιτάρι από τον γεωργό. Ο γεωργός αγόραζε εργαλεία από τον σιδερά. Ο σιδεράς αγόραζε παπούτσια από τον τσαγκάρη. Ο τσαγκάρης πλήρωνε τον δάσκαλο που έκανε μάθημα στα παιδιά του. Ο δάσκαλος αγόραζε ψωμί στον αρτοποιό.

Και ο κύκλος κυκλοφορίας του χρήματος επαναλαμβανότανε συνεχώς και καθημερινά, σε τέτοιο σημείο ώστε ήδη την τρίτη μέρα, ο κύκλος εργασιών ολόκληρης της πόλης να είναι παραπάνω από 10πλάσιος από τα 1.800 σελίνια που δόθηκαν στη κυκλοφορία σε σημείο το να υποπτεύονται κάποιοι ότι κάποια σελίνια είχαν πλαστογραφηθεί.

Ο Δήμαρχος όμως είχε εφαρμόσει μία πρόσθετη μέθοδο για να κάνει το χρήμα να αλλάζει συνεχώς χέρια με μεγάλη ταχύτητα:

Τα χρήματα του Wörgl έχαναν το 1% της ονομαστικής τους αξίας κάθε μήνα. Για να αποφευχθεί αυτή η υποτίμηση ο ιδιοκτήτης του γραμματίου το δαπανούσε όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Ειδάλλως, την πρώτη μέρα του επόμενου μήνα, έπρεπε να αγοράσει ένα κουπόνι σαν γραμματόσημο, με αξία το 1% της ονομαστικής αξίας και να το κολλήσει στο χαρτονόμισμα. Υπήρχε δηλαδή μία λειτουργία αντίθετη από τον τοκισμό, που επέτρεπε στο χρήμα να κυκλοφορεί συνεχώς.

Ο Δήμαρχος φυσικά δεν μπορούσε να προσλάβει όλους τους ανέργους της πόλης για τα δημοτικά έργα. Με την αύξηση του κύκλου εργασιών της πόλης όμως, ο αρτοποιός για παράδειγμα δεν προλάβαινε μόνος του να βγάζει τα ψωμιά που του ζητούσαν, υποχρεώθηκε λοιπόν να προσλάβει έναν βοηθό, τον οποίον πλήρωνε με τα σελίνια του Δήμου.

Το ίδιο κάνανε και οι υπόλοιποι επαγγελματίες. Οι βοηθοί που προσλήφθηκαν όμως διευρύνανε την αγοραστική δύναμη της πόλης και έτσι οι επαγγελματίες είχαν να αντιμετωπίσουν μία περαιτέρω αύξηση της ζήτησης, σε σημείο που κανένας κάτοικος της πόλης να είναι άνεργος, αλλά αντίθετα να υπάρχουν παντού αγγελίες ζήτησης προσωπικού.

Έτσι το σύστημα αρχίζει να αποκτάει μία δυναμική μορφή, και οι άνεργοι από τα γύρω χωριά έρχονται για να δουλέψουν στο Wörgl, επίσης οι παραγωγοί από τα γύρω χωριά που είχαν τα προϊόντα τους απούλητα (διότι μέχρι τώρα κανείς δεν είχε χρήματα για να τα αγοράσει) επιτέλους βρήκαν αγοραστές στο Wörgl, αλλά με τους νέους επισκέπτες διευρύνεται ακόμα περαιτέρω η αγοραστική δύναμη, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται και η παραγωγική δραστηριότητα.

Οι ξένοι εργάτες παίρνοντας τα σελίνια του Wörgl, δυνάμωναν και τις δικές τους τοπικές οικονομίες, επεκτείνοντας την ανάπτυξη στα γύρω χωριά, αλλά το ίδιο το Wörgl έβγαινε αλώβητο, από αυτή την έξοδο του χρήματος. Ο Δήμαρχος είχε ένα στρατηγικό πλεονέκτημα: Ήταν αυτός που εκτύπωνε το χρήμα.

Δεν ήταν ένας ιδιώτης τραπεζίτης με σκοτεινά συμφέροντα κυριαρχίας από πίσω του, αλλά ένας άνθρωπος στην υπηρεσία των πολιτών.

Η πίσω όψη κάθε γραμματίου περιείχε αυτολεξεί την ακόλουθη συγκινητική δήλωση, κάποια λόγια που φαίνονται σαν να γράφτηκαν σήμερα, και όμως γράφτηκαν το 1932:

«Προς όλους τους ενδιαφερόμενους: Ο αργός ρυθμός που κυκλοφορεί το χρήμα έχει προκαλέσει μια πρωτοφανή ύφεση του εμπορίου και βύθισε εκατομμύρια ανθρώπους σε απόλυτη εξαθλίωση. Από οικονομικής απόψεως, η καταστροφή του κόσμου άρχισε!

-Είναι καιρός, με αποφασιστική και έξυπνη δράση, να προσπαθήσουμε να συγκρατήσουμε την πτωτική βουτιά του εμπορίου και έτσι να σωθεί η ανθρωπότητα από αδελφοκτόνους πολέμους, χάος και διάλυση. Οι άνθρωποι ζουν μέσα από την ανταλλαγή υπηρεσιών τους.

Η υποτονική κυκλοφορία έχει σταματήσει σε μεγάλο βαθμό αυτή την ανταλλαγή και έτσι ρίχνονται εκατομμύρια άνθρωποι που θέλουν να εργαστούν εκτός εργασίας – Πρέπει, συνεπώς, να αναβιώσουμε αυτή την ανταλλαγή υπηρεσιών και έτσι οι άνεργοι να επιστρέψουν στην παραγωγική τάξη. Αυτός είναι ο στόχος του πιστοποιητικού εργασίας που εκδίδεται από την αγορά της πόλης του Wörgl: Να μειώσει τα βάσανα και το φόβο, να προσφέρει δουλειά και ψωμί».

Η επιτυχία του Wörgl

Σε περίοδο 13 μηνών, ο Δήμαρχος εκτέλεσε όλα τα έργα που είχε σχεδιάσει: Ύδρευση, δρόμοι, φωτισμός. Επίσης κατασκευάστηκαν νέα δημόσια κτίρια, ένας ταμιευτήρας νερού, μία πίστα για σκι, και μια γέφυρα. Επίσης έγιναν αναδασώσεις, γιατί αντιλαμβάνονταν οι άνθρωποι του τότε, που ζούσαν πιο κοντά στη Φύση, το μελλοντικό κέρδος από την ύπαρξη των Δασών.

Σε έξι γειτονικά χωριά επεκτάθηκε το σύστημα με επιτυχία. Ο Γάλλος πρωθυπουργός, Eduard Dalladier, έκανε μια ειδική επίσκεψη για να δει το «θαύμα του Wörgl».

Τον Ιανουάριο του 1933, το νέο οικονομικό σύστημα επεκτείνεται στη γειτονική πόλη της Kirchbühl, και τον Ιούνιο του 1933, ο Δήμαρχος του Wörgl συναντήθηκε με εκπροσώπους από 170 διαφορετικές πόλεις της Αυστρίας που ενδιαφέρονταν για την γενικευμένη εφαρμογή του συστήματος και στις πόλεις τους.

Η παρακάτω έκθεση συντάχθηκε από τον Claude Bourdet, έναν αυτόπτη μάρτυρα Καθηγητή του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης:

«Επισκέφθηκα το Wörgl τον Αύγουστο του 1933, ακριβώς ένα χρόνο μετά την έναρξη του πειράματος. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τα αποτελέσματα φτάνουν το θαύμα. Οι δρόμοι, περιβόητοι για την άθλια κατάσταση τους, συναγωνίζονται τώρα την ιταλική Autostrade (Ιταλική Εθνική Οδό).

Το Συγκρότημα των Δημαρχιακών γραφείων έχει ανακαινιστεί όμορφα ως ένα γοητευτικό σαλέ με ανθισμένες γλαδιόλες. Μια νέα τσιμεντένια γέφυρα φέρει περήφανα την πλάκα: «Χτισμένο με δωρεάν χρήματα το έτος 1933″.

Παντού βλέπει κανείς νέους φανοστάτες στους δρόμους, καθώς και ένα δρόμο με το όνομά του Silvio Gesell. Οι εργαζόμενοι στα πολλά εργοτάξια είναι όλοι ένθερμοι υποστηρικτές του συστήματος του δωρεάν χρήματος. Στα καταστήματα τα γραμμάτια είναι αποδεκτά παντού, παράλληλα με τα επίσημα χρήματα.

Οι τιμές δεν έχουν αυξηθεί. Κάποιοι υποστήριξαν ότι το σύστημα που πειραματίστηκε στο Wörgl εμποδίζει την φορολογική ισότητα, γιατί ενεργεί σαν μία μορφή εκμετάλλευσης του φορολογουμένου. Φαίνεται να υπάρχει ένα μικρό λάθος σε αυτό τον τρόπο σκέψης. Ποτέ στο παρελθόν δεν είδε κανείς τους φορολογούμενους να μη διαμαρτύρονται έντονα κατά την αφαίρεση των χρημάτων τους.

Στο Wörgl κανείς δεν διαμαρτύρονταν. Αντίθετα, οι φόροι (σε μορφή γραμματίων) καταβάλλονται εκ των προτέρων στον Δήμο. Οι άνθρωποι είναι ενθουσιασμένοι με το πείραμα και διαμαρτύρονται στην Εθνική τους Τράπεζα η οποία αντιτίθεται στην έκδοση των νέων αυτών χαρτονομισμάτων (των τοπικών γραμματίων).

Είναι αδύνατο να αποδώσει κανείς τη γενική βελτίωση του Wörgl μόνο στη «νέα μορφή των φόρων». Δεν μπορεί κανείς παρά να συμφωνήσει με το Δήμαρχο ότι το νέο νόμισμα εκτελεί τη λειτουργία του πολύ καλύτερα από το παλιό. Αφήνω στους ειδικούς για να διαπιστωθεί αν υπάρχει πληθωρισμός, παρά την κατά 100% κάλυψη των βασικών καταναλωτικών αγαθών.

Παρεμπιπτόντως, αυξήσεις των τιμών, το πρώτο σημάδι του πληθωρισμού, δεν εμφανίζονται. Όσον αφορά την οικονομία, μπορούμε να πούμε ότι το νέο νόμισμα ευνοεί την εξοικονόμηση κατά κυριολεξία και όχι την αποθησαύριση του χρήματος. Δεδομένου ότι τα χρήματα χάνουν την αξία τους κρατώντας τα σπίτι, μπορεί κανείς να αποφύγει την υποτίμηση αυτή επενδύοντάς τα σε μία τράπεζα καταθέσεων.

Το Wörgl έχει γίνει ένα είδος προσκυνήματος για τους μακρο-οικονομολόγους από διάφορες χώρες. Ο καθένας μπορεί να τους αναγνωρίσει αμέσως, από τις εκφράσεις τους, κατά τη συζήτηση τους στους όμορφους δρόμους του Wörgl, ή ενώ κάθονται στα τραπέζια των εστιατορίων. Ο πληθυσμός του Wörgl με χαρά, περήφανος για τη φήμη τους, τους καλωσορίζει θερμά.»

Το τέλος

Η Κεντρική Τράπεζα της Αυστρίας πανικοβλήθηκε, στο ενδεχόμενο το πείραμα του Wörgl να επεκταθεί σε όλη την Αυστρία και αποφάσισε να διεκδικήσει τα μονοπωλιακά δικαιώματα της, απαγορεύοντας δωρεάν νομίσματα.

Η υπόθεση έφτασε ενώπιον του Αυστριακού Ανώτατου Δικαστηρίου, το οποίο επικύρωσε το μονοπωλιακό δικαίωμα της Κεντρικής Τράπεζας για την έκδοση νομίσματος. Και έγινε ποινικό αδίκημα η έκδοση «νομίσματος έκτακτης ανάγκης».

Το Wörgl γρήγορα επανήλθε στην ανεργία του 30%. Κοινωνική αναταραχή εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη την Αυστρία, διότι οι απλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνανε γιατί η Κυβέρνησή τους και η Δικαιοσύνη, που υποτίθεται ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτών, δεν τους αφήνει να εξασκούν τη δοκιμασμένη λύση που βρήκανε στην αντιμετώπιση της ύφεσης, αλλά τους επιβάλει τα δικά της μέτρα που αποδεδειγμένα όπως και πριν τους ξαναβύθισε στη φτώχεια και την ανέχεια.

Το 1938 ο Χίτλερ προχώρησε στην προσάρτηση της Αυστρίας (χωρίς να βρει την παραμικρή πολεμική αντίσταση) με έναν από τους λόγους για αυτό, το ότι πολλοί άνθρωποι τον είδαν ως τον οικονομικό και πολιτικό σωτήρα τους. Ακολούθησε ο Πόλεμος, και το πείραμα του Wörgl έμεινε στην Ιστορία.

ΠΗΓΗ: respentza.blogspot.com

Συνημμένα Thumbnails
Πατήστε στην εικόνα για να τη δείτε σε μεγένθυνση Όνομα:   bergl6-300x213.jpg Εμφανίσεις:  N/A Μέγεθος:  24,2 KB  


Το ΟΧΙ της Θεσσαλονίκης, το ΟΧΙ των Ελλήνων (by olympiada)

[from olympia.gr ]

28η Οκτωβρίου 2011

Γράφει η Ελένη Α. Παπαδοπούλου, Δημοσιογράφος

πάνω από κάθε τι άλλο Ελληνίδα

Ο λαός της Θεσσαλονίκης αποκαθήλωσε σήμερα τη δωσίλογη κυβέρνηση, το διεφθαρμένο κράτος και το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα και στη θέση τους ενθρόνισε τους ήρωες και τους αγωνιστές της εθνικής αξιοπρέπειας.

Μόνο ο Μανώλης Γλέζος, μιλώντας το πρωί στον Ant1  έδωσε την αληθινή διάσταση της περήφανης πράξης των Θεσσαλονικέων αλλά και όλων των Ελλήνων στις κατά τόπους παρελάσεις:

«Σήμερα στη Θεσσαλονίκη αποκαταστάθηκε το πραγματικό νόημα της 28ης Οκτωβρίου. …Το επίσημο κράτος αποσύρθηκε, αυτοκαταλύθηκε και οι φορείς παρελαύνουν μπροστά στον Ελληνικό Λαό. Πριν από 71 χρόνια ο λαός μας είπε ΟΧΙ στην κατάλυση της ελευθερίας του και σήμερα λέει ΟΧΙ στην μετατροπή της χώρας μας σε προτεκτοράτο. …Τι τιμούμε; Το σημερινό κράτος και τις κυβερνήσεις ή αυτούς που θυσιάστηκαν για είμαστε εμείς ελεύθεροι; Είχε διαστρεβλωθεί το νόημα της Παρέλασης και ο Ελληνικός  Λαός το αποκαθιστά σήμερα στη Θεσσαλονίκη. Συγχαρητήρια στο λαό της Θεσσαλονίκης που υποχρέωσε την κυβέρνηση να αποσυρθεί».

 

Την συνενοχή ολόκληρου του πολιτικού συστήματος επιβεβαιώνει η αγωνιώδης προσπάθεια όλων των εκπροσώπων του να περάσουν το μήνυμα της δήθεν αμαύρωσης της επετείου και της απαξίωσης των θεσμών από λίγες εκατοντάδες πολιτών, την ώρα που η κοσμοθάλασσα της πόλης, χωρίς να ανοίξει μύτη, έτρεπε επισήμους και παρατρεχάμενους σε φυγή.

Όταν οι θεσμοί εκπροσωπούνται από υποταγμένους εξουσιολάγνους, υπαλλήλους εχθρικών προς την εθνική και λαϊκή βούληση συμφερόντων, ο λαός οφείλει να τους ανατρέπει και να επαναφέρει το νόημα για το οποίο αυτοί γεννήθηκαν και υπάρχουν.

Απάντηση σε όλους αυτούς που έσπευσαν να αποδοκιμάσουν τους Θεσσαλονικείς και τους Έλληνες υπερασπιζόμενοι θεσμούς που με καρεκλοκένταυρη αναλγησία έχουν καταλάβει, δίνει ο αγνοημένος από την πολιτεία τους Ίων Δραγούμης:
 «Αν το κράτος είναι ενάντια στο έθνος, πρέπει αναγκαστικά ή να αλλάξει μορφή ή να χαθεί. Το κράτος, που εμποδίζει τη φυσιολογία του έθνους, είναι περιττό και βλαβερό.»

 

Ο ελληνικός λαός ακύρωσε σήμερα όλα τα κόμματα που νέμονται τα προνόμια του συστήματος και του κράτους της μεταπολίτευσης. Δεν εξαιρούνται από αυτά οι εκπρόσωποι των κομμάτων της αριστεράς που προσπαθούν να καρπωθούν τη λαϊκή αγανάκτηση γιατί οι ανθελληνικές τους τοποθετήσεις, η υπονόμευση της ιστορικής αλήθειας και των ελληνικών συμβόλων υπήρξε συνεχής και επίμονη.

 

Όλο μαζί το πολιτικό κατεστημένο δεν αντέχει στο ζύγι έστω και μίας ρανίδας αίματος εκείνων που θυσιάστηκαν για τούτη την πατρίδα της ανεκτίμητης προσφοράς στον πολιτισμό της Οικουμένης. Ο λαός μας αποκήρυξε όλα τα ιδεολογικά εμβλήματα και περιβλήματα, από την άκρα δεξιά ως την άκρα αριστερά, και ανακήρυξε τον Ελληνισμό, την Ελευθερία, τον Πολιτισμό, την Δικαιοσύνη, ηγέτιδες αξίες στον αγώνα του.

 

Οι Έλληνες, έχουμε ανάγκη σ’ ετούτη την αιχμηρή συγκυρία, με γνώση, νηφαλιότητα και θάρρος, να γκρεμίσουμε τους σάπιους θεσμούς και να αναδείξουμε από τα σπλάχνα μας αδιάφθορους αγωνιστές και προσωπικότητες που θα μας οδηγήσουν στην ανάκτηση της συλλογικής αξιοπρέπειας και περηφάνιας. Να αντλήσουμε δύναμη από τους φωτισμένους πνευματικούς μας προγόνους, τους εθνικούς μας ποιητές, τους ήρωες και τις συλλογικές μας εγέρσεις.

 

Η Θεσσαλονίκη σήμερα έστειλε ένα ακόμα μήνυμα προς στους φορείς και τις προσωπικότητες που αγωνίζονται κατά του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ: Παραμερίστε τις διαφορές, ενώστε τις δυνάμεις σας για να υπηρετήσουμε ενωμένοι την λαϊκή εντολή που ηχηρά και αδιαπραγμάτευτα ακούστηκε σήμερα στην πρωτεύουσα του Βορρά. Η πολυδιάσπαση ιστορικά εξυπηρετεί πάντα τις εχθρικές δυνάμεις. Είναι η ώρα της υπέρβασης!

Ο Μανώλης Γλέζος μιλάει για το διωγμό του Παπούλια




Η ελληνική κρίση και οι ευθύνες της Ευρώπης...

ΛΟΥΤΣΙΑΝΟ ΓΚΑΛΙΝΟ Ο ΙΤΑΛΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ, ΠΟΥ «ΓΕΝΝΗΣΕ» ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ


Η ελληνική κρίση και οι ευθύνες της Ευρώπης

Του ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ

Στο τελευταίο βιβλίο του, με τίτλο «Finanzcapitalismo» (Einaudi, 2011), ο Ιταλός κοινωνιολόγος Λουτσιάνο Γκαλίνο αναλύει τη σημερινή παγκόσμια κρίση ως συνέπεια της μακρόχρονης
κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού.
Σύμφωνα με τον Γκαλίνο, ο νεοφιλελευθερισμός είναι μια ιδεολογία «ολοκληρωτική», καθώς αποβλέπει στη διάπλαση ενός «νέου ανθρώπου», με βάση το υπόδειγμα του homo economicus. Ταυτόχρονα, ωστόσο, είναι και μια «ευέλικτη» ιδεολογία, επειδή μπορεί να συμβιώνει τόσο με δημοκρατικά όσο και με αυταρχικά πολιτικά καθεστώτα, υπό τον όρο, βέβαια, να μην
τίθεται υπό αμφισβήτηση η θρησκεία της ελεύθερης αγοράς. Το ακόλουθο άρθρο του Λουτσιάνο Γκαλίνο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «La Repubblica».
Η ελληνική κρίση δείχνει με τρόπο σκληρό πώς το χρηματοπιστωτικό σύστημα κυβερνάει ήδη στην πράξη την Ευρωπαϊκή Ενωση με τους εκτελεστικούς του βραχίονες: την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Οι εκλεγμένες από
το λαό κυβερνήσεις έχουν εδώ και πολύ καιρό επιλέξει να διεκπεραιώνουν τις εντολές του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Θα έπρεπε να το έχουν μεταρρυθμίσει μετά την έκρηξη της κρίσης το 2008, όταν, σύμφωνα με τα λόγια του τότε Γερμανού υπουργού Οικονομικών, του Πέτερ Στάινμπρουκ, «είδαμε το βάθος της αβύσσου».
Είναι αλήθεια ότι στις Βρυξέλλες συζητούν εδώ και δύο χρόνια για οικονομικές μεταρρυθμίσεις, αλλά μπροστά στη φύση και τις διαστάσεις του προβλήματος πρόκειται για το γνωστό κουβαδάκι με το οποίο προσπαθούν να αδειάσουν τη θάλασσα. Καθώς δεν έχουν μεταρρυθμίσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα και καθώς μάλιστα το έχουν βοηθήσει να γίνει πιο ισχυρό από πριν, οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης βρίσκονται τώρα εκτεθειμένες στις αξιώσεις του. Ακριβώς όπως συνέβη και στις
Ηνωμένες Πολιτείες. Προς το παρόν, αυτό αξιώνει να διασωθούν οι τράπεζες από την κρίση του ελληνικού χρέους.
Πιστές στο ρόλο τους των δημοκρατικά εκλεγμένων οργάνων, που δεν βλέπουν άλλη λύση από το να υποκύπτουν στις υπαγορεύσεις οργάνων που ποτέ δεν έχουν εκλεγεί από κανέναν, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι
κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης απαιτούν ομόφωνα από την Ελλάδα να μειώσει δραστικά το δημόσιο χρέος της. Ζούσε πάνω από τις οικονομικές δυνατότητές της, υποστηρίζουν, και τώρα οφείλει να μπει σε ένα δρόμο αυστηρής λιτότητας: να περικόπτει τους μισθούς, τις συντάξεις, τις δαπάνες για Υγεία και Παιδεία και να ιδιωτικοποιεί τα πάντα: τις μεταφορές, τις ακτές, τις συλλογικές υπηρεσίες, τα νησιά, τα λιμάνια και (γιατί όχι;) τον Παρθενώνα.

Το «φάρμακο» και η «αρρώστια»

Αυτό που αποσιωπάται σχετικά με την ελληνική κρίση είναι ότι οι αιτίες της δεν είναι εκείνες που συνήθως αναφέρονται, ότι τα φάρμακα, που μέχρι τώρα προτείνονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι χειρότερα από την αρρώστια και ότι η πολιτική παράλυση, στην οποία περιέπεσε η ελληνική κυβέρνηση, στερούμενη της δυνατότητας να αποφασίζει για οποιοδήποτε θέμα οικονομικής πολιτικής, αποτελεί μιαν έκπτωση της δημοκρατίας με παγκόσμια σημασία. Πρώτα απ' όλα, η κύρια αιτία του
υψηλού δημόσιου χρέους δεν έγκειται σε υπερβολικές κοινωνικές δαπάνες, αλλά σε πολύ περιορισμένη ροή φορολογικών εσόδων, οφειλόμενη σε ένα υψηλό ποσοστό φοροδιαφυγής, που διαρκούσε για κάμποσα χρόνια.
Τώρα η ελληνική κυβέρνηση, πιεζόμενη από την Ευρωπαϊκή Ενωση, ζητάει από τους συνταξιούχους, από τους εργαζόμενους, από τους εκπαιδευτικούς, από τους δημόσιους υπάλληλους, να αποδώσουν στον κρατικό προϋπολογισμό τα δισεκατομμύρια ευρώ που αφαίρεσε από αυτόν, στη
διαδρομή τουχρόνου, μια μειονότητα, η οποία εισπράττει ένα εισόδημα εκατοντάδες φορές μεγαλύτερο από το δικό τους.
Αφού, μάλιστα, τους ενοχοποίησαν -πρώτη η γερμανική κυβέρνηση- ότι εργάζονται λίγο, ότι συνταξιοδοτούνται νωρίτερα από όλους τους άλλους Ευρωπαίους πολίτες, ότι παίρνουν πολύ μεγάλες συντάξεις, ότι κάνουν περισσότερες διακοπές από όλους (ενώ όλα τα διαθέσιμα στοιχεία, για όποιον θέλει να πληροφορηθεί, επιβεβαιώνουν ότι πρόκειται για ψευδείς ισχυρισμούς).
Ποιο είναι, όμως, το πραγματικό ύψος του δημόσιου χρέους της Ελλάδας, για το οποίο λένε ότι θα μπορούσε να τινάξει στον αέρα ολόκληρη την ευρωζώνη; Πρόκειται για 350 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι σίγουρα ένα σημαντικό ποσό. Το οποίο, όμως, αντιπροσωπεύει μόνο το 3,7% του ΑΕΠ της
ευρωζώνης, χωρίς να υπολογίζουμε δηλαδή μια μεγάλη οικονομία, όπως εκείνη του Ηνωμένου Βασιλείου. Επιπλέον, το 43% αυτού του χρέους βρίσκεται στα χέρια Ελλήνων πιστωτών, που κατά το ήμισυ είναι τράπεζες.
Από το σύνολο πρέπει ακόμα να αφαιρεθούν 7 δισεκατομμύρια χρεών προς τις ΗΠΑ, 3 προς την Ελβετία και περί τα 2 προς την Ιαπωνία.

Ελληνικό χρέος και σενάρια

Το ελληνικό χρέος προς την Ευρωπαϊκή Ενωση (συμπεριλαμβανομένων κρατών και τραπεζών), που έγκειται κυρίως σε ομόλογα και άλλους τίτλους,ανέρχεται επομένως σε λιγότερα από 190 δισεκατομμύρια ευρώ, από τα οποία περίπου τα 35 οφείλονται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Από το 2008 μέχρι σήμερα οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πλην της Ελβετίας, έχουν δαπανήσει ή εγκαταλείψει πάνω από τρία τρισεκατομμύρια ευρώ, για να διασώσουν τους χρηματοπιστωτικούς θεσμούς τους. Και τώρα ανησυχούν αληθινά, επειδή μια περιφερειακή οικονομία δυσκολεύεται να ξεπληρώσει, με τους τόκους, λίγο πάνω από το 6% αυτού του ποσού; Υπάρχει κάτι που δεν πάει καλά σε όλη αυτή την υπόθεση. Τα πράγματα που δεν πάνε καλά είναι κυρίως δύο.
Η ελληνική κρίση είναι, σε πρώτο επίπεδο, μια προαγγελία αυτού που θα μπορούσε να συμβεί και σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανόμενης και της Ιταλίας, αν οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης συνεχίσουν να υφίστανται τους χειρισμούς του χρηματοπιστωτικού συστήματος (και των οίκων αξιολόγησης) και να μην προσπαθούν σοβαρά να το ρυθμίσουν, προκειμένου να αποτρέψουν μια νέα κρίση, χειρότερη από εκείνη του 2008.

Κερδοσκοπία και πιστωτικοί όμιλοι

Το σενάριο περιλαμβάνει, όπως είναι φανερό, νέες κερδοσκοπικές πιέσεις, τις οποίες θα ασκήσουν οι μεγαλύτεροι πιστωτικοί όμιλοι, προκειμένου να αντλήσουν το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος με τη μορφή τόκων και υπεραξιών. Πράγμα που συνεπάγεται, όπως διδάσκουν τα μοντέλα διαχείρισης του ρίσκου, το να διατρέχουν έναν υψηλό κίνδυνο όχι οι ίδιοι οι όμιλοι, αλλά οι πολίτες· σήμερα οι Ελληνες, αύριο οι Ισπανοί ή οι Ιταλοί. Περιλαμβάνει όμως και μιαν άγρια πίεση για ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες θα γίνονται υπό την αιγίδα της τρόικας και θα αποτελούν αληθινό ξεπούλημα πελώριων εθνικών περιουσιών.
Ενα δεύτερο πράγμα, που δεν πάει καλά, είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το βασικό της όριο, που επιβάλλεται από την ιδρυτική συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έγκειται στο ότι έχει ως μέγιστο καταστατικό σκοπό τη σταθερότητα των τιμών, δηλαδή την πάλη εναντίον του πληθωρισμού. Αυτό εξηγεί εν μέρει τη βραδύτητα και την αδεξιότητα με την οποία κινήθηκε μπροστά στην ελληνική κρίση.
Ενα τέτοιο όριο, όμως, ισοδυναμεί με το να αποφασίζουμε με νόμο ότι, για παράδειγμα, το πρώτων βοηθειών του μεγαλύτερου νοσοκομείου θα ασχολείται μόνο με τραύματα του αριστερού ποδιού. Οι άλλες δύο κεντρικές τράπεζες της Δύσης, η Τράπεζα της Αγγλίας και η αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα, έχουν μεταξύ των καταστατικών σκοπών τους και την ανάπτυξη και την αύξηση της απασχόλησης, σκοπούς που επιδιώκουν και με τη δημιουργία νέου χρήματος.
Με αυτή, δηλαδή, τη βασική λειτουργία που τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν παραχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά που αυτή δεν θέλει να ασκήσει, τη στιγμή ακριβώς που τη
χρειαζόμαστε περισσότερο από κάθε άλλη φορά. *

Ποιά χώρα είμαστε ;;;

1. Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και η Αυστρία μαζί (450.000 τετ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέλεις 2 ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο του Ελλαδικού χώρου (Λάρνακα).Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία.
2. Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Ελλαδίτες, Κύπριοι, Βορειοηπειρώτες, Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριοι, Τενέδιοι κλπ.
3. Είμαστε 2οι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία.
4. Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία.
5. Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν όποιο είδος πλοίου σκεφτεί κανείς.
6. Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν καταπληκτικά βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ.
7. Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά και είμαστε έτσι 1οι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες και είναι 5οι στον κόσμο.
8. Είμαστε 2οι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, 3οι στις ελιές, 3οι παγκοσμίως στον κρόκο, στα ακτινίδια, στα ροδάκινα.
9. Είμαστε 1οι στον κόσμο σε νικέλιο, 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόνοι), 2οι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόνοι), 1οι στην ΕΕ σε βωξίτη (2.174.000 τόνοι), 1οι και σε χρωμίτη, 1οι και σε ψευδάργυρο, 1οι και σε αλουμίνια.
10. Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ οι Τούρκοι είναι προτελευταίοι), ενώ έχουμε και το 2ο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικό στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ!
11. Έχουμε νοτίως της Κρήτης 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το 3ο μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως. Εντωμεταξύ ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας αξίζει 38 δις ευρώ. Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη , τα 3 μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι - κρατηθείτε - 10.000.000.000.000 (10 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΑΡΙΑ !) όπως αναφέρει το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το ΥΣΓΣ.

Αυτή τη χώρα πάνε να ξεπουλήσουν για 340 δις?

4 PIGS and a square... Tέσσερις χώρες και οι πλατείες...

Άντε να δούμε πότε θα ξυπνήσει ο κοσμάκης ο κοιμισμένος που τον έχουν σαν ζώο...


4 pigs and a square/ english version

VOILA ! ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

[πηγη http://neotera.wordpress.com/]

Μια ευγενική προσφορά του καλού σαλονικιότικου μπλογκ taxalia, στη Διαφάνεια. (αυτό δεν θέλουμε όλοι γιωργάκη;)
Ιδού η λίστα των μεγάλων οφειλετών του δημοσίου (αφού θέλατε ΤΗ βόμβα!).

Για τα μάτια σας μόνο και ΜΗΝ τραβάτε τα μαλλιά σας:




Γι αυτούς δανειζόμαστε, γι αυτούς υπογράφτηκε το μνημόνιο, γι αυτούς
ψηφίστηκε αυτό το ασφαλιστικό. Οταν πρόκειται για χρέος δημόσιου
οργανισμού εννοείται η ευθύνη βαρύνει τα κομματόσκυλα του οργανισμού.

Ενα σχετικώς μικρό μέρος απ’ τα χρέη τους και ένα αποφασιστικό στοπ στη
δημιουργία επιπλέον χρεών αρκούν για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως
κράτος ανεξάρτητο και ως έθνος των ελλήνων.

Με το ασφαΛΗΣΤΡΙΚΟ
νομοσχέδιο εξοικονομούνται ετησίως 300 με 350 κατά Πρετεντέρη εκτ. ευρά.
Θα μπορούσαν να εξυγιανθεί το σύστημα των κοινωνικών ασφαλίσεων χωρίς
να επέλθει εργασιακός μεσαίωνας. Αρκεί να συνεισέφεραν όλα τα μέρη.  

Ομως η ολιγαρχία, οι “νταβάδες” της ΑΛΗΤ 7 φαμίλιες και 4 τράπεζες, δεν
το θέλουν. Με την ασυδοσία έχουν πετύχει πλήρη ανατροπή όλων των
συσχετισμών υπέρ τους. Εχουν εξαγοράσει τους πάντες χωρίς αντίσταση.

Γι αυτό βάλθηκαν να μας μιλούν εγγλέζικα δέκα χρόνια τώρα απ’ τα μήντια, να
χλευάζουν την ιστορία μας, να καίνε και να καταστρέφουν καταληστεύοντας
μέχρι το μεδούλι της κοινωνίας, μέχρι την κήρυξη της χρεωκοπίας, και
την εκποίηση της Ελλάδας.

Με τον γιωργάκη τους στο τιμόνι, όλο το σύμπαν στις συντεχνίες
ξεπουλημένο και την υποστήριξη των περιούσιων τοκογλύφων που μέχρι τον
Ομπάμα διόρισαν (GOLDMAN SUCHS), αιστάνονται σίγουροι για τον εαυτό
τους, το μέλλον τους ανέφιαστο δίχως πιθανή τιμωρία

===================================================

ΙΔΟΥ Η ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΦΥΓΑΔΕΣ



CONOMISARIUS ANONYMOUS!



ΣΕ ΓΕΝΙΚΗ ΛΕΥΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΟΙ ΕΦΟΡΙΑΚΟΙ



ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΜΠΑΡΟΥΦΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΔΕΙΞΟΥΝ …”ΕΡΓΟ”!


Tα στοιχεία 6.000 νομικών προσώπων κερδοσκοπικού χαρακτήρα με
ληξιπρόθεσμες οφειλές μεγαλύτερες από 150.000 ευρώ ανάρτησε στο 
Διαδίκτυο το υπουργείο Οικονομικών. Το σύνολο των οφειλών που 
περιλαμβάνονται στον πίνακα ξεπερνά τα 30 δισ. ευρώ, από τα 42 δισ. ευρώ
συνολικά των ληξιπροθέσμων οφειλών.

Η κίνηση αυτή της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης του γιωργάκη(εντ φριεντς!)
χαρακτηρίζεται ως επικοινωνιακή “μπαρούφα” εν όψει της ΔΕΘ.  Δεν
αναμένεται να αποφέρει συγκεκριμμένα αποτελέσματα αφού οι εφοριακοί
σχεδόν στο σύνολό τους  βρίσκονται σε κατάσταση Λευκής Απεργίας. “Δεν
έχουμε το μυαλό να δουλέψουμε. Ανησυχούμε αν θα ‘χουμε χρήματα για τα
παιδιά μας πλέον”,  δηλώνουν ευθαρσως μπροστά στις κάμερες…  Οι
“τολμηρές” δηλώσεις του Μπένυ για πραγματικά ενιαίο μισθολογιο χωρίς
“δωράκια” σε επιμέρους κλάδους έχουν παγώσει όχι μόνο τους εφοριακούς,
αλλά και πολλούς ένστολους που έχουν χρεωθεί την προστασία υπουργών,
βολευτών και άλλων…

Ούτως η άλλως και τα ονόματα των υπευθύνων των εταιρειών να
δημοσιευθούν ουδείς ψόγος πραγματικός. Ετσι που έχουν διαλύσει την
κοινωνια και τις αξίες της με δεδομένη την ατιμωρησία .   Στην
ηλεκτρονική σελίδα http://link.minfin.gr/ofeilesNPαναρτήθηκαν από το υπουργείο Οικονομικών τα σχετικά στοιχεία.

Το υπουργείο πάντως ετοιμάζεται λέει να δώσει στη δημοσιότητα και τις
ληξιπρόθεσμες οφειλές φυσικών προσώπων αφού ολοκληρωθεί η υπό εξέλιξη
διαδικασία με την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα  η
οποία σύμφωνα με το ΥΠΟΙΚ, έχει ζητηθεί να επισπευστεί. Εδω θα υπήρχε
ενδεχομένως περισσότερη ουσία, αν και εφόσον υπήρχαν κάποιοι
διατεθειμένοι να προχωρήσουν στο παρασύνθημα…

Το οικονομικό επιτελείο εκτιμά ότι με τη δημοσίευσή των συγκεκριμένων
στοιχείων θα βοηθήσει σημαντικά στη βελτίωση απόδοσης της συλλογής των
εσόδων. Το σύνολο των οφειλών που περιλαμβάνονται στον πίνακα ξεπερνά τα
30 δισ. ευρώ από τα 42 δισ. ευρώ συνολικά των ληξιπροθέσμων οφειλών.

Συγκεκριμένα, τα στοιχεία των καταστάσεων, αφορούν σε ληξιπρόθεσμες
δόσεις οφειλών με ημερομηνία λήξης έως 5/9/2010 και με προσαυξήσεις
εκπρόθεσμης καταβολής έως την ημερομηνία άντλησης  5/9/2011. Στις
συγκεκριμένες καταστάσεις δεν περιλαμβάνονται οφειλές οι οποίες έχουν
υπαχθεί σε διευκόλυνση τμηματικής καταβολής ή σε νομοθετική ρύθμιση
τμηματικής καταβολής και οι οφειλές για την καταβολή των οποίων έχει
διαταχθεί αναστολή με δικαστική απόφαση.

Διαβάστε τη λίστα με τους  μεγαλο-οφειλέτες οργανισμούς και εταιρείες. ΕΔΩ !

ΣΤΙΒ ΤΖΟΜΠΣ: Η ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΗ ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΟΣ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΗ (Μία διαφορετική ανάγνωση)

[from http://www.iskra.gr ]


Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΚΑΛΟΔΟΥΚΑ*

Ο θάνατος του ιδρυτή της Apple Στιβ Τζομπς (ενός εκ των πλουσιοτέρων ανθρώπων του πλανήτη) προκάλεσε ένα τσουνάμι προπαγανδιστικής, εμετικής αγιογραφίας σε όλα τα ΜΜΕ, ακόμα και στα λεγόμενα «προοδευτικά» (;) μπλογκς και σάιτς.

Φυσικά στην πρώτη γραμμή της ανακήρυξης του Τζομπ σε άγιο του καπιταλισμού
βρέθηκαν οι... συναγωνιστές του στην ίδια τάξη των μεγαλοκαρχαριών: τη
θλίψη του εξέφρασε ο ιδρυτής της Microsoft, Μπιλ Γκέιτς:

«Για όσους από εμάς ήμασταν τυχεροί να εργαστούμε μαζί του, ήταν μια τρομακτικά μεγάλη τιμή. Θα μου λείψει τρομερά ο Στιβ».[1]

Παρέλειψε, φυσικά, να συμπληρώσει «αλλά... ουδέν κακόν αμιγές καλού, ένας λιγότερος στον ανταγωνισμό της αγοράς»!

Ο ιδρυτής του Facebook και γνωστός φραγκοφονιάς, Μαρκ Ζούκερμπεργκ, δήλωσε (προφανώς) «κατασυγκινημένος»:

«Στιβ ευχαριστώ που υπήρξες μέντορας και φίλος. Ευχαριστώ γιατί έδειξες ότι
αυτά που δημιούργησες μπορούσαν ν' αλλάξουν τον κόσμο. Θα μου λείψεις».

Ο δε Μπαράκ Ομπάμα εξέδωσε την ακόλουθη γραπτή δήλωση:

«Ο Στιβ ήταν ανάμεσα στους μεγαλύτερους Αμερικανούς οραματιστές -αρκετά
θαρραλέος ώστε να σκέφτεται διαφορετικά, αρκετά τολμηρός ώστε να
πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και αρκετά ταλαντούχος ώστε να
το κάνει».[2]

Η νεοφιλελεύθερη εκδοχή του καπιταλισμού δεν έφερε μόνο την εκτόξευση στη στρατόσφαιρα των κοινωνικών ανισοτήτων,
τις συχνές οικονομικές κρίσεις που τσακίζουν τις ζωές εκατομμυρίων
ανθρώπων, τη βαρβαρότητα με τη μορφή ενός ανηλεούς κοινωνικού δαρβινισμού.
Αναγκαίο συμπλήρωμα των παραπάνω είναι και η προπαγανδιστική,
ιδεολογική εξύμνηση «των δυνάμεων της ελεύθερης αγοράς», που παρά τη
συγκεκριμένη, υπαρκτή, δυστυχία που προσφέρει απλόχερα αποτελεί τη «μόνη
οδό» -There Is No Alternative, όπως της άρεσε να επαναλαμβάνει η
Μάργκαρετ Θάτσερ.

Επειδή ωστόσο αυτό το ιδεολόγημα (ο καπιταλισμός ως μονόδρομος) είναι κάπως
καταθλιπτικό, οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του καπιταλισμού το συνόδευσαν
με ένα αναγκαίο συμπλήρωμα: την ηρωοποίηση-αγιοποίηση αδίστακτων
καπιταλιστικών καθαρμάτων του είδους των Τζόμπς, Γκέιτς και
Ζούκερμπεργκ. Καθάρματα που τα ΜΜΕ παρουσιάζουν ως «οραματιστές» που
μάλιστα «αλλάζουν τον κόσμο».


Μια δακρύβρεχτη αυτοπαρουσίαση-αυτοδιαφήμιση


Οι καπιταλιστές γνωρίζουν την τέχνη της αυτοπροβολής -δεν περιμένουν τα
πάντα από τα τσιράκια τους, δημοσιογράφους και image makers. Στο tvxs
διάβασα έναν κατάπτυστο λογύδριο του εκλιπόντος Στιβ Τζομπς στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και για το οποίο το tvxs μας αποκαλύπτει ότι κατά τη διάρκειά του «οι περισσότεροι απόφοιτοι έκλαιγαν συνεχώς»!![3]

Ο Τζομπς αρχίζει με μια τετριμμένη τεχνική:

Προκαλεί στο κοινό του μια αίσθηση τρυφερής, συναισθηματικής αμεσότητας, λέγοντάς τους ότι ήταν υιοθετημένο παιδί μιας και «η βιολογική μου μητέρα ήταν πολύ νέα, ανύπαντρη φοιτήτρια, και αποφάσισε να με δώσει για υιοθεσία».

Αλήθεια, «πραγματικά συγκινητικό», αλλά... έπεται και συνέχεια!

Αμέσως μετά εξιστορεί πως εγκατέλειψε τις σπουδές του λόγω οικονομικών
δυσκολιών, γιατί δεν «άξιζε τον κόπο οι γονείς μου να ξοδεύουν τόσα
χρήματα για να σπουδάζω εγώ. Δεν έβλεπα να είχε αξία αυτή η επένδυσή τους». Ως καλός καπιταλιστής, βλέπει τις ενέργειες των γονιών του, ο αθεόφοβος, ως «επένδυση» και βγάζει το συμπέρασμα ότι δεν αξίζει η «επένδυση».

Ως φοιτητής, μας πληροφορεί, ζούσε στερημένα. Επίσης φτηνό και τετριμμένο,
αλλά αναγκαίο εφέ που οδηγεί (στον κατασκευασμένα κοινωνικά αποδεκτό)
μύθο του «αυτοδημιούργητου»:

«Πήγαινα σε σουπερμάρκετ και τους επέστρεφα γυάλινες μπουκάλες Κόκα Κόλα και
έπαιρνα 5 σεντς τη μία και αγόραζα κάτι να φάω, και περπατούσα 7 μίλια
από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη κάθε Κυριακή βράδυ για να πάρω
δωρεάν ένα πιάτο καλό φαγητό που μοίραζαν σε κάποιο ναό των Χάρε
Κρίσνα».

Ας αποδομήσουμε λίγο τον μύθο του «αυτοδημιούργητου καπιταλιστή». Για ποιο
λόγο ένας «αυτοδημιούργητος» καπιταλιστής πρέπει να είναι πιο αποδεκτός
από κάποιον, ας πούμε, κληρονόμο μιας μεγάλης επιχείρησης; Επειδή,
μήπως, ο «αυτοδημιούργητος με την αξία του» απέκτησε χρήματα εκκινώντας
από χαμηλότερο κοινωνικό επίπεδο; Με αυτή τη λογική γιατί να μην είναι
κοινωνικά αποδεκτός ο Αλ Καπόνε, για παράδειγμα, που αποδεδειγμένα
ξεκίνησε από τον κοινωνικό πάτο για να φτάσει να γίνει
μεγαλοεπιχειρηματίας (έστω μαφιόζος μεγαλοεπιχειρηματίας). Τι καθιστά
τον Αλ Καπόνε μη-αποδεκτό; Το γεγονός ότι δολοφονούσε μήπως; Μα αυτή
είναι μια συνήθης πρακτική «αυτοδημιούργητων» και μη καπιταλιστών. Μάλιστα τα εγκλήματα της μαφίας στην πραγματικότητα ωχριούν μπροστά σε αυτά των καπιταλιστών:

«Πριν ακόμη πουλήσει το πρώτο Pinto της στη δεκαετία του 1970, η Ford Motor
Company ανακάλυψε ότι το ρεζερβουάρ είχε σχε­διαστεί εσφαλμένα, γεγονός
που θα είχε ως αποτέλεσμα ν' ανα­τιναχτεί το αυτοκίνητο σε ένα δυνατό
τρακάρισμα. Παρόλο που οι μελέτες της εταιρείας προέβλεπαν ότι θα
συνέβαιναν περισ­σότεροι από 180 θάνατοι, τα στελέχη της υπολόγισαν ότι η
ρύθ­μιση των μηνύσεων που θα υποβάλλονταν εξαιτίας των θανάτων θα ήταν
πολύ φτηνότερη (49,5 εκατομμύρια δολάρια) από την επι­σκευή όλων των
αυτοκινήτων που είχαν ήδη κατασκευαστεί (137 εκατομμύρια δολάρια), έτσι
αποφάσισαν να πουλήσουν τα θανα­τηφόρα αυτοκίνητα. Με τον τρόπο αυτό, τα
αναίσθητα διευθυντικά στελέχη ακολούθησαν απλώς το δόγμα του ιδρυτή της
εταιρείας, Χένρυ Φορντ, ο οποίος κάποτε είπε: «Υπάρχει κάτι το
απαραβίαστο στις μεγάλες επιχειρήσεις. Οτιδήποτε είναι οικονομικά σωστό
εί­ναι και ηθικά σωστό».[4]

Όπως θα δούμε λίγο παρακάτω και ο Στιβ Τζομπς είχε βαμμένα τα χέρια του με αίμα αθώων εργαζομένων...

Ωστόσο, προς το παρόν, ας επανέλθουμε στο λογύδριο-αυτοδιαφήμιση στο Στάνφορντ.
Παρά την αρχική φτώχεια, υπάρχει ένα ευτυχισμένο happy end στην ιστορία
του Στιβ Τζομπς, όπως θα περίμενε κανείς σε ένα καπιταλιστικό παραμύθι:
στο τέλος τα αρχικά βάσανα της φτωχικής του καταγωγής αποδείχθηκαν
χρήσιμα στην πορεία του προς την κορυφή του κόσμου:

«Αλλά δέκα χρόνια μετά, κοιτώντας πίσω, ήταν πλέον πολύ σαφές. Πάλι, δεν
μπορείς να συνδέσεις τα σημεία κοιτώντας εμπρός. Μπορείς να το κάνεις
μόνο εάν κοιτάξεις πίσω εκ των υστέρων. Έτσι, πρέπει να έχεις
εμπιστοσύνη ότι τα σημεία αυτά (ή, τα σημάδια, αν θέλετε), με κάποιον
τρόπο, στο μέλλον θα ενωθούν. Πρέπει σε κάτι να έχεις πίστη. Στη
διαίσθησή σου, στη μοίρα σου, στη ζωή, στο κάρμα, σε οτιδήποτε. Αυτή η
προσέγγιση δεν με πρόδωσε ποτέ, και έχει κάνει όλη τη διαφορά στη ζωή
μου».[5]

Αυτή η πίστη στο... «να έχεις πίστη» (κυκλικό και επομένως αυταπόδεικτο!) δεν
τον εγκατέλειψε ποτέ. Περιγράφει πως τον απέλυσαν από την Apple (1985),
πως τον επαναπροσέλαβαν (1997), πως οδήγησε την εταιρεία στην κορυφή
της Wall Street. Για να καταλήξει (για μια ακόμα φορά!) ότι ο ίδιος
πιστεύει στην... πίστη:

«Μερικές φορές η ζωή σε χτυπάει στο κεφάλι με ένα τούβλο. Μη χάνετε την πίστη
σας. Είμαι πεπεισμένος ότι το μόνο πράγμα που με κράτησε όρθιο ήταν ότι
αγαπούσα πολύ αυτό που έκανα.

Πρέπει λοιπόν και εσείς να ανακαλύψετε τι πραγματικά σας αρέσει. Και
αυτό αφορά και τη δουλειά που θα κάνετε, και τον σύντροφο που θα
επιλέξετε στη ζωή σας. Η εργασία θα γεμίσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής
σας, και ο μόνος τρόπος για να είστε πραγματικά ικανοποιημένοι είναι να
κάνετε αυτό που εσείς πιστεύετε ότι είναι μια σπουδαία δουλειά. Και ο
μόνος τρόπος για να κάνει κάποιος μια σπουδαία δουλειά είναι να την
αγαπήσει. Εάν δεν την έχετε ανακαλύψει ακόμα, μην απογοητευθείτε.
Συνεχίστε να ψάχνετε. Μην επαναπαυτείτε. Μην συμβιβαστείτε».

Σοφά λόγια...

...τόσο σοφά που σου έρχεται η διάθεση να κόψεις τις φλέβες σου από πλήξη!

Τα success stories στον καπιταλισμό, οι περιπτώσεις επιτυχημένων επιχειρηματιών όπως ο Στιβ Τζομπς (αλλά και κατά πολύ λιγότερο επιτυχημένων από αυτόν), είναι τόσο εξαιρετικά σπάνιες, τόσο δακτυλοδεικτούμενες εξαιρέσεις, που καθιστούν τις παραπάνω παραινέσεις άνευ ουσίας αερολογίες.
Οι επιτυχημένοι μεγαλοκαπιταλιστές (που δεν ξεπερνούν στο συνολικό
πληθυσμό μιας χώρας το 1-2%) αποτελούν εξαίρεση που θυμίζει όσους
πέφτουν από αεροπλάνα με ελαττωματικά αλεξίπτωτα. Κάποιοι (ελάχιστοι) θα
γλυτώσουν το θάνατο από θαύμα, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία θα
σκοτωθεί. Η προπαγάνδα θυμάται μόνο τους επιζήσαντες,
ποτέ τη συντριπτική πλειοψηφία. Ξεχνιέται με άλλα λόγια η τεράστια μάζα
όσων είχαν επιχειρηματικά «οράματα» του είδους του Τζομπς και,
ενδεχομένως, πολύ περισσότερα επιχειρηματικά ταλέντα από τον ίδιο, αλλά
απλά απέτυχαν και συντρίφτηκαν. Και φυσικά ούτε λόγος για τη μεγάλη
πλειοψηφία των ανθρώπων που θα μείνει σε όλη της τη ζωή μισθοσυντήρητη.
Αλλά, αν η επιτυχημένη (μεγάλη) επιχειρηματική δραστηριότητα είναι τόσο
σπάνια δεν μπορεί παρά να σημαίνει ένα μόνο πράγμα: η επιτυχία έχει να
κάνει περισσότερο με την τύχη, στο ότι έτυχε να βρέθηκε κάποιος στις «σωστές συνθήκες» και με τους «σωστούς ανθρώπους», παρά με την ικανότητα ή τα επιχειρηματικά «οράματα».

Στη συνέχεια της ομιλίας του στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, ο Τζομπς αναπτύσσει τις σκέψεις του πάνω στη ζωή και το θάνατο, τόσο θλιβερά κοινότοπες που δεν αξίζει τον κόπο να αναφερθεί κανείς (το να τις διαβάσεις αποτελεί πράξη αυτοτιμωρίας...). Ωστόσο καταλήγει στο απαύγασμα της προσωπικής του σοφίας που δεν είναι άλλο από:

«Μείνε πεινασμένος. Κάνε την τρέλα σου. Αυτό
ευχόμουν και εγώ πάντοτε για τον εαυτό μου. Και τώρα, καθώς αποφοιτάτε
για να αρχίσετε μια καινούρια ζωή, εύχομαι και για σας το ίδιο, ακριβώς,
πράγμα: Μείνετε πεινασμένοι. Κάντε την τρέλα σας».[6]

Ένα είναι σίγουρο: οι ακροατές του έμειναν, κυριολεκτικά και μεταφορικά, πεινασμένοι (αν δεν πέθαναν από βαρεμάρα)!


Η εισβολή του Πραγματικού


Ο Τζομπς φυσικά δεν έμεινε πεινασμένος ούτε μεταφορικά ούτε κυριολεκτικά.
Η προσωπική περιουσία του ήταν 8,3 δισεκατομμύρια δολάρια.[7] Η
χρηματιστηριακή αξία της Apple είναι 362 δισεκατομμύρια δολάρια, η εταιρεία έχει ρευστό 76 δισεκατομμύρια δολάρια τι στιγμή που το
υπουργείο οικονομικών των ΗΠΑ έχει 74 δισεκατομμύρια...[8]

Πως αποκτήθηκαν αυτά τα χρήματα; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα εξαφανίζει
την αγιοποιημένη εικόνα του Τζομπς και φέρνει στην επιφάνεια το
πραγματικό του πρόσωπο: αυτό ενός αδίστακτου, δολοφονικού καπιταλιστή.

Τα προϊόντα της Apple, ειδικότερα τα iPads και iPhones, τα κατασκευάζει μια κινεζική εταιρεία, η Foxconn. Οι συνθήκες εργασίας στην Foxconn είναι
εντελώς απάνθρωπες: εξαντλητικά ωράρια (η εταιρεία εξαναγκάζει τους
εργάτες της να δουλεύουν υπερβαίνοντας στο τριπλάσιο το
νόμιμο χρόνο εργασίας στην Κίνα) που έχουν οδηγήσει σε κύμα αυτοκτονιών
μεταξύ των εργατών. Μόνο το 2010 στο εργοστάσιο της Foxconn στο
Shenzhen αυτοκτόνησαν 10 εργάτες. Η βρετανική εφημερίδα Daily Mail περιγράφει τις συνθήκες στο εργοστάσιο:

«Αντιμετωπίσαμε ένα παράξενο, ενοχλητικό κόσμο όπου οι νέες προσλήψεις γίνονται με
στρατιωτικό τρόπο, οι εργαζόμενοι διατάζονται να στέκονται προσοχή στον
ύμνο της εταιρείας και διαμένουν σε στρατώνες-σπίτια όπως οι κότες -όλα
αυτά για λίγο περισσότερο από 20 λίρες την εβδομάδα.

Σε ότι έχει ονομαστεί το «i-Εργοστάσιο Εφιάλτης», το σκάνδαλο επικεντρώνεται σε
δύο συγκροτήματα κοντά στο Shenzhen, πριν από δύο δεκαετίες ένα μικρό
ψαρολίμανο και τώρα μια πόλη 17 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Αυτό είναι το επίκεντρο των εργασιών για την Foxconn, το μεγαλύτερο εξαγωγέα
της Κίνας, η οποία παράγει προϊόντα για την Apple χρησιμοποιώντας 420000
ανθρώπους εργατικό δυναμικό στο Shenzhen. Η εταιρεία έχει 800.000
εργαζόμενους σε ολόκληρη τη χώρα.

Και καθώς ο Τζομπς μιλούσε στο Σαν Φρανσίσκο [όταν ανακοίνωσε το iPhone], νέα
μέτρα παίρνονταν από την Foxconn για να αποτρέψει το σκάνδαλο των
αυτοκτονιών από το να βλάψει τις πωλήσεις της Apple σε παγκόσμιο
επίπεδο.

Εκπληκτικά, αυτό συνεπάγεται να εξαναγκαστούν όλοι οι εργαζόμενοι της Foxconn να
υπογράψουν ένα νέο νομικά δεσμευτικό έγγραφο υποσχόμενοι ότι δεν θα
αυτοκτονήσουν».[9]

Η απάντηση στις επικρίσεις του Τζομπς και της Apple ήταν να στείλουν στην Foxconn ειδικούς για την «πρόληψη των αυτοκτονιών» και για «την καλύτερη εκπαίδευση του προσωπικού, για καλύτερη επίβλεψή του ώστε να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα».[10] Επιπλέον, η Apple ζήτησε από τα
εργοστάσια που παράγουν προϊόντα της οι εργαζόμενοι να μην απασχολούνται «περισσότερο των 60 ωρών την εβδομάδα»! Ωστόσο (σύμφωνα με έρευνα της ίδιας της Apple) μόνο το 57% των εργοστασίων συμμορφώθηκε με την οδηγία.
Πιο πρακτική (από τις προσχηματικές παρενέσεις του Τζομπς) η Foxconn έφτιαξε ένα ατσάλινο δίχτυ ώστε να εμποδίζονται οι εργαζόμενοί της να αυτοκτονούν πέφτοντας από τα παράθυρα...
  

Αλλά το ξεζούμισμα των εργαζομένων του ο Τζομπς δεν το περιόριζε μόνο για τους Κινέζους, το εφάρμοζε και στο εσωτερικό της χώρας του, στις ΗΠΑ. Στα
καταστήματα της Apple στις ΗΠΑ οι εργαζόμενοι δουλεύουν κατά πλειοψηφία
ως part-time, εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης με πενιχρές απολαβές.
Προτιμώνται οι εργαζόμενοι μέχρι τα 30 τους χρόνια ενώ απολύονται
αδίστακτα όσοι υπερβαίνουν το ηλικιακό αυτό όριο. Ακόμα, ο Τζόμπς και η
Apple έχουν κάνει (μυστικές φυσικά) συμφωνίες με τις άλλες εταιρείες
λογισμικού να κρατούν τους μισθούς των εργαζομένων τους προγραμματιστών
σε τεχνικά χαμηλά επίπεδα.[11]

Ιδού λοιπόν το «μυστικό» ενός «οραματιστή» καπιταλιστή:

Δεν υπάρχει κανένα μυστικό! Πλούσιος, διάσημος ακόμα και... «άγιος» άμα λάχει, γίνεσαι πάντοτε με τη δοκιμασμένη συνταγή:

Με το αίμα και τον ιδρώτα των άλλων...


* Δημοσιεύτηκε στο www.aformi.gr


[1] http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231131880
[2] Στο ίδιο.

[3] http://tvxs.gr/news/internet-mme/stib-tzomps-%C2%ABmeine-peinasmenos-kane-tin-trela-soy%C2%BB

[4] Gus Russo Το Συνδικάτο, εκδόσεις Ηλέκτρα, Αθήνα 2005.

[5] http://tvxs.gr/news/internet-mme/stib-tzomps-%C2%ABmeine-peinasmenos-kane-tin-trela-soy%C2%BB

[6] Στο ίδιο.

[7] http://www.tovima.gr/world/article/?aid=423607

[8] http://takingtheride.wordpress.com/2011/07/30/iprofit-apple-surpasses-u-s-treasury/#more-989

[9] http://thedemocraticsocialist.blogspot.com/2011/08/remembering-steve-jobs-record-on.html

[10] Στο ίδιο.

[11] Στο ίδιο.

Χαμάμ... γιοκ για τους βουλευτές... Σκεφθείτε ότι η Βουλή δαπανά κάθε χρόνο 200 εκ. € !!!

[from http://news247.gr/ ]

Επιδόματα για συμμετοχή σε Επιτροπές τέλος! Χαμάμ τέλος! Επανεξετάζονται τα προγράμματα γιόγκα, πιλάτες και λάτιν χοροί του γυμναστηρίου, στο πλαίσιο μείωσης κατά 20 εκατ. ευρώ του προϋπολογισμού της Βουλής το 2012

Τέλος σε προνόμια και πολυτέλειες βάζει ο προϋπολογισμός του Κοινοβουλίου για το επόμενο έτος, που θα κατατεθεί νωρίτερα και θα είναι μειωμένος κατά 20 περίπου εκατ. ευρώ.

Στο πλαίσιο περιορισμού το 2012 του προϋπολογισμού στα 178 περίπου εκατ. από 198 εκατ. ευρώ, "μαχαίρι" μπαίνει στο επίδομα των 150 ευρώ που προβλέπεται για συμμετοχή των βουλευτών σε Κοινοβουλευτικές Επιτροπές, ενώ δεν αποκλείεται να καταργηθεί και εξολοκλήρου.

"Περικοπές" όμως θα γίνουν και στη λειτουργία του γυμναστηρίου της Βουλής, με τον Πρόεδρο της Βουλής, Φ. Πετσάλνικο, να σχεδιάζει την κατάργηση του χαμάμ και την επανεξέταση όλων των προγραμμάτων, που προσφέρει το γυμναστήριο.

Σύμφωνα με κύκλους του Γραφείου Τύπου της Βουλής, που επικαλείται το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ό,τι προβλέπει ο κρατικός προϋπολογισμός για όλους τους δημόσιους υπαλλήλους, θα ισχύσει και για τους υπαλλήλους της Βουλής.

Οι ίδιοι κύκλοι, επισήμαιναν ακόμα, ότι ήδη η Βουλή έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό πρόγραμμα εξοικονόμησης πόρων και στο πλαίσιο αυτό πολλές υπηρεσίες της έχουν μεταφερθεί σε ιδιόκτητα κτήριά της.

Παράλληλα, διέψευσαν κατηγορηματικά φήμες που είδαν το φως της δημοσιότητας ότι η Βουλή δεν έχει στελεχώσει ακόμα υπηρεσίες της, που βρίσκονται σε ενοικιαζόμενο κτήριο στο κέντρο της Αθήνας ενώ καταβάλει εκατοντάδες ευρώ.

"Όπου υπάρχει δυνατότητα, λόγω λήξης συμβολαίων να μεταφερθούν οι υπηρεσίες της Βουλής σε ιδιόκτητα κτήρια, το κάνουμε. Είναι ελάχιστες οι υπηρεσίες που παραμένουν σε ενοικιαζόμενα κτήρια και αυτό λόγω του ότι τα συμβόλαια λήγουν σε 8 με 10 χρόνια", υποστήριξαν.



Ένα παλιό αλλά ΠΑΝΤΑ επίκαριο βίντεο: Μάθε παιδί μου γράμματα...



Ma8e paidi mou grammata - metalleiologos Tsakwnas

ΟΧΙ ΣΤΗ «ΦΟΡΟΚΑΡΤΑ» ΟΧΙ ΣΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ

[from http://opougis.blogspot.com/ ]

Το ΙΝΚΑ/ ΓΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ έχει δηλώσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι είναι αντίθετο με το ηλεκτρονικό φακέλωμα και  με την «Κάρτα του Πολίτη» (με όποια μορφή και πρόσχημα και  αν γίνεται προσπάθεια να επιβληθεί) γιατί οδηγεί στην κατάργηση της ιδιωτικής ζωής του πολίτη και εγκυμονεί κινδύνους για την προσωπική του ελευθερία,  ασφάλεια και περιουσία.
Για αυτούς τους λόγους καλεί τους πολίτες να μην παραλάβουν την «Φοροκάρτα», αφού για μια αμφίβολη εξυπηρέτηση θα εκθέσουν την ιδιωτική ζωή τους, και θα δημιουργώντας έτσι άχρηστους κινδύνους, επιπλέον το κόστος της «Φοροκάρτας» θα βγει από τη φορολογία του πολίτη – δηλαδή πληρώνουμε τα έξοδα του φακελώματος μας.
Επίσης καλεί την ελληνική πολιτεία:
Να καταργήσει το τριτοκοσμικό μέτρο της συλλογής των αποδείξεων – σε οποιαδήποτε μορφή .
Δεν είναι υποχρέωση των καταναλωτών να ασκούν φορολογικό έλεγχο.
Τέλος να σταματήσει η φιλολογία για τον «Διεφθαρμένο Έλληνα». Το πρόβλημα του Ελληνικού Κράτους είναι πρόβλημα εξόδων και σπατάλης του δημοσίου χρήματος, και όχι πρόβλημα φορολογικών εσόδων.
ΔΕΝ ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΗΝ «ΦΟΡΟΚΑΡΤΑ» 
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΜΑΣ ΖΩΗ, ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ  
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΣΥΛΛΟΓΉΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ
ΠΗΓΗ:
http://www.inka.gr/?page_id=427


Δεν θα κρατήσει για πολύ καρό αυτή η ιστορία...

“Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει το χρέος της, η Ιρλανδία επίσης, ενώ σε λίγους μήνες από τώρα Έλληνες και Γερμανοί θα πρέπει να αποχαιρετήσουν τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και την Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, καθώς οι μέρες τους στην εξουσία είναι λίγες”.

Σε μία εκ βαθέων συνέντευξή του στο Reuters, ο διάσημος αρθρογράφος Μichael Lewis εμφανίζεται βέβαιος πως η χώρα μας θα περάσει πρώτα την οδυνηρή εμπειρία της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας και αμέσως μετά, “δεν είναι καθόλου απίθανο ότι θα αναγκαστεί με όλες τις δυσάρεστες κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις να αποχωρήσει από το ευρώ”, όπως αναφέρει ο ίδιος.

Ο ίδιος που παρακολουθεί στενά την εξέλιξη της κρίσης χρέους ανά τον πλανήτη, επέμεινε ότι η Ελλάδα χρεοκοπεί, λέγοντας χαρακτηριστικά σε Βρετανό δημοσιογράφο ότι “Η Ελλάδα χρεοκοπεί, έτσι; Όπως και αν θέλετε να το ονομάσετε, η Ελλάδα χρεοκοπεί. Το μόνο ερώτημα είναι το πώς”.

Ασχολίαστη δεν θα μπορούσε να παραμείνει η πολιτική στρατηγική Παπανδρέου, για την οποία υπογραμμίζει ότι “ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν θα μπορέσει να παραμείνει για καιρό στην εξουσία, καθώς έχει αποξενωθεί από το λαό και τους πραγματικούς οπαδούς του”.

Ο κ. Lewis θεωρεί ότι οι προσπάθειες των Ευρωπαίων ηγετών να διασώσουν την Ελλάδα, μόνο το αντίθετο προκαλούν. “Είναι σαν μεταδοτική ασθένεια, σε λίγο καιρό από τώρα, μόνο Πορτογαλία, Ιταλία και Ισπανία θα ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο, αυτόν της βαθιάς δημοσιονομικής ύφεσης. Δυστυχώς, είναι αναπόφευκτο”.

Και ενώ παραδέχεται ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει επακριβώς το μέλλον των ευρωπαϊκών οικονομιών, ο ίδιος εκτιμά ότι είναι πολύ δύσκολη η παραμονή της Ελλάδα στο ευρώ, με τους πιστωτές να αντιμετωπίζουν τεράστιες οικονομικές απώλειες.

“Λίγο αργότερα θα ακολουθήσει και η Ιρλανδία το ίδιο παράδειγμα. Και καλύτερα, από το να αποπληρώσει το τεράστιο χρέος της”.

Όσο για τις αντοχές του ελληνικού λαού και πόσα ακόμα μπορεί να αντέξει, ο Michael Lewis, δεν διστάζει να υπογραμμίσει ότι “οι Ιρλανδοί έχουν μεγαλύτερο ταλέντο στην ανέχεια. Αν επιβάλλετε στους Έλληνες τα μέτρα που επέβαλαν στον ιρλανδικό λαό, οι Έλληνες θα αρχίσουν να αυτοκτονούν”.



Κι όμως... αύξηση 12,1% στις πωλήσεις I.X. το Σεπτέμβριο

[from http://greece-salonika.blogspot.com/]

Για δεύτερο συνεχόμενο μήνα η αγορά αυτοκινήτου παρουσιάζει θετικό πρόσημο καθώς το Σεπτέμβριο οι πωλήσεις καινούριων Ι.Χ. κατέγραψαν αύξηση 12,1% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα πέρσι.

  • Αύξηση 1.700% για την Lexus, 200% για την Porsche!
Ειδικότερα το..αφορούσαν σε εταιρικά οχήματα τα οποία όπως και έχουμε επισημάνει το ποσοστό τους έχει αυξηθεί ραγδαία τους τελευταίους μήνες και στηρίζουν την ελληνική αγορά αυτοκινήτου.

Οσον αφορά στις αναλυτικές πωλήσεις Ι.Χ. στις πέντε πρώτες θέσεις βρέθηκε η Opel με 904 πωλήσεις και ακολουθούν η Toyota με 884, η VW με 601, η Ford με 416 και η Hyundai με 391 ταξινομήσεις. Αντίστοιχα οι εταιρείες που σημείωσαν την υψηλότερη αύξηση πωλήσεων το Σεπτέμβριο του 2011 σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2010 ήταν η Lexus με αύξηση 1.700%, η Porsche με 200%, η Abarth με 133%, η Audi με 100% και η Mini με αύξηση 94%. Ωστόσο το αξιοσημείωτο των πωλήσεων του Σεπτεμβρίου έχει να κάνει με τις πωλήσεις πολυτελών Ι.Χ. και βάσει των αναλυτικών αποτελεσμάτων διατέθηκαν 230 Mercedes, 198 Audi, 114 BMW, 18 Lexus, 6 Porsche και 1 Aston Martin!

Σύγκριση
Σε επίπεδο εννεαμήνου οι πωλήσεις καινούριων αυτοκινήτων καταγράφουν πτώση 35,7% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα πέρσι καθώς πουλήθηκαν 79.320 νέα Ι.Χ. έναντι 123.231 οχημάτων. Πάντως στα παραπάνω θα πρέπει να συνυπολογίσει κανείς πως το 2010 αποτελούσε μια χρονιά κατά την οποία η αγορά κυριολεκτικά είχε καταρρεύσει καθώς το Σεπτέμβριο του 2010 σε σχέση με τον αντίστοιχο του 2009 η αγορά είχε καταγράψει πτώση 50%...

Νέα δεδομένα
Η αύξηση πωλήσεων καινούριων Ι.Χ. πραγματικά εξέπληξε και τους ίδιους τους εισαγωγείς οι οποίοι ειδικά μετά τα αποτελέσματα του 15νταημέρου του Σεπτεμβρίου περίμεναν τα χειρότερα. Ωστόσο και αυτό το μήνα τα 2.500 εταιρικά αυτοκίνητα «έσωσαν» τις πωλήσεις και έδωσαν ακόμη μια παράταση ζωής σε πολλούς επιχειρηματίες του κλάδου. Πάντως όπως αναφέρουν στελέχη της αγοράς στην «Η»? η αγορά βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και η στροφή των λίγων καταναλωτών που επιλέγουν καινούρια αυτοκίνητα σε πολύ μικρές κατηγορίες δεν αφήνει περιθώρια κέρδους στους επιχειρηματίες.

Μάλιστα αν συνυπολογίσει κανείς πως υπάρχουν μεγάλες «αλυσίδες» λιανικής που πουλάνε τα οχήματά τους ακόμη και με ζημιά είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς πως τα «λουκέτα» δεν θα αργήσουν να μπαίνουν με εκρηκτικούς ρυθμούς στο άμεσο μέλλον. Αλλωστε από ένα μικρό αυτοκίνητο ο εξουσιοδοτημένος έμπορος κερδίζει από 100 έως 300 ευρώ τα οποία βέβαια θα προσφέρει ως δώρο στον καταναλωτή για να τον δελεάσει και τελικά να τον κάνει πελάτη του.


Γιατί έχουν στοχοποιήσει την Ελλάδα ;;;

[from http://neotera.wordpress.com/2011/10/05/%CE%BC%CF%85%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B5-%CE%B1%CE%B9%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%BF-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%88%CE%B7/]

Ο ΔΟΛΟΣ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΡΑΣ

Εκείνο που πρέπει να θυμόμαστε όλοι καλά είναι ότι, στην κατοχή οι Γερμανοί σκότωναν στο τέλος τους δοσίλογους. Έτσι και τώρα η αληθινή Παγκόσμια διακυβέρνηση (όχι εκείνη της Αθήνας που λέμε για πλάκα), πέρα από τις στημένες διαπραγματεύσεις, ξέρει πως στο τέλος με κάποιον τρόπο θα σκοτώσει τούτη την κυβέρνηση. Δε θα πω αλλοίμονο για τον επόμενο, επειδή θα ‘ναι δικός τους… Βλέπεις ξεμείναμε από ηγέτες που να έχουν τα κότσια να αρνηθούν, να πουν “ΟΧΙ”. Πρέπει έτσι να  φτάσουν οι Έλληνες στον πάτο και να ξαναναστηθούν με όποιο κόστος. Γιατί θα τους τα πάρουν και θα τους σερβίρουν έτσι κι αλλιώς τη χρεωκοπία. Οι Έλληνες, αν τους ρωτήσεις (ορίστε θέμα για δημοψήφισμα) δε θα ήθελαν να φύγει κανείς τους ζωντανός…

 Μετρούν τις αντιδράσεις και το πώς και πότε θα κινηθούν οι μάζες ανατρεπτικά, ώστε να μπορέσουν με ευκολία να εφαρμόσουν το σχέδιο και στις υπόλοιπες χώρες, με τελικό σκοπό αυτόν που ονειρευόταν και ο Χίτλερ, αλλά με άλλες  πια μεθόδους, πιο αποτελεσματικές, (δε στήθηκε τυχαία η λέσχη Bilderberg και άλλες συναφείς μαζώξεις, 8 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, για να μεθοδευτεί η συνέχεια των δράσεών τους). Δεν είναι ακόμα τυχαίο που επιλέχτηκε η μεθοδευμένα  μπαχαλοποιημένη Ελλάδα.
Η κοινωνία όμως τι κάνει;… Εξακολουθεί να βρίσκει δικαιολογίες για την αδράνεια και την παθητικότητά της… Της χρειάζεται κι αυτό… Στον πάτο του βαρελιού να βρίσκεται ένα δώρο: η κατανόηση των πραγμάτων και η Κάθαρση  από όλην αυτή τη λαίλαπα της συστηματικής πλύσης των εγκεφάλων σε όλα τα επίπεδα, ώστε να διαμορφωθούν συγκεκριμένοι τρόποι σκέψης και η ανάδειξη των νέων αξιών.
Δείτε πώς σκέφτεται και πώς αντιδρά ο λαός, ακόμα και σε απλά θέματα της καθημερινής ζωής και σε απλές συμπεριφορές, σε  τι προτιμά να στρέφεται η προσοχή του και να αφιερώνει το χρόνο του και θα καταλάβετε εύκολα τι του έχει συμβεί και πού τον έχουν οδηγήσει. Χρειάζεται όμως και μια γενναία ατομική προσπάθεια και αυτοκριτική, για να απαλλαχτεί από τα εμφυτευμένα μοντέλα και στερεότυπα.
Εντυπωσιακό και το ότι όλες οι χώρες, και οι ΗΠΑ, (πάντα για το λαό μιλάμε), χρωστάνε απίθανα ποσά… Σε ποιόν άραγε…, και  στην πραγματικότητα το χρέος δεν ανταποκρίνεται σε κάτι πραγματικό, είναι τόκοι και διάφορες υπεραξίες αυθαίρετα καθορισμένες από τους δανειστές, οι οποίοι, με άλλα λόγια, οικονομικών όρων, όταν έδιναν τα δάνεια έλεγαν, “πάρε το, αλλά, αν δεν το πληρώσεις έγκαιρα, θα δουλεύεις για μένα ώσπου να το ξεχρεώσεις…”. Κάτι σαν κι αυτό που κάνουν σε όσους δουλεύουν στα φανάρια πλένοντας το παρμπρίζ, η πουλώντας μπιχλιμπίδια, οι πατρώνοι του σύγχρονου δουλεμπορίου. Βέβαια από μέσα τους ή στους δικούς τους κυβερνήτες έλεγαν “μην το  πληρώσεις έγκαιρα… την επόμενη φάση θέλω… την επόμενη….”
Ρίξτε και μια ματιά στους πίνακες:
Είναι η Ελλάδα η πιο υπερχρεωμένη χώρα στην Ευρώπη η στον κόσμο, ανάλογα με το μέγεθός της, όπως προσπαθούν να πείσουν επί ένα χρόνο; Φυσικά όχι!
Είναι στις πρώτες θέσεις στον ιδιωτικό δανεισμό, (που δεν αφορά το δανεισμό των νοικοκυριών, αλλά των ιδιωτικών επιχειρήσεων); Και βέβαια όχι!
Είναι η Ελλάδα η  πιο προβληματική οικονομία της Ευρωζώνης; Δεν είναι, όπως και να το διαβάσεις!

(κάντε κλικ στις εικόνες για καλύτερο διάβασμα).Είναι οι Έλληνες πρωταθλητές σε δημόσιες δαπάνες; Δαπάνες μισθών στο δημόσιο; Κοινωνικές δαπάνες; Δημόσιες δαπάνες για αγαθά και υπηρεσίες;
Σε καμία περίπτωση!Έχουν τους περισσότερους δημόσιους υπάλληλους στην Ευρώπη, ένα τερατώδες, όπως λένε, δημόσιο δηλαδή;
Ρίξτε άλλη μια ματιά, (τα στοιχεία από International Labor Organization/Public Sector Employment):
Σουηδία (2006): 33.8%
Δανία (2008): 32.3%
Γαλλία (2006): 29%
Ολλανδία (2007): 27%
Φινλανδία (2006): 26.8%
ΕΛΛΑΔΑ (2008): 22.3%
Μ. Βρετανία (2006): 20.2%
Καναδάς (2008): 20%
Αμερική (2008): 16.4%
Ισπανία (2008): 14.6%
Ιταλία (2007): 14.4%,
Γερμανία (2007): 14.3%
Είναι από τις χώρες με τους ψηλότερους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα;;; Η ερώτηση μόνο γέλιο προκαλεί. Οι Έλληνες ήταν 15οι στην παλιά Ευρώπη με την Πορτογαλία μόνο από κάτω!…
Μήπως όμως  πρόκειται για τη χώρα με τα ακριβότερα καταναλωτικά προϊόντα πρώτης ανάγκης, (τρόφιμα κ.λπ.);
Δυστυχώς ναι!!! Παρ’ όλα αυτά, κάποιοι ακόμα εξακολουθούν να ρίχνουν τα βάρη και τις ευθύνες σ’ αυτούς που πληρώνουν την κρίση και όχι σ’ αυτούς που κερδίζουν από αυτήν.
Έχει η Ελλάδα μπει σε βαθιά ύφεση; Δυστυχώς ναι, εξαιτίας κυρίως των μέτρων σωτηρίας, (κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ). Ο τρόπος που επιλέχτηκε για την αντιμετώπιση της ύφεσης ήταν η βαθύτερηύφεση!Πώς λοιπόν βρέθηκε η Ελλάδα πρώτη-πρώτη στο στόχαστρο κι έγινε το πειραματόζωο της δυναστείας των αγορών; Τι αθλιότητα,  Γκεμπελισμός, ψευδομανία και αισχρή προπαγάνδα εναντίον του λαού και των εργαζόμενων είναι αυτό που συμβαίνει; Και μάλιστα από αυτούς που εκλέχτηκαν για να “σώσουν” το λαό!
Πόσα αισχρά ψέματα, ανακρίβειες, διαστροφές της αλήθειας χωρίς στοιχεία θα είναι ακόμη αποδεκτά; Πότε θα γίνει πεντακάθαρο πως δεν φταίνε οι Έλληνες;
Τι θα γινόταν άραγε αν, αντί για τη φοβερή καθημερινή προπαγάνδα/πλύση εγκεφάλου από υπουργούς, κυβερνητικούς παράγοντες και πλήθος αδιάβαστων “ειδικών”, τα ΜΜΕ  παρουσίαζαν τα πραγματικά στοιχεία που απλοί θνητοί, μπλόγκερς, ή καλοί δημοσιογράφοι βρίσκουν με ευκολία στο CIA Facebook, στους ιστότοπους του ΟΟΣΑ, της ΕΣΥΕ και αλλού;
Πόσo καιρό θα άντεχε μια κυβέρνηση που βασίζεται στον εκβιασμό και στα ψεύτικα στοιχεία, αν έλεγαν καθημερινά ποια είναι η πραγματικότητα με την ίδια ένταση που προσπαθούν να τη διαστρέψουν;

Κ.Β. από  http://anadraci.blogspot.com/#!/   Με τ΄ απαραίτητα μερεμέτια.


Ως και ο ΣΕΒ και ο Σύλλογος Εμπόρων είναι κατά της τρόϊκας !!!

[from http://www.google.com/reader/view/feed/http%3A%2F%2Fgreece-salonika.blogspot.com%2Ffeeds%2Fposts%2Fdefault]

Ομοβροντία -και- των εργοδοτών κόντρα στην πρόταση της Τρόικας


Η ...τουφεκιά της Τρόικας για την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας καθώς με παράλληλη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα βρίσκει αντίθετους ακόμη και αυτούς που, τουλάχιστον σε πρώτη ανάγνωση, θα είχαν να προσβλέπουν σε κάποια οφέλη, ακριβώς επειδή...
θα έβλεπαν το κόστη μισθοδοσίας να μειώνονται

Ο λόγος για τις εργοδοτικές οργανώσεις, οι οποίες όχι μόνο λένε “όχι” στην πρόταση των ελεγκτών, αλλά και αναφέρονται με ιδιαίτερα απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για αυτήν και για …εκείνους.
Οι βιομήχανοι

Για “κακοστημένο θέατρο” κάνει λόγο ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημήτρης Δασκαλόπουλος σε ανακοίνωσή του αναφερόμενος στο αίτημα της τρόικας για κατάργηση της συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Ο κ. Δασκαλόπουλος επισημαίνει πως ο ΣΕΒ έχει τεκμηριώσει στην τρόικα την άποψη, ότι το κύριο πρόβλημα της ιδιωτικής οικονομίας δεν είναι το μισθολογικό και πως έχει αποδείξει έμπρακτα την προσήλωσή του στον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων.



Αναλυτικά, η ανακοίνωση του κ. Δασκαλόπουλου είναι η εξής:.
«Ο ΣΕΒ έχει έμπρακτα αποδείξει, όλα αυτά τα χρόνια, την προσήλωσή του στον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της ΕΓΣΣΕ. Έχει πρωτοστατήσει στον αγώνα για να μην καταργηθεί ο 13ος και ο 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα και έχει με στοιχεία τεκμηριώσει στην τρόικα την άποψη, ότι το κύριο πρόβλημα της ιδιωτικής οικονομίας δεν είναι το μισθολογικό.

Η έμμεση επαναφορά του θέματος της Συλλογικής Σύμβασης παραπέμπει σε ένα κακοστημένο θέατρο, μέσω του οποίου, οι υπαίτιοι της κρίσης επιχειρούν να φορτώσουν, για άλλη μια φορά, το κόστος των επιλογών και χειρισμών τους σε αυτούς, που δεν ευθύνονται για την κρίση –στον ιδιωτικό τομέα και στους εργαζόμενούς του, που εξοντώνονται αργά και σταθερά στον βωμό της διατήρησης του πελατειακού κράτους».



Οι επαγγελματοβιοτέχνες

“Με τον θεσμό των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τις εκάστοτε οικονομικές συνθήκες, υπογράφουν την Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. και τις Κλαδικές ή Ομοιοεπαγγελματικές Συμβάσεις Εργασίας. Η διαδικασία αυτή αναζητά τις βέλτιστες ισορροπίες και επιδιώκει την εργασιακή ειρήνη, που είναι άλλωστε απαραίτητη προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία όχι μόνο των επιχειρήσεων αλλά και της οικονομίας συνολικά”.
Αυτό επισημαίνεται σε ανακοίνωση της ΓΣΕΒΕΕ σχετικά με την πρόταση της Τρόικας, η οποία μάλιστα χαρακτηρίζεται ως «στενόμυαλη και μυωπική καθώς μας οδηγεί αναπόφευκτα σε έναν Αυτοκαταστροφικό Φαύλο Κύκλο ΥΦΕΣΗΣ και Κοινωνικών Εκρήξεων».
Οι επαγγελματοβιοτέχνες βλέπουν ως άμεση συνέπεια θα έχει την δραματική πτώση της όποιας εναπομένουσας - μετά τα πρόσθετα φορολογικά βάρη - αγοραστικής δύναμης. Ο τζίρος των επιχειρήσεων θα μειωθεί ακόμα περισσότερο με συνέπεια την έκρηξη των λουκέτων σε όλους τους τομείς της οικονομίας και την αύξηση της ανεργίας. Η μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα θα επιφέρει καίριο πλήγμα και στα έσοδα των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης και στα κρατικά έσοδα.

“Συνεπώς, η κατάργηση της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια όχι στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας όπως υποστηρίζεται, αλλά αντίθετα στον πλήρη δημοσιονομικό εκτροχιασμό τον οποίο επιδιώκει να αποφύγει. Γιατί εκτός από τη μείωση των κρατικών εσόδων θα αυξηθούν κατ’ ανάγκη και οι δαπάνες για επιδόματα ανεργίας και επιχορηγήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία.

Είναι καιρός οι εκπρόσωποι της Τρόικας, οι οποίοι ακόμα δεν έχουν την πλήρη εικόνα της ελληνικής πραγματικής οικονομίας, να κατανοήσουν ότι η διόρθωση των μισθών, όπου χρειάζεται, με συνεννόηση εργαζομένων και εργοδοτών διαφέρει πλήρως από την κατάρρευση των μισθών που θα προέλθει από την κατάργηση των συμβάσεων. Ίσως θα ήταν χρήσιμο να ενημερωθούν ότι οι επιχειρήσεις σήμερα δεν είναι αντιμέτωπες με το φάσμα της χρεοκοπίας εξαιτίας των «υψηλών» μισθών αλλά κυρίως επειδή λειτουργούν κάτω από συνθήκες διαρκούς και εντεινόμενης ύφεσης.

Εάν καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις, η ελληνική κοινωνία θα οδηγηθεί σε έναν ιδιαίτερα επικίνδυνο «κατήφορο». Οι συνθήκες «ζούγκλας» που θα κυριαρχήσουν στην οικονομία δεν θα αργήσουν να επεκταθούν και στην κοινωνία, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο ανεξέλεγκτων κοινωνικών εκρήξεων.

Η ΓΣΕΒΕΕ απορρίπτει κατηγορηματικά αυτή την καταστροφική απαίτηση της Τρόικας και καλεί την Κυβέρνηση να μη την κάνει αποδεκτή”, αναφέρεται χαρακτηριστικά



Οι έμποροι
Σχετικά με την πρόταση της Τρόικας, ο Πρόεδρος της ΕΣΕΕ κ. Βασίλης Κορκίδης δήλωσε σχετικά στα ΜΜΕ :
«....Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μία χούφτα τεχνοκρατών «μερικής απασχόλησης» σε συνεργασία με κάποιους λίγους «πρόθυμους γενίτσαρους» που προσπαθούν να γεμίσουν τα βιογραφικά τους μέσω της εμπλοκής τους στην ελληνική υπόθεση, θα δείξουν ευαισθησία στην προαλειφόμενη εξαθλίωση των Ελλήνων πολιτών. Αυτό όμως που περιμένουμε από την πολιτική ελίτ, από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους μας είναι να προασπίζονται το Σύνταγμα και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.

Καλούμε την Ελληνική Κυβέρνηση να βρει τρόπο να «θέσει» την Τρόικα σε «εφεδρεία» πριν απολύσει όλους τους Έλληνες σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Είναι βέβαιο ότι εάν χρεοκοπήσει η ελληνική κοινωνία τότε θα χρεοκοπήσει και το κράτος»…