ΣΑΝ ΣΉΜΕΡΑ, ΤΟ 1831, ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΤΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΌΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΣ ΈΛΛΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΥΤΗΣ, Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΊΣΤΡΙΑΣ

ΣΑΝ ΣΉΜΕΡΑ, ΤΟ 1831, ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΤΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΌΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΣ ΈΛΛΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΥΤΗΣ, Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΊΣΤΡΙΑΣ.

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΑΙΩΝΙΑΝ +++ +++

ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ

t.y. Maria Stamatiadou

Η Δολοφονία του Κυβερνήτη

Ημέρα αποφράδα για τον τόπο και την Πατρίδα η 27η Σεπτεμβρίου 1831. Ο πρώτος Κυβερνήτης της ελεύθερης και ανεξάρτητης Ελλάδας πέφτει δολοφονημένος από χέρια συμπατριωτών μας στην είσοδο της Εκκλησίας του Αγ. Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο, πηγαίνοντας να παρακολουθήσει την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία.
Ποιός ήταν όμως ο Ι. Καποδίστριας; Ποιός ήταν ο άνθρωπος αυτός που συγκέντρωσε επάνω του την τόση οργή και θυμό ώστε να έχει τέτοια κατάληξη; Τι προξένησε τον θάνατό του;
Μήπως αναριχήθηκε στην διακυβέρνηση της Χώρας για να κερδίσει τιμές και δόξα; Μήπως θέλησε να τροφοδοτήσει την προσωπική του φιλοδοξία και στην προσπάθεια αυτή πάτησε επί δικαίων και αδίκων;
Με παρακάλια και αγωνία οι Έλληνες ζήτησαν από τον Ι. Καποδίστρια να αναλάβει την κυβέρνηση της Ελλάδος. Η Ελλάδα βυθιζόταν μέρα τη μέρα και κινδύνευε να χάσει όλα όσα είχε αποκτήσει με τον αγώνα εναντίων των Τούρκων. Οι Έλληνες μοιρασμένοι σε φατρίες, όλοι εναντίον όλων είχαν επιδοθεί σε ανελέητο κυνήγι αντιπάλων με τελικό σκοπό την επικράτησή τους έναντι του άλλου.
Ο Ι. Καποδίστριας αφήνει τις δόξες και τις τιμές, απορρίπτει την πρόταση του τσάρου Νικολάου Α’ να παραμείνει στη θέση του ως Υπ. Εξωτερικών της Ρωσσίας, αφήνει μία λαμπρή καριέρα την οποία με πολύ κόπο και μόχθο έκτισε, αφήνει μία λαμπρή καριέρα στο σημείο όπου τώρα αρχίζει να διαφαίνεται και στους ίδιους τους Ρώσσους η επιτυχία στις επιλογές και η επιτυχή κρίση του στα ζητήματα των Βαλκανίων. Όλη η Ευρωπαική σκηνή τίθεται στα πόδια του και πάλι να τον περιμένει να πρωταγωνιστήσει.
Τα αφήνει όλα για να έρθει στην Ελλάδα η οποία ορίζεται από την Πελοπόννησο και λίγα νησιά του Αργοσαρωνικού. Σε μία Ελλάδα όπου παραπαίει και κανείς δεν ξέρει αν σε λίγο καιρό θα είναι ανεξάρτητη ή θα καταντήσει ξένη αποικία.
Μήπως όμως η δίψα του για πλούτη και χρήματα τον οδήγησαν σε αυτή του την επιλογή; Ούτε όμως και αυτό, δεδομένου ότι το Δημόσιο Ταμείο δεν είχε ούτε μία δραχμή.
Ζητήθηκαν μάλιστα από τον ίδιο να καταβάλλει τα έξοδα συντήρησης του σπιτιού που θα έμενε στο Ναύπλιο λόγω έλλειψης χρημάτων.
Ο ίδιος ξόδεψε την μεγάλη περιουσία που είχε αλλά και αυτή που απέκτησε, προς ανακούφιση των πεινασμένων και αναξιοπαθούντων Ελλήνων. Πούλησε όλη του την περιουσία ώστε να καλύψει ανάγκες του νεοσύστατου κράτους.
Τι έκανε λοιπόν αυτός ο άνθρωπος ώστε να του το ανταποδώσουμε με αυτό τον τρόπο; «Δος μοι τούτον τον ξένον, τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω», αναφωνούμε και εμείς γιατί όλη του τη ζωή έζησε στα ξένα και διέπρεψε, αλλά στην πατρίδα του σαν ξένος αντιμετωπίστηκε. «Δος μοι τούτον τον ξένον, ον ομόφυλοι, μισούντες, θανατούσιν ως ξένον», τον οποίο οι ομοεθνείς μας θανάτωσαν. «Δος μοι τούτον τον ξένον, όστις οίδε ξενίζειν τους πτωχούς και τους ξένους». Αυτόν που σε όλη του τη ζωή υπηρέτησε τους ξένους και τους πτωχούς και στην Ευρώπη, και στη Ρωσσία και στην Ελλάδα. «Δος μοι τούτον τον ξένον, ίνα κρύψω εν τάφω, ος ως ξένος ουκ έχει την κεφαλήν που κλίνη». «Δος μοι τούτον τον ξένον, ον ξενίζομαι βλέπων του θανάτου το ξένον». Καί πράγματι ο παράδοξός του θάνατος μας δημιουργεί έκπληξη.
Ο άνθρωπος που θυσίασε την καριέρα του, την προοπτική να κάνει οικογένεια, τον ίδιο του τον εαυτό. Ο άνθρωπος που οραματίστηκε και αγωνίστηκε για μια Ελλάδα πραγματικά ελεύθερη και ανεξάρτητη. Μία Ελλάδα που δεν θα είναι αποικία των Μεγ. Δυνάμεων, αλλά οικονομικά και εδαφικά ανεξάρτητη. Μία Ελλάδα πρότυπο στο σύγχρονο κόσμο, με το δικαίωμα να αποφασίζει η ίδια για το μέλλον της και να χειρίζεται η ίδια τις επιλογές της.
Γι’ αυτή την Ελλάδα αγωνίστηκε και έδειξε ότι μπορεί να τα καταφέρει.
Δυστυχώς αυτό το κατάλαβαν και οι Μεγ. Δυνάμεις, οι οποίες από τη στιγμή που η Ελλάδα έγινε ανεξάρτητη βάλθηκαν την ίδια στιγμή να την υποδουλώσουν.
Αυτό δεν συγχώρησαν οι Μεγ. Δυνάμεις ποτέ στον Ι. Καποδίστρια και έβαλαν σκοπό να τον εξοντώσουν. Δυστυχώς το κατάφεραν και έβαλαν γερά τα θεμέλιά τους στην ταλαίπωρη αυτή χώρα.
Η ιστορία δικαιώνεται έστω και καθυστερημένα. Εργάστηκαν τόσα χρόνια μυστικά και τώρα με οικονομικό το πρόσχημα διαφεντεύουν τον τόπο μας φανερά και απροκάλυπτα. Η ανεξαρτησία της χώρας μας στις μέρες μας καταλύθηκε.
Αυτό που ο Ι. Καποδίστριας φοβόταν και αντιτάχθηκε, με παροιμιώδη τρόπο, να γίνει, οι σύγχρονοι πολιτικοί το παρέδωσαν έτοιμο στο πιάτο των ξένων.
Δεν γνώριζαν τι έκαναν; Γνώριζαν και συμφώνησαν να πουλήσουν την πατρίδα. Ο,τι και αν συμβαίνει είναι αξιοκατάκριτοι στα μάτια του Θεού και των ανθρώπων.
Αιωνία η μνήμη του Ι. Καποδίστρια που έζησε για να διδάξει πως ο πολιτικός άνδρας πρέπει να ζη.
Αιωνία η μνήμη σου που πέθανες για να διδάξεις πως ο πολιτικός άνδρας πρέπει να προτιμάει να πεθάνει και όχι να πουλάει την πατρίδα του.
Αιωνία η μνήμη σου, που υπήρξες για όλους εμάς τους Έλληνες για να θυμόμαστε πως ο Θεός αγαπάει την Ελλάδα.


Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 29, 2014 | | 0 Comments  

19η Μαΐου, Ημέρα Μνήμης της ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ των Ελλήνων του Πόντου


Δημοσιεύθηκε από olympiada στο Μαΐου 19, 2014
Για την αντιγραφή.
Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

19η Μαΐου,Ημέρα Μνήμης της ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ των Ελλήνων του Πόντου

Πηγή: Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων

του Βλάση Βλασίδη 
Η Κυριακή 19 Μαίου έχει οριστεί από τη Βουλή των Ελλήνων ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, που έζησε
και άκμασε στο βόρειο μέρος της Μικράς Ασίας μέχρι το 1922.

Ενα σημαντικό μέρος του Ελληνισμού διαφυλάχθηκε μετά τη διάλυση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας στα βόρεια της Μικράς Ασίας στον Πόντο. Βέβαια η άλωση της Τραπεζούντας από τους Οθωμανούς Τούρκους το 1461 σήμαινε για τον Ελληνισμό του Πόντου την απώλεια της ανεξαρτησίας του, αλλά όχι και την εθνική του συνείδηση. Μέσα στην Οθωμανική αυτοκρατορία οι Πόντιοι αποτελούσαν το πιο αποκομμένο κομμάτι του Ελληνισμού, που ζούσαν σε μια περιοχή φτωχή, χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την κεντρική διοίκηση. Επιπλέον αποτελούσαν μειοψηφία μέσα σε ένα πλήθος αλλόθρησκων και αλλόγλωσσων λαών, όπως οι Κούρδοι και οι Αρμένιοι.
Παρ’ όλα αυτά οι Πόντιοι κατόρθωσαν να διατηρήσουν τη γλώσσα και τη θρησκεία τους, να αποκτήσουν κυρίαρχη οικονομική θέση στα αστικά κέντρα της περιοχής τους, να επιδείξουν έναν αξιόλογο δημογραφικό δυναμισμό που τους επέτρεψε να επεκταθούν και στις περιοχές του Καυκάσου και της Κριμαίας, και τέλος να αναπτύξουν μια σημαντική εκπαιδευτική δραστηριότητα.
Αποψη της μεταλλοφόρας Αργυρούπολης (Γκιουμούς-χανέ, δηλ. πόλης του ασημιού), καταφύγιο των Ελλήνων του Πόντου μετά την άλωση της Τραπεζούντας, λόγω των σουλτανικών προνομίων στους μεταλλωρύχους, και κοιτίδα του νεότερου ενδοποντιακού και εξοποντιακού (στη Μικρασία, τη Ν. Ρωσία και τον Καύκασο) αποικισμού. Παλιά φωτογραφία πριν από τον Ξεριζωμό του 1923-24. Τα αίτια της οικονομικής ανάπτυξης θα πρέπει να αναζητηθούν αρχικά στην εκμετάλλευση των μεταλλείων της Αργυρούπολης, στη συνέχεια στη διάνοιξη του εμπορικού δρόμου Τραπεζούντας-Ταυρίδας και αργότερα των οικονομικών ανταλλαγών, μέσω θαλάσσης με τα λιμάνια του Ευξείνου Πόντου κυρίως εκείνα της Κριμαίας.
Η οικονομική ανάκαμψη συνδυάστηκε με δημογραφική άνοδο.Το 1865 οι Ελληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 άτομα, το 1880 σε 330.000 άτομα οι οποίοι κατοικούσαν κυρίως στα αστικά κέντρα. Ο ποντιακός ελληνισμός που ζούσε στις αρχές του 20ου αιώνα στις περιοχές Σινώπης, Αμάσειας, Τραπεζούντας, Σαμψούντας, Λαζικής, Αργυρούπολης, Σεβάστειας, Τοκάτης, και Νικόπολης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας αριθμούσε, σύμφωνα με υπολογισμούς του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των Οθωμανικών αρχών περίπου 600.000 άτομα. Παράλληλα στη νότια Ρωσία, στην περιοχή του Καυκάσου, την ίδια εποχή υπήρχαν περίπου 150.000 Πόντιοι, που είχαν μετοικίσει εκεί μετά την Αλωση της Τραπεζούντας από τους Οθωμανούς το 1461.
Το Φροντιστήριο της Τραπεζούντας από τη θάλασσα. Φυσικό επακόλουθο της οικονομικής ανάπτυξης και της δημογραφικής αύξησης ήταν η εμφάνιση αρχικά και η ανάπτυξη ύστερα της εκπαιδευτικής δραστηριότητας.
Το 1860 υπήρχαν στην περιοχή του Πόντου 100 ελληνικά σχολεία, ενώ μετά την κατάλυση της οθωμανικής κυριαρχίας το 1919 τα σχολεία υπολογίζονταν σε 1401 με 86.000 μαθητές, με πιο φημισμένο το Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Βέβαια εκτός από τα σχολεία οι Πόντιοι διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες, και θέατρα, με τα οποία έκαναν αισθητό τόσο το υψηλό πνευματικό τους επίπεδο, όσο και το εθνικό τους φρόνημα.
Το 1915 ήταν μια χρονιά ορόσημο για τον Ποντιακό Ελληνισμό της Μικράς Ασίας. Τη χρονιά εκείνη, και ενώ όλα τα ευρωπαικά κράτη είχαν εμπλακεί στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Τούρκοι εκπόνησαν ένα σχέδιο εξόντωσης των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας. Τον Ιούνιο πραγματοποιήθηκε η εξορία και στη συνέχεια η σφαγή των Αρμενίων, ενώ αρχίζουν οι πρώτες βιοπραγίες εναντίον του ποντιακού στοιχείου.
Ο μητροπολίτης Τραπεζούντας Χρύσανθος προσφωνεί το Ρώσσο αρχιστράτηγο Μεγάλο δούκα Νικόλαο Νικολάγιεβιτς, αδελφό του τσάρου, κατά την άφιξή του δεύτερου στην κατεχόμενη πρωτεύουσα του Πόντου, στις17/30-7-1916. Τον Δεκέμβριο του 1916 εκπονήθηκε από τους Τούρκους στρατηγούς Εμβέρ και Ταλαάτ σχέδιο εξόντωσης του άμαχου ελληνικού πληθυσμού του Πόντου που προέβλεπε: “Αμεση εξόντωση μόνον των ανδρών των πόλεων από 16-60 ετών και γενική εξορία όλων των ανδρών και γυναικοπαίδων των χωριών στα ενδότερα της Ανατολής με πρόγραμμα σφαγής και εξόντωσης”. Το πρόγραμμα ξεκίνησε 15 ημέρες αργότερα και εφαρμόστηκε κυρίως στις περιοχές της Σαμψούντας και της Πάφρας. Η περιοχή της Τραπεζούντας είχε γλυτώσει από τη μανία των Τούρκων διότι είχε καταληφθεί τον Απρίλιο του 1916 από τον ρωσικό στρατό.
Οταν όμως οι Ρώσοι εγκατέλειψαν την πόλη τον Φεβρουάριο του 1918, τότε ο μισός περίπου πληθυσμός της περιοχής εγκατέλειψε τις εστίες του και ακολούθησε τον ρωσικό στρατό κατά την υποχώρησή του. Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Καυκάσου και των παραλίων της Γεωργίας.
Οι Πόντιοι πίστευσαν ότι το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου θα έφερνε και οριστικό τέρμα στα δεινά τους, αλλά διαψεύσθησαν.
Ο Κεμάλ Οι εκκλήσεις τους για να συμπεριληφθούν στο ελληνικό κράτος δεν εισακούστηκαν από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος θεωρούσε ότι ο Πόντος ήταν πολύ απομακρυσμένος από τις υπόλοιπες ελληνικές περιοχές με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η υπεράσπισή του από τις τουρκικές επιδρομές. Σε αντάλλαγμα πρότεινε να προχωρήσουν οι Πόντιοι στη δημιουργία μιας ομοσπονδίας με τους Αρμένιους, και πράγματι ο αρχιεπίσκοπος Τραπεζούντας Χρύσανθος Φιλιππίδης και ο πρόεδρος των Αρμενίων Αλέξανδρος Χατισιάν υπέγραψαν τον Ιανουάριο του 1920 συμφωνία για τη δημιουργία Ποντοαρμενικού κράτους.
Ομως τον Νοέμβριο του 1920 ο αρμενικός στρατός ηττήθηκε στο Ερζερούμ από τις δυνάμεις του Κεμάλ με αποτέλεσμα να συνθηκολογήσουν οι Αρμένιοι και να μείνουν οι Πόντιοι μόνοι τους.
Εκτοτε και μέχρι τον Αύγουστο του 1922 ο Κεμάλ, έχοντας εκκαθαρίσει τα δευτερεύοντα μέτωπα στη Μικρά Ασία, προχώρησε ανενόχλητος στη σταδιακή εξόντωση του Ποντιακού Ελληνισμού. Οι πόλεις και τα χωριά κάηκαν, οι χωρικοί σφάχτηκαν, ατιμάστηκαν, εξορίστηκαν ή έφευγαν ομαδικά στα δάση και στα βουνά. Οσοι άνδρες συλλαμβάνονταν προωθούνταν στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Υπολογίζεται ότι στο διάστημα 1914-1922 εξοντώθηκαν περίπου 200.000 Πόντιοι.
Αποστολή εξορίστων από το Δυτικό Πόντο σε μια στάση της εξοντωτικής πορείας τους προς Κουρδιστάν Τον Οκτώβριο του 1922 με μεσολάβηση των συμμαχικών δυνάμεων η ελληνική κυβέρνηση και ο Κεμάλ συμφώνησαν να μεταφερθούν οι Ελληνες του Πόντου με τουρκικά καράβια στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί με ελληνικά στην Ελλάδα. Υπεύθυνος για την ομαλή μετακίνηση των προσφύγων ορίστηκε ο Αλέξανδρος Πάλλης.
Το πρώτο καράβι με πρόσφυγες ξεκίνησε από τη Σαμψούντα τον Νοέμβριο του 1922 για την Ελλάδα μέσω Κωνσταντινούπολης. Το προσφυγικό ρεύμα θα συνεχιστεί και σε όλη τη διάρκεια του 1923. Το 1924 οι χριστιανικοί πληθυσμοί του Πόντου περιελήφθηκαν στη ελληνοτουρκική σύμβαση για την ανταλλαγή των πληθυσμών. Οσοι άνδρες επέζησαν από εκείνους που είχαν συλληφθεί τα προηγούμενα χρόνια και υπηρετούσαν στα τάγματα εργασίας (αμελέ ταμπουρού), πέρασαν στην Ελλάδα είτε μέσω Σαμψούντας, είτε μέσω Συρίας. Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για το ποσοστό των Ποντίων στο 1.220.000 πρόσφυγες που δέχθηκε η Ελλάδα στη δεκαετία του 1920. Τα ποντιακά σωματεία υπολογίζουν ότι περίπου 400.000 Πόντιοι εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα, κυρίως στους νομούς Δράμας, Κιλκίς, Καβάλας, Ξάνθης, Κοζάνης, Πρέβεζας και στα αστικά κέντρα Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη, εντασσόμενοι στην ελληνική κοινωνία.
του Ιάκωβου Μιχαηλίδη
Η άφιξη των Ποντίων στις Νέες Πατρίδες ήταν η απαρχή μιας δύσκολης, αλλά και συνάμα δημιουργικής πορείας για τον ποντιακό ελληνισμό. Στην Ελλάδα η μοίρα των Ποντίων συνδέθηκε άρρηκτα με τη μοίρα των υπολοίπων προσφύγων. Τα πρώτα χρόνια της ζωής στη νέα πατρίδα δεν ήταν σίγουρα και τα πιο ευχάριστα.Το έργο της προσφυγικής αποκατάστασης ήταν τεράστιο και η ελληνική κυβέρνηση αδυνατούσε να το αντιμετωπίσει από μόνη της. Για το λόγο αυτό προσέφυγε στη βοήθεια της διεθνούς κοινότητας. Πραγματικά διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις, κυρίως αγγλικές και αμερικάνικες, όπως η Αmerican Bible Society, η Save the Children Fund και η All British Appeal προσέφεραν σημαντικά στην ανακούφιση των προσφύγων. Παράλληλα, η Ελλάδα προχώρησε στη σύναψη δανείων με ξένες τράπεζες, για να εγκαταστήσει παραγωγικά τους πρόσφυγες.
Την όλη διαχείριση των χρημάτων, καθώς και την πρόοδο του εποικιστικού έργου, ανέλαβε μια διεθνής επιτροπή που συστάθηκε υπό την κηδεμονία της Κ.Τ.Ε., η Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων, γνωστότερη ως Ε.Α.Π. Πρώτος πρόεδρος της Ε.Α.Π. διορίσθηκε ο Αμερικανός Henry Morgentau, πρεσβευτής λίγο αργότερα στην Αθήνα.
Η εγκατάσταση των προσφύγων προχώρησε προς δύο βασικές κατευθύνσεις, α)την αγροτική και β)την αστική εγκατάσταση. Η αγροτική εγκατάσταση αποδείχθηκε σαφώς πιο εύκολη από την αστική, γιατί η διαθέσιμη γη που υπήρχε ήταν αρκετή, ιδίως στη Μακεδονία και τη Θράκη. Η Ε.Α.Π. αναλάμβανε να χορηγήσει στους αγρότες-πρόσφυγες σπίτια, συνήθως αντιστοιχούσε 1 σπίτι σε κάθε 2 ή 3 οικογένειες.Επίσης, τους προμήθευε και με τον απαραίτητο εξοπλισμό, για να μπορέσουν να καλλιεργήσουν τη γη. Η αγροτική εγκατάσταση των προσφύγων προχώρησε με γοργούς ρυθμούς και το 1930 είχε σχεδόν ολοκληρωθεί. Αντίθετα, η αστική εγκατάσταση συναντούσε μεγαλύτερες δυσχέρειες, κι αυτό γιατί οι πρόσφυγες έπρεπε όχι μόνο να εγκατασταθούν στις πόλεις, αλλά παράλληλα να έχουν τη δυνατότητα να βρουν δουλειά. Άλλωστε, οι αστοί αποτελούσαν το 42% μεταξύ των προσφύγων, ενώ την ίδια εποχή ο συνολικός αστικός πληθυσμός της χώρας δεν ξεπερνούσε το 23%. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν γύρω από τις μεγάλες πόλεις προσφυγικοί συνοικισμοί από χαμόσπιτα, όπου οι συνθήκες διαβίωσης ήταν κυριολεκτικά άθλιες. Η αστική αποκατάσταση των προσφύγων προχώρησε τελικά με πολύ αργούς ρυθμούς και ουσιαστικά παρέμεινε ανολοκλήρωτη. Μάλιστα, μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1970 ,υπολογίζεται πως υπήρχαν περίπου 3.000 πρόσφυγες που ήταν ακόμη άστεγοι.
Παρά τα προβλήματα που αναφύονταν , όμως, η εγκατάσταση των προσφύγων στη μητροπολιτική Ελλάδα κρίνεται τελικά ικανοποιητική. Η μαζική άφιξη χιλιάδων προσφύγων προκάλεσε ισχυρό σοκ σε μια κοινωνία με απαρχαιωμένους θεσμούς και σε μια ουσιαστικά καθυστερημένη οικονομία. Οι θετικές αλλαγές της άφιξης των προσφύγων εντοπίζονται σε διάφορες πτυχές του οικονομικού και κοινωνικού βίου. Ας τις εξετάσουμε λοιπόν ξεχωριστά.
α)Στον εθνολογικό τομέα. Το 1913 οι μειονότητες στην Ελλάδα αποτελούσαν περίπου το 13% του συνολικού πληθυσμού. Λίγο αργότερα, μάλιστα, το 1920, το ποσοστό αυτό πλησίασε το 20%.Αυτό σημαίνει πως το 1920 ο ένας στους πέντε κατοίκους της χώρας δεν ήταν Έλληνας. Μάλιστα στη Μακεδονία, το 1920, το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού κυμαίνονταν γύρω στο 45%. Όμως, η μαζική εγκατάσταση προσφύγων, κυρίως στη Μακεδονία και τη Θράκη, σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη αποχώρηση 300.000 περίπου Μουσουλμάνων και 60.000 περίπου Βούλγαρων, ανέτρεψε δραματικά τα πληθυσμιακά δεδομένα. Έτσι, το 1926, το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού της Μακεδονίας έφτασε το 88,8% , ενώ το 1928 οι Έλληνες αποτελούσαν το 93,8% του συνολικού πληθυσμού της χώρας. Αυτό σημαίνει πως στα τέλη της δεκαετίας του 1920 η Ελλάδα ήταν το κράτος με τη μεγαλύτερη εθνική ομοιογένεια στη Βαλκανική και ένα από τα πλέον ομοιογενή κράτη στην Ευρώπη. Η άποψη μάλιστα αυτή πιστοποιείται και από τα πλέον επίσημα χείλη, τους προέδρους της Ε.Α.Π., Morgentau, Eddy και Howland.
β)Στον οικονομικό τομέα. Κι εδώ η προσφορά των προσφύγων ήταν τεράστια.Στα τέλη του 1922 η οικονομία της χώρας είχε σχεδόν αποσυντεθεί και η παραγωγή είχε πέσει πολύ χαμηλά. Όμως, οι πρόσφυγες ανέτρεψαν πλήρως την κατάσταση. Οι ανάγκες της εγκατάστασής τους οδήγησαν στην απαλλοτρίωση των τσιφλικιών κσι των μεγάλων κτημάτων που μέχρι τότε αποτελούσαν την κύρια μορφή ιδιοκτησίας γης. Ακόμη, εισήχθησαν νέες καλλιέργειες και εφαρμόσθηκαν νέες τεχνικές. Πιο συγκεκριμένα, μέχρι το 1922 η σταφίδα αποτελούσε την κύρια καλλιέργεια, λόγω, όμως, των συνεχών σταφιδικών κρίσεων αντικαταστάθηκε από τον καπνό ο οποίος κάλυψε το 70% περίπου των ελληνικών εξαγωγών. Η καλλιέργεια του καπνού γινόταν μάλιστα κατά τα 2/3 από πρόσφυγες. Το αποτέλεσμα ήταν ότι δέκα χρόνια μετά την άφιξη των προσφύγων η καλλιεργήσιμη γη είχε αυξηθεί κατά 55% και το αγροτικό εισόδημα είχε διπλασιασθεί. Αλλά και στον τομέα της βιοτεχνίας και της βιομηχανίας η προσφορά των προσφύγων ήταν ευεργετική. Αναπτύχθηκαν νέοι κλάδοι, όπως η μεταξουργία, η κεραμεική, η χαλκουργία, η ταπητουργία, η αργυροχοϊα και η βυρσοδεψία. Στο διάστημα 1923-1930 περισσότερες από 900 βιομηχανίες ιδρύθηκαν. Επίσης , στο ίδιο διάστημα, οι εμπορικές συναλλαγές της χώρας με το εξωτερικό σχεδόν διπλασιάσθηκαν.
γ)Στον πνευματικό τομέα. Κι εδώ η συμβολή των προσφύγων υπήρξε τεράστια. Επιστήμονες, διανοούμενοι και διάφοροι άλλοι πνευματικοί άνθρωποι από τη Μ.Ασία λάμπρυναν με την παρουσία τους τον χώρο των ελληνικών γραμμάτων. Αναφέρονται ενδεικτικά ορισμένα ονόματα.
Μωμόγεροι αγωνιούν για τη ζωή του Κιζίρη (κλητήρα του χωριού) που έπεσε κάτω χτυπημένος θανάσιμα από Ντερέμπεη (Αλογά). Μπροστά δεξιά ο Δίκωλον, αδελφός του Κιζίρη, και πίσω του ο Διάβολον που επιχαίρει (από παράσταση του Κ.Ο.Π.Α.) Ο αξέχαστος αρχαιολόγος Μανώλης Ανδρόνικος, ο ιστορικός Παύλος Καρολίδης, ο φιλόλογος Ιωάννης Συκουτρής, ο Δημήτρης Γληνός, ο Γιώργος Σεφέρης, ο Ηλίας Βενέζης, ο Φώτης Κόντογλου, η Διδώ Σωτηρίου, η Μαρία Ιορδανίδου, ο Μενέλαος Λουντέμης, ο Δημήτρης Ψαθάς, ο Κάρολος Κουν, ο Πάνος Κατσέλης, ο Μανώλης Καλομοίρης.
Οσον αφορά, ειδικότερα, στην πνευματική συνεισφορά των Ποντίων είναι σημαντικό ότι το 1927 ιδρύθηκε η Επιτροπή Ποντιακών Μελετών από ομάδα Ποντίων με επικεφαλής τον μητροπολίτη Τραπεζούντας και μετέπειτα αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρύσανθο. Επίσης, κυκλοφόρησαν τα εξής περιοδικά:Ποντιακά Φύλλα, Χρονικά του Πόντου, Ποντιακό Θέατρο, Ποντιακή Εστία, Φίλοι της Ποντιακής Μουσικής και φυσικά το περιοδικό Αρχείον Πόντου. Αλλά τα βάσανα των ξεριζωμένων ενέπνευσαν και πάρα πολλούς καλλιτέχνες. Ολόκληρη η μετέπειτα λογοτεχνική παραγωγή είναι σφραγισμένη από την τραγωδία της Ασίας. Δεν έλειψαν, επίσης, και οι διάφορες τηλεοπτικές παραγωγές. Αναφέρονται ενδεικτικά η ταινία του Νίκου Κούνδουρου ”Μαγική Πόλη”, γυρισμένη το 1955, η ”Τραγωδία του Αιγαίου” του Βασίλη Μάρου(1961), η ”Ξεριζωμένη Γενιά” του Απόστολου Τεγόπουλου(1968) και το ”1922” του Παντελή Βούλγαρη(1978).

Δευτέρα, Μαΐου 19, 2014 | | 0 Comments  

Λίγα σχόλια για την παράσταση "Η ΖΑΛΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΠΡΙΝ ΤΗ ΣΦΑΓΗ"...


Εν ολίγοις να πω για το θέμα πρώτα απ' όλα :
Ένας θέλει να παντρευτεί μία αλλά αυτός έχει και "γκόμενο" έναν ομοφυλόφιλο... 'Οταν αυτός μαθαίνει ότι θέλει να παντρευτεί ο γκόμενος τους ουσιαστικά εν είδη προφητείας τον καταριέται ότι θα πάθει τα πάνδεινα με αυτό που πάει να κάνει... Και Ω του θαύματος μετά αυτά συμβαίνουν :

Η μάνα θα πάει με τον δεύτερο γιό της με τον οποίο θα μείνει και έγκυος και θα γεννήσει, ο οποίος γιός της πηγαίνει ενίοτε και με τον πρωτοτοκο αδερφό του, ο μπαμπάς πηγαίνει με την κόρη του, ο πρωτοτοκος θα το παιξει και τρομοκρατης και θα δολοφονησει ταχα και τον πρωθυπουργο, μετα θα παει στον ομοφυλοφιλο, ο οποιος πιθανοτατα θα τον "δωσει" στην ασφαλεια, θα υπαρξουν οι γνωστες "αμπελοφιλοσοφιες" του στυλ : το πουλι που εχουμε αναμεσα στα ποδια μας φαιει για ολα κλπ... και στο τελος σε ενα ολογυμνο του ομοφυλοφιλου θα ειπωθει η μεγαλη "φιλοσοφια" : μην πεις ποτε κακο για κανενα και θα κοψει με το ψαλιδι την γλωσσα του...

Απορω αυτα τα γυμνα, οι "αλλαξοκωλιες" του στυλ βγαζουμε τα σωβρακα μας και τα αλλαζουμε μεταξυ μας, ΤΙ ΝΟΗΜΑ εχουν ? Δηλαδη τι θελει να πει ο ποιητης και τα κανει αυτά παρά μονον να προκαλέσει ???

Έπειτα ως παραγωγή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ πολλή φτωχή... Δηλ. δεν υπάρχουν ουσιαστικά τίποτα, ούτε σκηνικά, ούτε κοστούμια, ούτε καν ζωντανοί μουσικοί... ΑΠΟΡΩ τα λεφτά μας που πήγαν ???

Με απλά λόγια ΕΑΝ δεν θέλετε να κλάψετε τα λεφτά σας που θα δώσετε για να δείτε την συγκεκριμένη "παράσταση" ΜΗΝ πάτε ... Ουσιαστικά πρόκειται για την ανωμαλία, της ανωμαλίας ώ ανωμαλία... ΠΙΘΑΝΟΛΟΓΩ ότι πρόκειται για ΚΑΚΟΓΡΑΜΜΕΝΗ μετάφραση αγγλικού έργου για αυτό και γίνεται της ανωμαλίας ...

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 03, 2014 | | 0 Comments  

Τι έχετε να πείτε για την "κάρτα του πολίτη" και τις "ηλεκτρονικές εκλογές" ???

Τι έχετε να πείτε για την "κάρτα του πολίτη" και τις "ηλεκτρονικές εκλογές" ???

Άντε πάλι τα ίδια! Μια  φορά το χρόνο ο κος Δρυμιώτης θα θυμάται την Κάρτα του Πολίτη και θα παραπονιέται γιατί δεν προχωράει στην Ελλάδα; Το κάνει γιατί ενδιαφέρεται για το καλό της χώρας; και στενοχωριέται γιατί την βλέπει να μην "προοδεύει"; Πάντως, πριν 3 χρόνια, ο Τάσος Τέλλογλου έγραφε στην Καθημερινή: "Ο ίδιος ο κ. Δρυμιώτης είχε εκδηλώσει από πολύ νωρίς το ενδιαφέρον του για την ανάγκη να εισαχθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα η «κάρτα» στην καθημερινή ζωή μας, ενώ σε συνεργάτες του επαναλαμβάνει ότι το ενδιαφέρον του δεν έχει σχέση με τις δραστηριότητες των παιδιών του." (http://id-ont.blogspot.gr/2011/01/blog-post_23.html)

Τον Ιούνιο του 2012 είχε γράψει ένα αντίστοιχο άρθρο με τίτλο "Τι απέγινε η Κάρτα του Πολίτη" το οποίο είχαμε σχολιάσει δεόντως (http://id-ont.blogspot.gr/2012/07/blog-post_14.html)...

Για το νέο του άρθρο τι παραπάνω να πούμε; Περσινά ξινά σταφύλια. Ας δούμε πάντως μερικά σημεία από το νέο του κείμενο:

1. Το να ψηφίζεις ηλεκτρονικά, μέσω διαδικτύου είναι πολύ επικίνδυνο μας πληροφορεί ο καθηγητής Πληροφορικής του Πανεπιστημίου του Michigan κος Alex Halderman: http://id-ont.blogspot.gr/2012/04/video-michigan-j-alex-halderman.html. Βασικός παράγοντας ορθής λειτουργίας της δημοκρατίας είναι η διασφάλιση της μυστικότητας της ψήφου. Έλα μου όμως, που αυτή δεν διασφαλίζεται με τέτοια συστήματα! Οι Γερμανοί είναι χαζοί που έχουν απαγορεύσει τη χρήση Η/Υ στις εκλογές με απόφαση του Συνταγματικού τους Δικαστηρίου; (http://id-ont.blogspot.gr/2013/09/dw.html). Γράφαμε στο κείμενο μας "Εγώ έχω καθαρή και διάφανη ζωή. Δεν έχω να φοβηθώ τίποτα. Ας με παρακολουθεί όποιος θέλει!" ότι εάν δεν είναι μυστική η ψήφος τότε ο ψηφοφόρος εκβιάζεται. Επίσης το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δολιεύεται, αλλάζει και δεν μένει μάλιστα ούτε ίχνος αυτής της αλλαγής...

2. Η Ηλεκτρονική Συνταγογράφηση είναι πολύ επικίνδυνη λόγω του πλούτου των πληροφοριών που συλλέγει για τα ΠΟΛΥ ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των πολιτών (τα θέματα υγείας είναι ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, έτσι δεν είναι;;;). ΔΕΝ θα έπρεπε να συλλέγονται αυτά τα στοιχεία!!! Πόσο μάλλον να είναι προσβάσιμα μέσω διαδικτύου... Άραγε τι απέγινε εκείνη η ηλεκτρονική επίθεση, μέσω Ζωνιανών, στο σύστημα της Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης; (http://id-ont.blogspot.gr/2012/04/hackers-95-60000.html). Πιάσανε κανέναν και δεν το μάθαμε; Τι έκλεψαν τελικά τότε με εκείνη την επίθεση;

3. Πριν καν, κι εμείς ως προηγμένη χώρα, αρχίσουμε να υποβάλλουμε τις φορολογικές δηλώσεις μέσω διαδικτύου, κυκλοφόρησαν τα οικονομικά δεδομένα 9 εκατομμυρίων Ελλήνων σε cd... (http://id-ont.blogspot.gr/2012/11/35-9.html). Τώρα που υποβάλλουμε και τις φορολογικές μας δηλωσεις μέσω διαδικτύου, τι θα περιέχουν άραγε τα νέα cd;;;

4. Γιατί την φοροδιαφυγή τι να πούμε; Γράφαμε σε παλαιότερο κείμενό μας: "Μήπως όμως τελικά για την κρίση δεν φταίει ο απλός λαός αλλά φταίνε οι μίζες που δίδονται στις προμήθειες, στα έργα και στους εξοπλισμούς; Οι μίζες όμως, με το σύστημα της "αχρήματης κοινωνίας", θα καταγράφονται, άρα και θα φορολογούνται; Γνωρίζουμε ότι η τεχνολογική "πρόοδος" δίνει την δυνατότητα στους ισχυρούς να δημιουργήσουν πολλά "παράλληλα" συστήματα από τα οποία θα "περνάνε" οι δικές τους συναλλαγές, οπότε και πάλι δεν θα φορολογούνται! Ακόμη χειρότερα θα μπορούν οι συναλλαγές τους να μην περνούν καν από τα ηλεκτρονικά συστήματα καταγραφής των συναλλαγών του απλού λαού." (http://id-ont.blogspot.gr/2011/03/blog-post_14.html)

5. Εάν η Κάρτα του Πολίτη χρησιμεύει και ως Ηλεκτρονικό Εισιτήριο τότε πάει περίπατο η ανωνυμία στις μετακινήσεις των πολιτών. Δείτε περισσότερα: http://id-ont.blogspot.gr/2013/12/blog-post.html

Από όπου και να το πιάσουμε είναι σουρωτήρι το σύστημα κε Δρυμιώτη. Δεν υπάρχει ασφαλές σύστημα. Σήμερα το κλειδώνω, αύριο το βρίσκω ξεκλείδωτο, τόσο απλά, τόσο αληθινά. Ως άνθρωπος της Πληροφορικής είστε ο πρώτος που το γνωρίζετε. Επίσης γνωρίζετε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις που παρουσιάζουμε. Δεν λέτε όμως κουβέντα. Γιατί άραγε;;;

Α.Δρυμιώτης: Δυστυχώς, δεν έχουμε γίνει, ακόμα, Εσθονία

Τον Μάρτιο του 2012, ένας πολιτικός έλεγε, γελώντας, σε τηλεοπτική εκπομπή, με εντελώς απαξιωτικό τρόπο, ότι «δεν έχουμε γίνει, ακόμα, Εσθονία. Η Εσθονία είναι πολύ πίσω από εμάς». Το περίεργο όμως είναι ότι με την Εσθονία έχουμε διμερή συμφωνία, για να πάρουμε τεχνογνωσία σχετικά με το «e-Government και τη χρήση της Πληροφορικής, για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας». Ακόμα πιο περίεργο όμως είναι το γεγονός ότι το φθινόπωρο του 2011 κυβερνητικό κλιμάκιο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, είχε πάει στην Εσθονία προκειμένου να αποκτήσει τη δική του άποψη σχετικά με τη χρήση της Πληροφορικής στη διακυβέρνηση της χώρας αυτής. Δηλαδή, από τη μια μεριά πάμε να δούμε πώς δουλεύουν για να τους αντιγράψουμε και από την άλλη, λέμε ότι είναι «πολύ πίσω από εμάς». Τέτοια είναι η αντίφασή μας.

Θα προσπαθήσω να σας δώσω μια εικόνα σχετικά με την πληροφορική και την εξυπηρέτηση του πολίτη στη μικρή αυτή χώρα και είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα βγάλετε (σε αντιδιαστολή) πολύ χρήσιμα συμπεράσματα τόσο για το πολιτικό μας σύστημα, όσο και για τη δημόσια διοίκησή μας. Η Εσθονία είναι μια μικρή χώρα της Βαλτικής με πληθυσμό 1,4 εκατ. κατοίκους και συνολική έκταση 45.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Είναι μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ από το 2004 και υιοθέτησε το ευρώ το 2011. Ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Σοβιετική Ενωση το 1991. Αν θέλουμε να δούμε πού βρίσκεται η χώρα αυτή από τεχνολογικής πλευράς, φτάνουν μόνο τα ακόλουθα στοιχεία: Η διείσδυση του Ιντερνετ καλύπτει το 76% του πληθυσμού. Το 98% των κατοίκων, που είναι κάτω από 35 χρόνων, είναι συστηματικοί χρήστες του. Υπάρχει πλήρης και ολοκληρωμένη ηλεκτρονική διακυβέρνηση η οποία λειτουργεί εδώ και μερικά χρόνια, η οποία παρέχει στους πολίτες όλες τις υπηρεσίες μέσω του Διαδικτύου. Το 95% όλων των φορολογικών δηλώσεων (επιχειρήσεων και ιδιωτών) γίνεται ηλεκτρονικά. Τέλος όλες οι εκλογές που έγιναν από 2005 και μετά, επιτρέπουν την ψηφοφορία και μέσω του Διαδικτύου. Στις τελευταίες εκλογές, περίπου το 25% των ψηφοφόρων ψήφισαν μέσω του Ιντερνετ. Το υπουργικό συμβούλιο συνεδριάζει με τους υπολογιστές μπροστά στους υπουργούς και όλες οι αποφάσεις καταγράφονται και υπογράφονται ηλεκτρονικά επί τόπου! Στην Ελλάδα χρειάζονται εβδομάδες και ορισμένες φορές και μήνες.

Πριν σας αναφέρω μερικές άλλες υπηρεσίες σχετικά με την εξυπηρέτηση των πολιτών της Εσθονίας, θα σας δώσω δύο απίστευτα εντυπωσιακά παραδείγματα. Οποιοσδήποτε Εσθονός πολίτης μπορεί να δημιουργήσει και να λειτουργήσει μια επιχείρηση μέσα σε 15 λεπτά, από όπου και αν βρίσκεται, ακόμα και σε άλλη χώρα! Η συμπλήρωση της φορολογικής δήλωσης για τη μεγάλη πλειονότητα των Εσθονών διαρκεί λιγότερο από 5 λεπτά! Τους έρχεται (μέσω Ιντερνετ) προσυμπληρωμένη, αρκεί να απαντήσουν «Ναι» σε τρεις ή τέσσερις ερωτήσεις και τελείωσαν. Είναι τόσο μεγάλη η συμμόρφωση (compliance) των πολιτών στο σύστημα, ώστε σύμφωνα με τον Πρόεδρο της χώρας, από το γεγονός αυτό μειώσανε τη φορολογία! Και μια και μιλάμε για τη φορολογία, ο φόρος εισοδήματος για τα φυσικά πρόσωπα είναι ενιαίος 21% (το 2004 ήταν 26%) με αφορολόγητο 1.728 ευρώ. Να γιατί οι πολίτες συμμορφώνονται. Προτιμούν να πληρώσουν το 21% και όχι τους δικούς μας πανύψηλους συντελεστές. Μακάρι να γινόμασταν Εσθονία!

Διαχρονικά και τηλεγραφικά έγιναν τα ακόλουθα: e-Φορολογία το 2000, m-Στάθμευση (ελεγχόμενη στάθμευση μέσω κινητού) το 2000, πρώτη Ψηφιακή Υπογραφή το 2002, έναρξη του id-Εισιτηρίου (πληρωμή μέσω της Κάρτας Πολίτη) στα μέσα μαζικής συγκοινωνίας το 2003, internet Voting το 2005, εισαγωγή της m-ID (πιστοποίηση της ταυτοπροσωπίας μέσω κινητού) το 2007, έναρξη της e-Αστυνομίας το 2007, έναρξη της e-Υγείας το 2008 και έναρξη της e-Συνταγογράφησης το 2010.

Καταλύτης για όλες τις παραπάνω υπηρεσίες, είναι το Εθνικό Σύστημα Ταυτοτήτων (National ID Card System), το οποίο θεωρείται από τα πλέον ανεπτυγμένα σε όλο τον κόσμο. Η Κάρτα αυτή είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια ταυτότητα. Είναι ουσιαστικά το «κλειδί» για όλες τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες που έχουν οι πολίτες στη διάθεσή τους. Και ενώ μεν δεν είναι υποχρεωτική η Κάρτα, εντούτοις κανένας δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αυτήν και γι’ αυτό τον λόγο την αποκτούν όλοι οι πολίτες. Το chip της Κάρτας περιέχει κρυπτογραφημένα αρχεία με πολύ υψηλό βαθμό κρυπτογράφησης (2048-bit) και ουσιαστικά επιτρέπει την απόλυτη ταυτοπροσωπία του κατόχου σε ένα ηλεκτρονικό περιβάλλον, όπου οι περισσότερες δραστηριότητες γίνονται από μακριά και χωρίς τη φυσική παρουσία του. Ιδού μερικά παραδείγματα για τη χρήση της Κάρτας: Ως εθνική ταυτότητα και ταξιδιωτικό έγγραφο για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ως κάρτα υγείας και κοινωνικής ασφάλισης. Ως αποδεικτικό στοιχείο ταυτοπροσωπίας για τις τραπεζικές συναλλαγές. Ως προπληρωμένο εισιτήριο στα μέσα μαζικής συγκοινωνίας στις πόλεις Tallinn και Tartu. Ως πιστοποιητικό για την ψηφιακή υπογραφή. Ως ταυτότητα ψηφοφόρου για την ψηφοφορία μέσω Διαδικτύου. Ως κλειδί για την προσπέλαση σε όλες τις κρατικές βάσεις πληροφοριών προκειμένου ο πολίτης να δει τα στοιχεία που τον αφορούν, όπως τα ιατρικά αρχεία του, οι φορολογικές δηλώσεις του κ.ά. Τέλος με την Κάρτα αυτή ο πολίτης πάει σε οποιοδήποτε φαρμακείο για να παραλάβει τη συνταγή που του έδωσε ο γιατρός του ηλεκτρονικά.

Πώς πέτυχαν όλα αυτά σε τόσο μικρό διάστημα; Αμέσως μετά την πτώση του Παραπετάσματος, στην Εσθονία συνειδητοποίησαν ότι ζούσαν σε μια μικρή χώρα με ελάχιστους πόρους και έπρεπε να αναζητήσουν τρόπους για να «σπρώξουν» τη χώρα μπροστά. Το 1996 αποφάσισαν ότι η πληροφορική και οι τηλεπικοινωνίες είναι καθοριστικής σημασίας για την πρόοδο της χώρας. Πρώτα-πρώτα εκπόνησαν ένα σχέδιο με κωδική ονομασία «Tiger Leap» και πέρασαν τους σχετικούς νόμους που αφορούσαν την Κάρτα Πολίτη και από τότε ακολουθούν πιστά το πρόγραμμα, ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνά τη χώρα τους. Δεύτερον, αλλά πολύ σημαντικό, είναι η εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα από την αρχή του προγράμματος. Η απόφασή τους ήταν ότι ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να συμμετέχει ενεργά στην υλοποίηση και δεν προσπάθησαν να τα κάνουν «όλα μόνοι τους», με αθρόες προσλήψεις προσωπικού όπως κάνουμε εμείς. Τρίτον και καθοριστικό στην επιτυχία ήταν η εκπαίδευση. Το 2002 εκπαίδευσαν στο Ιντερνετ και στη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών 100.000 πολίτες. Το επανέλαβαν για άλλους 100.000 πολίτες το 2009 και το 2010.

Το 2007, η Εσθονία βρέθηκε στην επικαιρότητα γιατί ήταν η πρώτη χώρα που αντιμετώπισε με επιτυχία μια μεγάλης κλίμακας κυβερνοεπίθεση στα συστήματά της. Από τότε το Tallinn έγινε η έδρα του NATO Cyber Defence Centre. Σήμερα οι ηλεκτρονικές λύσεις της Εσθονίας χρησιμοποιούνται από κυβερνήσεις, σε περισσότερες από 40 χώρες σε όλο τον κόσμο. Οσοι θέλετε να δείτε τι σημαίνει ηλεκτρονική διακυβέρνηση, μπορείτε να βρείτε (στα αγγλικά) απίστευτες πληροφορίες και παραδείγματα στο www.e-estonia.com.

Τα αποτελέσματα αυτής της ολοκληρωμένης ηλεκτρονικής διακυβέρνησης είναι: Ενα πρωτοφανές επίπεδο διαφάνειας και προσβασιμότητας στην κυβέρνηση. Ασφαλής, εύκολη και ευέλικτη ανταλλαγή ιδιωτικών, κρατικών και επιχειρηματικών πληροφοριών. Ενα υγιέστερο, και καλύτερα εκπαιδευμένο λαό, με εύκολη πρόσβαση στις κοινωνικές υπηρεσίες και ένα εξαιρετικό περιβάλλον για την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα.

Τέλος, για να σας προσγειώσω στην ελληνική πραγματικότητα, όταν ο υφυπουργός Παντελής Τζωρτζάκης, γύρισε από την Εσθονία και ξεκίνησε την παρουσίασή του για το τι είδε και τι έμαθε εκεί, ανέφερε την απαγορευμένη λέξη και ουσιαστικά τελείωσε άδοξα το εγχείρημα. Ποια είναι η απαγορευμένη λέξη για το ελληνικό Δημόσιο; «Outsourcing». Χαρακτηριστικά είπε ότι «η αντίστοιχη Γενική Γραμματεία Πληροφορικών Συστημάτων της Εσθονίας, έχει μόνο καμιά δεκαριά υπαλλήλους. Ολα εκεί γίνονται με τη συμβολή του ιδιωτικού τομέα». Εκτοτε δεν ξανάγινε κουβέντα για την Εσθονία. Τζάμπα το ταξίδι. Τζάμπα και οι διμερείς συμφωνίες. Ανάθεμα στην εμπλοκή του καταραμένου ιδιωτικού τομέα.

Και το κερασάκι στην τούρτα: Το Skype δημιουργήθηκε στην Εσθονία, αλλά «ευτυχώς, εμείς δεν έχουμε γίνει ακόμα Εσθονία». Κούνια που μας κούναγε!

http://id-ont.blogspot.gr/2014/01/blog-post_28.html

Παρασκευή, Ιανουαρίου 31, 2014 | | 0 Comments  

Ρώσικη μελέτη καταρρίπτει τον μύθο του “ινδογερμανισμού” - Η Ελληνική γλώσσα μήτρα της Δύσης!

 

 

Το μέγεθος του κάθε κύκλου αντιπροσωπεύει τον αριθμό των ομιλητών για τη κάθε γλώσσα.
Κύκλοι του ίδιου χρώματος ανήκουν στην ίδια ομάδα γλωσσών.
Όλες οι ομάδες, εκτός από τα Φιννοουγγρικά (κίτρινο) είναι μέλη με τη σειρά τους της ινδοευρωπαϊκής οικογένειας γλωσσών.

Όπως βλέπετε από το διάγραμμα, στο κέντρο όλων των γλωσσών βρίσκονται τα Ελληνικά.

Όλες οι γλώσσες της Ευρώπης έχουν άμεση σχέση με τα Ελληνικά.
 

Δευτέρα, Ιανουαρίου 13, 2014 | | 0 Comments  

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !!! Αυτά είναι τα δάνεια που χρωστάμε... ΓΙΑΤΙ δεν τα βγάζουν ποτέ στην φόρα ???

ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ

 Αν σκεφτείτε ότι από το 1994 ως το 2010 πληρώσαμε ως χώρα
 571.000.000.000 (πεντακόσια εβδομήντα ένα δισεκατομμύρια) ευρώ
 διαβάστε τι έχουμε πληρώσει τα τελευταία 200 χρόνια! Μια έρευνα -
 απάντηση στους απατεώνες και παραχαράκτες της ιστορίας, όπως η <<Bild
 και το <<Focus!


 - Είναι η Ελλάδα το απείθαρχο και ατίθασο παιδί της Ευρώπης και ένα
 από τα πλέον ατίθασα παγκοσμίως;
 - Μας αξίζει που το <<Focus χρησιμοποιεί τα αγάλματα των προγόνων μας
 για να μας κάνει άσεμνες χειρονομίες με το δάχτυλο;
 - Είμαστε τεμπέληδες και κατά το κοινώς λεγόμενο <<μπαταξήδες που δεν
 πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας στους δανειστές μας;
 - Είμαστε ένας λαός καλοπερασάκηδων που αποφεύγουμε να ασχοληθούμε με
 τις συμβατικές υποχρεώσεις μας έναντι των ... <<συμμάχων μας;


 Ερωτήματα που μπορεί να απαντηθούν μόνο αν ανατρέξουμε στο παρελθόν
 και μάλιστα εκ της Εθνικής παλιγγενεσίας με την Επανάσταση του 1821.
 Ψάξαμε λοιπόν βιβλιογραφία, στοιχεία στο διαδίκτυο και κατορθώσαμε και
 ανακαλύψαμε όλα τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από τότε μέχρι σήμερα!
 Στις παρακάτω γραμμές θα βρείτε απίστευτες πληροφορίες οι οποίες θα
 μας βοηθήσουν να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας στα ερωτήματαπου θέτουν
 τα <<πειθήνια όργανα των διεθνών τοκογλύφων όπως το <<Focus και η
 <<Bild, που δεν έχουν σταματήσει δευτερόλεπτο να <<χτυπούν την Ελλάδα!


 - Η έρευνα που ακολουθεί, διενεργήθηκε το 2011 και δημοσιεύτηκε τότε,
 στο adalis.gr [H αρχική δημοσίευση εδώ].

 Αξίζει πραγματικά να διαβάσει το αναγνωστικό κοινό, τα εξωφρενικά
 δάνεια που σύναψε η χώρα μας με τους γνωστούς οίκους διεθνών
 τοκογλύφων, που καταδυναστεύουν την χώρα μας, πριν καν απαλλαχτεί από
 τους Οθωμανούς !

 Δάνεια, που στο σύνολό τους είναι αποικιοκρατικά, με εξοντωτικούς
 όρους, τα οποία τα αποπληρώσαμε μέχρι τελευταίας ... δεκάρας!

 Δάνεια τα οποία θα πρέπει να επανεξεταστούν, και στο ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ
 ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, να γίνουν άμεσα απαιτητά από τους τοκογλύφους, οι
 οποίοι σήμερα μας κουνάνε το δάχτυλο υποτιμητικά!

 Η έρευνα που ακολουθεί, θα είναι πάντοτε επίκαιρη, για όσο διάστημα το
 πολιτικό προσωπικό της χώρας, ΔΕΝ απαιτεί την επιστροφή των χρημάτων
 από απεχθή δάνεια! Και τελικά, ακόμη κι αν δεν βρεθεί ένας πολιτικός
 να βάλει στο τραπέζι το θέμα της επιστροφής των δανείων που πληρώσαμε
 στους διεθνείς λωποδύτες, θα έρθει η μέρα που ο Ελληνικός Λαός θα τα
 πάρει πίσω μόνος του! Τρόποι υπάρχουν πολλοί!

 Ελπίζω όμως να μην φτάσουμε ως εκεί!
 Αλλά ας ξεκινήσουμε την παρουσίαση της έρευνας για τα δάνεια που έλαβε
 η Ελλάδα, χωρισμένη σε χρονικές περιόδους!
 Η Ελληνική Επανάσταση είχε λάβει δάνεια ακόμη και για καριοφίλια που
 δεν παραλάβαμε ποτέ πριν το 1821, γεγονός που έμελλε να σηματοδοτήσει
 τι θα επακολουθήσει αργότερα. Ετσι η ιστορία του Δημοσίου χρέους της
 χώρας μας χωρίζεται σε πολλές περιόδους τις οποίες και τις
 κατηγοριοποιούμε

 Πρώτη περίοδος 1824 με 1897


 Την περίοδο αυτή η Ελλάδα πήρε ΔΕΚΑ (10) εξωτερικά δάνεια, συνολικά
 770 εκ. γαλλικά Φράγκα. Το πόσο <<καλά παιδιά ήμασταν καθώς και πόσο
 τοκογλύφοι υπήρξαν οι ... πρόγονοι του Ντομινίκ Στρος-Καν (δεν ξέρω αν
 τότε είχαν καμαριέρες) φαίνεται από το γεγονός, ότι ενώ η αναγραφόμενη
 αξία των ΔΕΚΑ αυτών δανείων , ήταν 770 εκ. γαλλικά Φράγκα, εντούτοις
 στο χέρι πήραμε μόνο ... 464 εκ.!!! Τα υπόλοιπα δεν μας δόθηκαν ποτέ
 μιας κα αποτέλεσαν ... έξοδα φακέλων των Τραπεζών, καθώς και ότι άλλο
 μπορεί να χρεώσει ένας γνήσιος τοκογλύφος !!!
 Από ποιους τα πήραμε όμως;

 * Δύο δάνεια από την Αγγλία κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης
 το 1824 και το 1825, συνολικά 2,8 εκ. λίρες στερλίνες

 * Ένα, 60 εκ. γ.φ. με την εκλογή του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας, το 1832.

 * Δύο επί Κουμουνδούρου, το 1879 και το 1890, συνολικά 180 εκ. γ.φ.

 *Πέντε επί Χ. Τρικούπη το 1882-1885 και το 1886-1881, συνολικά 450 εκ.
 γ.φ. και τέλος

 *Ενα επί Σωτηρόπουλου-Ράλλη το 1893, 9.7 εκ. γ.φ.

 Την εποχή αυτή μεγάλη δύναμη είχε ο Στρατός. Οι πελατειακές σχέσεις
 όμως καθώς και η διαχείριση τους ήταν ακριβώς η ίδια με την σημερινή.
 Ετσι , η χώρα μας που διέθετε 20.000 τακτικό στρατό, έπαιρνε όλα αυτά
 τα δάνεια για να συντηρεί τους αξιωματικούς και να τους μισθοδοτεί!
 Φτάσαμε έτσι να έχουμε ... 12.000 Αξιωματικούς. Δηλαδή, 1,4 αξιωματικοί
 για κάθε 2 φανταράκια! Το θέμα ήταν λοιπόν ποιος διέταξε ποιον μιας
 όλοι καταλάβατε τι σκοπό είχαν τα δάνεια μας. Δάνεια που μας έδιναν με
 φειδώ οι μεγάλες δυνάμεις γιατί προσέβλεπαν στον πλούτο της χώρα μας
 μετά την απελευθέρωσή της και μας υποχρέωναν να στρατικοποιήσουμε την
 Ελλάδα για να αντέξει ως νεοσύστατο κράτος (δεν ξέρω αν σας φέρνει στο
 μυαλό κάτι από το σύγχρονο 7 προς 10 καθώς και την κούρσα εξοπλισμών
 με την Τουρκία) !!!

 Οι περισσότεροι καπετάνιοι τότε, εμφάνιζαν περισσότερους άνδρες για να
 επωφελούνται τους επιπλέον μισθούς. Έτσι ενώ ένας Στρατηγός έπαιρνε
 μισθούς για 12.000 άνδρες στην ουσία πλήρωνε μόνο 3.000 μιας και είχε
 μόνο τόσους !!!

 Η πρώτη πτώχευση ήταν θέμα χρόνου και ήρθε μόλις το 1825 .

 Το 1826 ανέλαβε την διακυβέρνηση ο Α. Ζαίμης και στο ταμείο του
 κράτους βρήκε μόνο ... 16 γρόσια! Δηλαδή ούτε καν μια λίρα !!!!
 Τότε λοιπόν η Ελλάς ονομάστηκε για πρώτη φορά Ψωροκώσταινα

 Περίοδος του Οθωνα

 Όταν έγινε Βασιλιάς ο Οθωνας, πήρε κι αυτός ένα ... δανειάκι και μάλιστα
 με την εγγύηση των τριών μεγάλων Δυνάμεων (όπως βλέπετε υπήρχε και
 τότε μια ... Τρόικα)!

 Η κάθε μια εγγυήτρια δύναμη ... εγγυήθηκε για το 1/3 του δανείου με μια
 διαφορά! Την τρίτη δόση η οποία ήταν 20 εκ. γαλλικά φράγκα δεν
 καταβλήθηκε ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ στη χώρα μας. (Σας θυμίζει τίποτε αυτό
 άραγε;)

 Πάντως όσα πήρε ο Οθωνας, δηλαδή οι δύο προηγούμενες δόσεις , σύνολο
 20. εκ γαλ. Φράγκα , οι Έλληνες δε τα είδαν στις τσέπες τους μιας και
 το 57% κατακρατήθηκε από την δανειοδότρια τράπεζα κατακρατήθηκε στο
 εξωτερικό, ενώ το υπόλοιπο σπαταλήθηκε από την αντιβασιλεία κυρίως σε
 έξοδα του ... Βαυαρικού στρατού (πάλι οι Γερμανοί δηλαδή στη μέση)!!!

 Τελικά η καθαρή εισροή , από το δάνειο, για την Ελλάδα ήταν μόλις
 14,2%. Στο τέλος του 1859 η Ελλάδα έναντι του δανείου χρωστούσε
 υπερτριπλάσια των όσων λογιστικά είχε επωφεληθεί από το δάνειο.

 Με αυτά και μ αυτά , φτάσαμε στο 1843 οπότε είχαμε και τη δεύτερη
 χρεοκοπία της Ελλάδος.

 Η Τρικουπική περίοδος

 Κατά την περίοδο αυτή κυρίαρχος θα αναδυθεί ο έμπιστος των ανακτόρων
 Α. Συγγρός. Ηταν ο άνθρωπος που εξασφάλιζε στο Ελληνικό Δημόσιο
 δανειοδότες, στους οποίους συμμετείχε και ο ίδιος. Ήταν ο άνθρωπος που
 από τη δανειακή πρόσοδο εκτελούσε δημόσια έργα (Ισθμός Κορίνθου,
 σιδηρόδρομοι Λαυρίου, Θεσσαλίας κλπ.). Ηταν ο υπερεργολάβος με ό,τι
 αυτό σημαίνει. Τώρα αν αυτό σας θυμίζει κάποιο νεότερο πολιτικό της
 Ελλάδος, σίγουρα δεν φταίμε εμείς. Αλλά κάπου έχει πάει το μυαλό σας
 ε;;;

 Από την άλλη πλευρά ο Χ. Τρικούπης θα αναδυθεί σε πρωταθλητή του
 εξωτερικού δανεισμού.

 Την περίοδο του ελληνικού βασιλείου 1832-1893 στον Τρικούπη χρεώνεται
 το 58,4% του εξωτερικού δανεισμού, με 450 εκ. γαλλικά φράγκα.

 Και όπως ήταν φυσικό, ο υπερδανεισμός με τοκογλυφικούς όρους , έφερε
 και πάλι το 1893 την τρίτη χρεοκοπία στην χώρα μας.

 Ετσι μέχρι το 1897, ο συνολικός δανεισμός μας έφθασε όπως είπαμε στα
 770 εκ. γ.φ., από τα οποία "στο χέρι πήραμε" 389 εκ. γ.φ. δηλαδή μόλις
 το 50,5%. Με την συνηθισμένη τακτική δηλαδή, υπογράψαμε στους
 τοκογλύφους <<γραμμάτια και στο χέρι πήραμε μόλις τα μισά. Και φυσικά
 τα τοκοχρεολύσια ... έτρεχαν!!!

 Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι όλα αυτά τα πληρώσανε τελικά τα
 τρισέγγονα του Τρικούπη εις το ακέραιο και δέκα φορές πάνω!!

 Ετσι το 1898 η Ελλάδα θα τεθεί υπό τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (κάτι
 θα σας θυμίζει ο όρος αυτός ε;) και ταυτόχρονα θα της παραχωρηθεί
 δάνειο 150 εκ. φ. (κάτι σαν α 110 δις που πήρε ο Γιώργος δηλαδή)

 Απ' αυτό το 62% καταβλήθηκε ως ... αποζημίωση της Οθ. Αυτοκρατορίας
 κυρίως για την παραχώρηση της Θεσσαλίας και τον πόλεμο του 1897. Το
 15% χρησιμοποιήθηκε για κάλυψη των ελλειμμάτων, το 20% στο κυμαινόμενο
 χρέος και το 3% στα έξοδα έκδοσης. Πάντως φανήκαμε αρκετά ... <<κύριοι
 αφού πληρώσαμε αποζημίωση σε αυτούς που παράνομα μας κατείχαν (αν και
 στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε για την περίπτωση αυτή μια πολύ γνωστή λέξη
 που αρχίζει με το γράμμα <<Μ)

 Ακολουθεί μια δεύτερη περίοδος από το 1900 ως το 1945

 Ως το 1914 υπάρχει μια περίοδος στην οποία αναπτύσσεται ο ιδιωτικός
 τομέας στην Ελλάδα και υποχωρεί ο κρατικός. Την ίδια αυτή εποχή η
 Αθήνα αντιμετωπίζει τον Μακεδονικό αγώνα και από το 1912 τους
 Βαλκανικούς.

 Την περίοδο αυτή συνομολογήθηκαν τέσσερα εξωτερικά δάνεια, συνολικά 521 εκ. φ.

 Τα δύο πρώτα (76 εκ. φ.) μέχρι το 1910 και το τέταρτο 335 εκ. φ. το 1914.

 Τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν :

 - Υπέρ της εξυπηρέτησης των ήδη υπαρχόντων εξωτερικών δανείων (από
 τότε ήταν της μόδας να πληρώνει η Ελλάδα χρεολύσια προηγούμενων
 δανείων με ... νέα δάνεια).

 - Υπέρ της διεξαγωγής των Βαλκανικών πολέμων και

 - Στην ενσωμάτωση των νέων περιοχών που προέκυψαν μετά τους Βαλκανικούς.

 Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι την περίοδο αυτή υπογράψαμε νέα δάνεια για
 να πληρώνουμε τα παλιά.

 Από το 1915 ως το 1923 η Ελλάδα του διχασμού βρίσκεται εν μέσω του Α'
 Παγκοσμίου Πολέμου και στη συνέχεια θα βιώσει τη Μικρασιατική
 καταστροφή και να βρεθεί με τους πρόσφυγες απ' αυτήν. Εδώ αρχίζουν και
 τα πραγματικά ... δανειακά (πλην όμως τοκογλυφικά) ευτράπελα !!!

 Η οικονομική πορεία διαρθρώνεται από τις μεγάλες, έκτακτες πολεμικές
 δαπάνες (περίπου 6,2 δισ. δρχ.) ενώ σε έξαρση βρίσκεται και ο
 εσωτερικός δανεισμός.

 Ενώ η χώρα στην ουσία δεν μπορούσε να δανειστεί, και ουδείς γνώριζε το
 παραμικρό στο Κοινοβούλιο, ξαφνικά όλοι άρχισαν να μιλούν για δύο
 μυστικά δάνεια και μάλιστα μεγάλα!

 Ένα το 1915 και ένα το 1916 , ισόποσα από 40 εκ μάρκα έκαστο.
 Τα 80 εκ μάρκα αυτά δεν είχαν εγγραφεί πουθενά !!! Η Κυβέρνηση
 Σκουλούδη τα κράτησε εντελώς μυστικά, ακόμα και από τη Βουλή και δεν
 τα ανέγραψε πουθενά λες και πρόκειται για δάνειο κάποιου ... <<μπακάλη
 της γειτονιάς !!!

 Η υπόθεση έφτασε το 1918 στο ανώτατο ειδικό δικαστήριο στο οποίο ο
 Σκουλούδης θα υποστηρίξει ότι κρατήθηκε μυστικό για να μην εκλειφθεί
 ως ένδειξη γερμανοφιλίας!!

 Κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί σε κανένα συντεταγμένο κράτος παρά μόνο σε
 Αφρικανικές Δημοκρατίες όπου οι Φύλαρχοι είχαν το ... γενικό κουμάντο !!

 ΤΟ ΠΟΙΟ ΑΙΣΧΡΟ ΔΑΝΕΙΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ... ever !!!

 Την περίοδο αυτή υπογράψαμε και λάβαμε το πιο αισχρό δάνειο που έχει
 πάρει ποτέ χώρα! Αισχρό όχι για το μέγεθός του, μιας και ήταν σχετικά
 μικρό αλλά επαίσχυντο για τον λόγο που το λάβαμε! Προσέξτε λοιπόν:

 Το 1913 ο Ελληνικός Στρατός, αποτελούμενος από δυνάμεις της Β.Ελλάδος,
 έχυσε το αίμα του για να καταλάβει μια στρατηγικής σημασίας
 σιδηροδρομική γραμμή! Την γραμμή Θεσσαλονίκης - Κωνσταντινούπολης! Και
 το πέτυχε αυτό! Η γραμμή κατελήφθη από τον Ελληνικό Στρατό. Φαίνεται
 όμως ότι οι "Σύμμαχοι" είχαν άλλα σχέδια για μας!

 Ενώ την καταλάβαμε εμείς, ξαφνικά οι Γάλλοι αποφάσισαν ότι ... η γραμμή
 τους ανήκει, στα πλαίσια της "συμμαχικής μοιρασιάς" ! Όμως ήταν κάτι
 που υπήρχε σε Ελληνικά εδάφη και δεν θα μπορούσαμε να δεχτούμε κάτι
 τέτοιο! Ετσι μας εξανάγκασαν να την αγοράσουμε!!!!

 Κι επειδή ως συνήθως δεν είχαμε λεφτά, μας έδωσαν το δάνειο και
 μάλιστα σε δολάρια. Μας έδωσαν ένα Καναδικό (δηλαδή Γαλλικό) δάνειο
 8.000.000 δολαρίων για να πληρώσουμε στους Γάλλους μια σιδηροδρομική
 γραμμή την οποία εμείς την είχαμε καταλάβει με τον στρατό μας !!!!

 Είπε κανείς τίποτα;

 Περίοδος Μεσοπολέμου 1924 με 1932

 Με τη Μικρασιατική καταστροφή ο ελληνισμός θα βρεθεί σε αμηχανία και
 σύγχυση. Από το 1924 μέχρι το 1928 ο κοινοβουλευτισμός θα βρεθεί σε
 οξύτατη κρίση, με 12 κυβερνήσεις, δηλαδή κάθε 4,5 μήνες και άλλη
 κυβέρνηση.

 Ο Βενιζέλος θα επιστρέψει και θα κερδίσει τις εκλογές του 1928, με 223
 έδρες από τις 250. Η τετραετία του θα είναι περίοδος κοινοβουλευτικής
 ομαλότητας.

 Τα επιτακτικότερα προβλήματα είναι το προσφυγικό και η σταθεροποίηση
 της δραχμής που η αξίας της είχε πέσει στο δέκατο πέμπτο της
 προπολεμικής. Η φορολογική επιβάρυνση παραμένει δυσβάστακτη. Σε σχέση
 με την προπολεμική έχει αυξηθεί κατά 37 φορές!!!

 Από το 1924 μέχρι το 1930 εισέρευσαν στην Ελλάδα 1,16 δισ. χρυσά
 φράγκα, εκ των οποίων το 78% ήταν δάνεια.

 Την περίοδο 1924-1931 συνομολογήθηκαν εννιά (9) εξωτερικά δάνεια,
 συνολικά 992 εκ. φρ.

 Τα δάνεια αυτά προήλθαν από την Αγγλία κατά 48%, τις ΗΠΑ κατά 31% και
 τα υπόλοιπα σε μονοψήφια ποσοστά από Βέλγιο, Σουηδία, Γαλλία,
 Ολλανδία, Ελβετία, Αίγυπτο και Ιταλία.

 Τα δάνεια χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση των προσφύγων, την
 εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού, τη σταθεροποίηση της δραχμής και
 παραγωγικά.

 Την ίδια περίοδο η εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού απορροφούσε το
 29% των τακτικών εσόδων.

 Συνολικά την περίοδο 1824-1932 είχαμε δανεισθεί από το εξωτερικό 2,2
 δισ. χρ. φρ. Μέχρι το 1932 είχαμε αποσβέσει 2,38 δισ. χρ. φρ. δηλαδή
 183 περισσότερα απ' όσα είχαμε δανεισθεί και πάλι χρωστούμε 2 δισ. χρ.
 ερ. (σας θυμίζει κάτι άραγε αυτό; σας θυμίζω προηγούμενο άρθρο μας με
 τίτλο : <<το 1994 χρωστούσαμε 90 δις ευρώ πληρώσαμε 517 δις ως το 2010
 και παρ όλα αυτά χρωστάμε άλλα 340 δις)

 Το 1932 είχαμε την τέταρτη πτώχευση.

 Μέχρι το 1945 δεν θα υπάρξει νέος εξωτερικός δανεισμός ενώ θα παγώσει,
 λόγω της παγκόσμιας κρίσης, η εξυπηρέτηση των παλαιών.

 1946-1966 Ανασυγκρότηση και ανάπτυξη

 Πρώτο μέλημα της χώρας η ανασυγκρότηση της από την κατοχική καταστροφή
 που είχε φθάσει 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946.

 Το δεύτερο πρόβλημα ήταν ο εμφύλιος και το τρίτο οι υπέρογκες
 στρατιωτικές δαπάνες, οι μεγαλύτερες στη Δυτ. Ευρώπη 19 και που
 έφθαναν στο 27,5% των συνολικών εξόδων.

 Τα προβλήματα μέχρι το 1952-53 θα τα αντιμετωπίσουν συνολικά 18
 κυβερνήσεις που θα προχωρήσουν σε οκτώ υποτιμήσεις. Κατά μέσο όρο κάθε
 5,5 μήνες και άλλη κυβέρνηση και κάθε χρονιά και υποτίμηση.

 Το δημόσιο χρέος συντίθεται από το προπολεμικό και το μεταπολεμικό. Το
 προπολεμικό, μέχρι το 1962 ήταν υπερτριπλάσιο του μεταπολεμικού. Στο
 προπολεμικό ΔΧ το 90% καταλάμβανε ο προπολεμικός εξωτερικός δανεισμός.

 Την περίοδο 1962-67 οι ελληνικές κυβερνήσεις θα διακανονίσουν το 97%
 του προπολεμικού εξωτερικού Δ.Χ., το οποίο μαζί με τους τόκους
 ανερχόταν στα 6,41 δισ. δρχ.

 Μέχρι το 1955 η Ελλάδα είχε συνάψει μόνο τρια εξωτερικά δάνεια,
 συνολικά 145 εκ. δολ. Στη συνέχεια θα συνάψει άλλα ΕΙΚΟΣΙΟΚΤΩ (28)
 εξωτερικά, συνολικά 406,4 εκ. δολ.

 Ο μετακατοχικός δανεισμός προήλθε κατά 58,4% από τις ΗΠΑ, κατά 19% από
 τη Δυτ. Γερμανία και κατά 14,36% από την Αγγλία. Τα υπόλοιπα από
 διεθνείς οργανισμούς.

 Για την εξυπηρέτηση του μετακατοχικού εξωτερικού δανεισμού η Ελλάδα
 κατέβαλε το 128% της δανειακής προσόδου που λογιστικά είχε πάρει!
 Καταλάβατε το μέγεθος της τοκογλυφίας;

 Περίοδος Δικτατορίας 1967 με 1974

 Περίοδος υπέρογκου εσωτερικού δανεισμού, ο οποίος και
 τετραπλασιάσθηκε. Αντίθετα ο εξωτερικός δανεισμός σημειώνει πολύ μικρή
 αύξηση.

 Συνολικά 19 εξωτερικά δάνεια, μόλις στο 6,4% του νέου Δανειακού Χρέους
 εξ αυτών το 92,2% ήταν σε δολ.

 Την περίοδο αυτή εμφανίζονται τα δάνεια σε συνάλλαγμα.

 Πρόκειται για δάνεια εργοληπτικών εταιρειών, τα οποία έπαιρναν από το
 εξωτερικό, υπό την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. Στη συνέχεια τα
 παραχωρούσαν στο Ελληνικό Δημόσιο προς εκτέλεση δημοσίων έργων, με
 ανάδοχους τις εν λόγω εταιρείες. Συνολικά συνομολογήθηκαν 59 τέτοια
 δάνεια. Προφανώς το Ελληνικό Δημόσιο δεν είναι ο δανειολήπτης, έτσι
 δεν θεωρείται εξωτερικός δανεισμός. Στο νέο Δημόσιο Χρέος ο δανεισμός
 σε συνάλλαγμα αντιπροσώπευε το 23,6%.

 Περίοδος Μεταπολίτευσης 1975 με 1981 (Κυβέρνηση Καραμανλή)

 Το προπολεμικό εξωτερικό Δημόσιο Χρέος, λόγω του διακανονισμού 1962-67
 βαίνει συνεχώς μειούμενο. Από το 4% του συνολικού Δ.Χ. το 1974 θα
 πέσει το 1981 στο 0,6%.

 Ο μεταπολεμικός εξωτερικός, κατά μέσο όρο, στο 3,9% των τακτικών εσόδων.

 Συνολικά έχουμε 24 εξωτερικά δάνεια. Τρία από την γαλλική κυβέρνηση
 και τα υπόλοιπα από διεθνείς οργανισμούς και τράπεζες. Κυριαρχία του
 δολαρίου και απουσία της αγγλικής λίρας.


 Περίοδος 1981 με 1989 (Κυβέρνηση Α.Παπανδρέου)

 Ο δημόσιος τομέας διευρύνεται εντυπωσιακά. Οι απασχολούμενοι στην
 κεντρική διοίκηση -ΔΕΚΟ από 300.000 θα αυξηθούν σε 460.000. Μαζί δε με
 τις δημόσιες τράπεζες, προβληματικές και τις ελεγχόμενες από το
 Δημόσιο επιχειρήσεις θα φθάσουν τις 640.000!!!

 Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπ. Οικονομικών και εισηγητικές εκθέσεις
 επί του προϋπολογισμού, τα ελλείμματα του ευρύτερα δημόσιου τομέα, από
 το 13,4% επί του ΑΕΠ το 1981 θα φθάσουν το 1989 στο 26,1%. Τα
 ελλείμματα θα καλυφθούν κατά 106% από τον δανεισμό.

 Το 1985 η Ελλάδα ήταν παγκόσμια πρώτη στο κατά κεφαλήν Δημόσιο Χρέος
 το οποίο είχε αρχίσει να προσδιορίζει την ύπαρξη της οικονομίας και
 όχι την ανάπτυξή της.

 Το διάστημα 1982-89, κατά μέσο όρο, η συνολική εξυπηρέτηση του Δ.Χ.
 κάλυψε το 33,61% των τακτικών εσόδων της ίδιας περιόδου. Μεταξύ το
 1975-87 συνομολογήθηκαν 18,4 δισ. δολ. εξωτερικών δανείων, εκ των
 οποίων το 81% διετέθη για την εξυπηρέτηση των δανείων!!! Φοβερά μεγάλο
 ποσοστό! Εκεί κάπου στο 1987 αρχίζει ο Γολγοθάς της Ελλάδος!

 Η προσφυγή στον εξωτερικό δανεισμό έγινε για έργα συγκοινωνιακής,
 αγροτικής και αστικής υποδομής. Ένα, το 1982, για την αποκατάσταση των
 ζημιών από τους σεισμούς στην Καλαμάτα το 1981 και ένα για την
 υποστήριξη του ισοζυγίου πληρωμών.

 Προφανώς μετά το 1824 ο εξωτερικός δανεισμός είχε γίνει για την χώρα
 μας, έσοδο τακτικό αλλά και έξοδο υπέρβαρο.

 Είμαστε σίγουροι ότι αν ψάξουμε σε μεγαλύτερο βάθος ιστορικά τα αρχεία
 της χώρας μας θα βρούμε και άλλα τέτοια πολλά! Το θέμα όμως είναι, και
 φαίνεται σε όλη του ην μεγαλοπρέπεια, ότι η Ελλάδα όχι απλά ΔΕΝ
 αποτέλεσε το <<κακομαθημένο παιδί των συμμάχων και τον <<μπαταχτσή της
 κοινότητας, αλλά αποτέλεσε τον μεγάλο πελάτη των Δυτικών Τραπεζών και
 έναν από τους καλύτερους σε όλη την Δυτική Οικονομία ! Τόσο καλό που
 οι Δυτικές τράπεζες δεν είχαν καμία όρεξη να σταματήσουν να δανείζουν
 γιατί επί 200 χρόνια πλήρωνε αδιαμαρτύρητα!!!

 Η Ελλάδα αποτέλεσε ένα κλασικό παράδειγμα στο οποίο στηρίχτηκε και
 αναπτύχθηκε η σημερινή Δυτική Οικονομία, όταν αποφάσισε να μεταβληθεί
 σε <<χρεοκρατία (debtocracy) και ειδικά από την εποχή που ο χρυσός
 αποτελούσε το αντίκρισμα του πλούτου μιας χώρας! Όταν σταμάτησε αυτό
 και το χρήμα <<γεννιόνταν από το χρέος (Θεωρία <<το χρέος γεννά χρήμα)
 η Ελλάδα αποτέλεσε έναν βασικό πυλώνα ανάπτυξης των προηγμένων Δυτικών
 κρατών όχι μόνο γιατί πλήρωνε τοκογλυφικά δάνεια αλλά κυρίως γιατί με
 τα δάνεια αυτά αγόραζε στρατιωτικό υλικό και προϊόντα των χωρών που
 της δάνειζαν!!!

 Ετσι, απ' ότι είδατε τα τελευταία 200 χρόνια,

 - πληρώναμε δάνεια τα οποία δεν τα λάβαμε ποτέ,
 -
 - είτε πληρώναμε μέχρι και 200 φορές πάνω την αξία τους ,
 -
 - είτε πληρώναμε δάνεια για πράγματα που χύσαμε το αίμα μας για να τα
 αποκτήσουμε!

 Φτάσαμε στο σημείο να αποπληρώνουμε δάνεια της πρώτης περιόδου της
 Επαναστάσεως του 1821 μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία, και οι κατ
 όνομα σύμμαχοί μας να κερδίζουν τεράστια ποσά από χρεολύσια κάθε
 χρόνο, χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα!

 Και ουδέποτε διαμαρτυρηθήκαμε ως λαός! Τα πληρώναμε εργαζόμενοι άοκνα
 και αγόγγυστα! Πληρώνουμε ακόμη και τους αιμοσταγείς κλέφτες του
 γερμανικού Ράιχ που στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κατέκλεψαν την
 περιουσία της χώρας μας, ρούφηξαν τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές και
 ρήμαξαν τον τόπο! Κατοχικές δυνάμεις που κατάσφαξαν τον Ελληνικό λαό
 και ουδέποτε μας αποζημίωσαν. Ενώ εμείς είχαμε αποζημιώσει ακόμη και
 τους Οθωμανούς που μας κατείχαν παράνομα επί 4 αιώνες!!!!

 Από τις λίγες αυτές γραμμές που σας παραθέτουμε, είναι πλέον πρόδηλο
 ότι η χώρα μας ήταν από παλιά <<άνδρο των διεθνών πλιατσικολόγων !

 - Μπορεί να μας έδωσαν ψίχουλα για να πολεμήσουμε για την ανεξαρτησία
 μας, αλλά το εξαργύρωσαν επί δύο σχεδόν αιώνες! Για 200 χρόνια ο
 Ελληνας πληρώνει <<αέρα στους Γερμανούς και στους λοιπούς
 Φραγκολεβαντίνους, χωρίς την παραμικρή διαμαρτυρία. Από το αστρονομικό
 ποσό που έχουμε πληρώσει τα 200 αυτά χρόνια, ζήτημα να έχουμε λάβει
 στην πραγματικότητα ένα 25% και ίσως να είναι και μικρότερο.

 Αν σκεφτείτε ότι από το 1994 ως το 2010 πληρώσαμε ως χώρα
 571.000.000.000 (πεντακόσια εβδομήντα ένα δισεκατομμύρια ευρώ)
 φανταστείτε τι έχουμε πληρώσει τα τελευταία 200 χρόνια!

 Αυτό λοιπόν το άρθρο, κάθε Ελληνας του Εξωτερικού, είτε μένει σε χώρες
 της ΕΕ. είτε εκτός, πρέπει να το μεταφράσει σε κάθε γλώσσα και να το
 διανείμει όπου και όπως μπορεί! Να το διαδώσει για να καταλάβουν οι
 λαοί πόσο μας κόστισε η ανεξαρτησία μας και τι πληρώνουμε επί σχεδόν
 200 χρόνια στα κοράκια που διέλυσαν τη χώρα μας! Να το εμπεδώσουν καλά
 γιατί έρχεται η σειρά τους!

 Μεταφράστε το, διαδώστε το και βοηθήστε στην προσπάθεια να καταλάβουν
 οι λαοί του κόσμου ότι ο Ελληνας ήταν ο πλέον καλοπληρωτής δανείων τα
 τελευταία 200 χρόνια! Και αυτά που μας ζητάνε σήμερα, δεν είτε τίποτε
 άλλο παρά υπερ-τοκοχρεολύσια, ανακεφαλαιοποιήσεις τόκων και σε καμία
 περίπτωση δεν είναι χρήμα το οποίο το λάβαμε στα χέρια μας ποτέ, και
 το σπαταλήσαμε.

 Ετσι το παρουσιάζουν οι Γερμανοί, οι Αυστριακοί και οι Ολλανδοί γιατί
 έτσι τους βολεύει, μιας και είναι οι κύριοι δράστες του εγκλήματος και
 αυτοί οι οποίοι καρπώθηκαν τον Ελληνικό πλούτο !!!

Παρασκευή, Ιανουαρίου 03, 2014 | | 0 Comments  

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)