Μινωϊκή επιγραφή στην Αμερική και αποκαλύψεις για το ότι γνώριζαν ελληνικά οι Ίνκας !!!

Γιατί ὄχι;

Ἔτσι κι ἀλλοιῶς οἱ Μινωΐτες ἁλώνιζαν ἐδῶ καὶ 120.000 χρόνια τοὐλάχιστον ἀνὰ τὴν ὑφήλιο.

Στήν Ἀμερική δέν θά ἔφθαναν;

Φιλονόη.

Μινωική επιγραφή(;) στην Αμερική

Διαβάστε παλαιότερο σχετικό θέμα: Μάγιας και Μινωίτες

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ένας άνδρας που λεγοταν Manfred Metcalf βρήκε μια πέτρα στην πολιτεία της Georgia, η οποία έφερε μια επιγραφή παρόμοια με την αρχαία γραφή της Κρήτης.

Η πέτρα αυτη έπεσε στα χέρια του Cyrus Gordon (Αμερικάνος Αρχαιολόγος και Γλωσσολόγος με ειδικότητα στις γλώσσες της Εγγύς Ανατολής) ο οποίος και δήλωσε:

 ”Αφου ερεύνησα την επιγραφή, ήταν προφανές για μένα πως η γραφή ηταν ίδια με αυτή της Μινωικής Γραμμικής Α και Μυκηναικής Γραμμικής Β. Συνεπώς υπήρχε μια επαφή μεταξύ Αμερικής και Αιγαίου στην στην Εποχη του Χαλκού κοντά στις Νότιες, Δυτικές και Βόρειες ακτές στον Κόλπο του Μεξικού. Αυτό δεν μπορεί να ειναι τυχαίο! Η Αρχαίες επιγραφές των πολιτισμών του Αιγαίου σε τρία διαφορετικά σημεία του Κόλπου αντανακλά τα υπερατλαντικά ταξίδια μεταξύ της Μεσογείου και του Νέου Κόσμου γύρω στα μέσα της 2ης χιλιετίας”. (Βισάλτης)

=========================================

Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου | Φιλονόη καὶ φίλοι…

Φως στο µυστήριο που καλύπτει την προέλευση του προηγµένου πολιτισµού των  Ινκα στις Νοτιοαµερικανικές χώρες, «ρίχνει» η γλωσσολογική έρευνα των ιδιωµάτων και λέξεων της διαλέκτου τους, από δύο Έλληνες ερευνητές.

Οι Κώστας Χατζηγιαννάκης (Δρ. Μηχ.) και Σταύρος Δωρικός (Dr. Ing.) στην µελέτη τους παρουσιάζουν αποδείξεις και τεκµήρια για τις αρχαιοελληνικές καταβολές στην γλώσσα των Ίνκα επιβεβαιώνοντας έτσι την παρουσία Ελλήνων στην περιοχή ήδη από το 2000 π.Χ Aρχαίοι γεωγράφοι όπως ο Στράβων, ο Σκύλαξ αλλά και πολλοί άλλοι ιστορικοί, όπως ο Πλάτων, ο Πλούταρχος και ο Αριστοτέλης παρουσιάζουν στοιχεία στα έργα τους που δείχνουν ότι η αµερικανική ήπειρος ήταν γνωστή στους αρχαίους µας προγόνους.

Ο Στράβων γράφει χαρακτηριστικά:
«…εκεί πρέπει να εκτείνονται άλλες κατοικηµένες περιοχές» και βεβαιώνει πως «µιά µέρα θα
ανακαλυφθή µιά τεράστια ήπειρος».

Σήµερα οι ενδείξεις ελληνικής παρουσίας στις περιοχές αυτές, πληθαίνουν η µία µετά την άλλη.

Οι ερευνητές Κώστας Χατζηγιαννάκης και Σταύρος Δωρικός, αν και προέρχονται από τον χώρο των θετικών επιστηµών, αποδεικνύουν την παγκοσµιότητα του ελληνικού πολιτισµού και  της ελληνικής γλώσσας. Στο βιβλίο τους «Οι Ίνκα µιλούσαν Ελληνικά» καταδεικνύουν βασιζόµενοι σε αδιάσειστα τεκµήρια την οµοιότητα που υπάρχει µεταξύ των δύο πολιτισµών.
ἴνκας ἐπὶ ὑδάτων

Οµοιότητα στην γλώσσα, στην θρησκεία...

Τα ακριβή όρια της εν λόγω περιοχής δεν µας είναι απολύτως γνωστά, όµως γνωρίζουµε, έστω και µε ασάφεια, την γενική της γεωγραφική µορφή.

Οι Ίνκα απλώθηκαν από τις ερήµους της Χιλής και τις ψηλές κορυφές των ορέων της Αργεντινής µέχρι τις ζούγκλες του Ισηµερινού και της Κολοµβίας. Αυτό σηµαίνει ότι στο τεράστιο αυτό κράτος ζούσαν φυλές, πολλές εκ των οποίων πριν υποταγούν έκαναν αγώνες και µάλιστα µακροχρόνιους.

Αντιστάθηκαν σθεναρά αλλά τελικά ηττήθηκαν. Γλώσσες, θρησκείες και παραδόσεις ξεχάστηκαν και χάθηκαν προς όφελος της νέας θρησκείας και γλώσσας που οι Ινκα έφεραν µαζί τους.

Με την ονοµασία Ίνκα βαφτίστηκαν τόσο η ηγετική τάξις που  κυβερνούσε την αυτοκρατορία όσο και ο λαός και κυρίως η αρχική φυλή που ίδρυσε την αυτοκρατορία, δηλαδή οι Κέσουα.

Οι Ίνκα δηµιούργησαν ένα εξαίρετο και εκτεταµένο οδικό δίκτυο. Οι δρόµοι αυτοί βοήθησαν τους στρατούς τους να κινούνται γρήγορα και εύκολα κατά µήκος της αυτοκρατορίας για να καταστέλλουν τις εξεγέρσεις αλλά και να διευκολύνουν την µεταφορά ενισχύσεων για νέες κατακτήσεις. Κατά διαστήµατα υπήρχαν πανδοχεία καθώς και αποθήκες τροφίµων, ιµατισµού και άλλων εφοδίων. Οι δρόµοι διευκόλυναν τις επικοινωνίες.

Οι κυβερνώντες τις επαρχίες του κράτους καθώς και η κεντρική εξουσία της αυτοκρατορίας, ήταν σε τακτική επικοινωνία µεταξύ τους χάριν στους αγγελιοφόρους που το διέτρεχαν µεταφέροντας ειδήσεις και µηνύµατα.

Σε χειρόγραφο του Fernando  de Montesinos αναφέρεται ότι οι αυτοκράτορες των Ινκα που κυβέρνησαν στο Περού ήταν περίπου 100 και αν λάβει κανείς υπ` όψιν του ότι ο κάθε ένας από αυτούς κυβέρνησε 25 = 30 έτη, τότε συµπεραίνουµε ότι ο πρώτος Ινκα ανέβηκε στον θρόνο γύρω στο 1800 π.Χ.

Η δόξα όµως και το µεγαλείο του αρχαίου αυτού πολιτισµού κατεστράφη ολοσχερώς µε την κατάκτηση του Περού από τους Ισπανούς το 1520 -1550 µ.Χ.
Για ακόµη µία φορά η αποκαλούµενη «εξέλιξη» κατέστρεψε την µαγεία ενός πανάρχαιου πολιτισµού.
Οι Ινκα εξηφανίσθησαν αµέσως µόλις ήρθαν σε επαφή µε τους Ευρωπαίους.

*Πόλη κοντά στην λίµνη Τιτικάκα