Το ταξίδι στη Κρεμόνα...



Με αφορμή το πρόσφατο ταξίδι (6,7,8/2/09) - αστραπή - στην Κρεμόνα της Ιταλίας ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες εμπειρίες μου και σκέψεις...

Κατ' αρχήν πιστεύω ότι ακόμα και ένα μικρό ταξίδι "αστραπή" σου προσφέρει πολλές εμπειρίες και συγκινήσεις και σε αλλάζει σε πολλά πράγματα...
Είχα καιρό και κάποια χρόνια να επιστρέψω στη δεύτερη πατρίδα μου την Ιταλία και οπωσδήποτε τα πράγματα στην Βόρειο Ιταλία είναι πολύ διαφορετικά από τον Νότο...
Γενικά πιστεύω ότι η Ιταλία είναι μία πάρα πολύ σαγηνευτική χώρα με ανάμικτες ομορφιές και είναι αρκετά κοντά στο ελληνικό πολιτισμό αλλά όχι κοντά στον ανατολικό πολιτισμό και σε ένα μεγάλο ποσοστό μάλλον καλύτερα γιατί έτσι όπως έχει καταντήσει στην Ελλάδα έχουμε αφομοιώσει και προωθήσει μόνον τα αρνητικά του ανατολικού πολιτισμού... (μπουζούκια, σπασιματζίδικα, σκυλάδικα, ξενυχτάδικα, ωχαδερφισμός, δεν βαριέσαι, τσιγάρα ντουμάνι, αργιλέδες, μπαξίς και ρουσφέτ...κλπ...)
Αντίθετα ακόμα δεν σπρώχνουμε τίποτα από τα θετικά του ανατολικού πολιτισμού και τέχνης : παραδοσιακή ποντιακή και σμυρνέϊκη μουσική, πολίτικη μουσική, ρεμπέτικη και βυζαντινή μουσική και τέχνη (αρχιτεκτονική και ζωγραφική)...

Έτσι λοιπόν επειδή μόνον οι Έλληνες δεν σπρώχνουν αυτά που πρέπει και επειδή οι Τούρκοι σπρώχνουν μόνο τον ανατολίτικο πολιτισμό, την θέση των Ελλήνων (χωρίς όμως το πλουσιότατο και αξιολογότατο κομμάτι του ανατολικού πολιτισμού) έχουν πάρει οι Ιταλοί...
Γιατί ουσιαστικά ο δυτικός πολιτισμός που προβάλλουν ουσιαστικά κατάγεται καθαρά από τον αρχαίο ελληνικό και ως ένα βαθμό βυζαντινό πολιτισμό της Ελλάδας.
Οπότε επειδή είμαστε τόσο χάλι αυτό που θα έπρεπε να είναι η Ελλάδα είναι τώρα ουσιαστικά η Ιταλία.

Η Κρεμόνα είναι μία μικρή πόλη έξω από το Μιλάνο (1 ώρα με το τρένο) που ουσιαστικά αυτά που περιέγραψα τα περικλείει...
Διατήρηση και προβολή του πολιτισμού ως κόρη οφθαλμού...
Η πόλη παρά τους όποιους εκσυγχρονισμούς διατηρεί (ακόμα) την παλιά καλή αίγλη που είχε πάντα... Η πρωτεύουσα του βιολιού... Σαν συνέπεια διατηρείται και προβάλλεται όλος ο υπόλοιπος πολιτισμός με άρμα τη μουσική...
Στους πετρόστρωτους δρόμους με τα χαμηλά και κεραμοσκεπή σπίτια, που σχεδόν ανα μία ώρα περνάει και ένα αμάξι (!!!) όταν ακούς από κάποιο εργαστήριο οργανοποιού ένα βιολί να αντηχεί, σου έρχονται εικόνες στο μυαλό εκατοντάδων ετών ιστορίας...
Για αυτό όταν λέμε πολιτισμός είναι ΟΛΑ...: από τις πέτρες μέχρι την μουσική... πρέπει να τα διατηρήσεις ειδάλως χάθηκες... μαζί με αυτά... και έτσι χάθηκε σχεδόν όλη η Ελλάδα... με τέτοια εγκλήματα που δεν έχουν γίνει ΠΟΥΘΕΝΑ... να αναφέρω μόνο ένα μικρό παράδειγμα για την Θεσ/νίκη: όλη η παραλιακή λεωφόρος και η Β.Όλγας ήταν και από τις δύο μεριές με υπέροχες το πολύ διώροφες βίλες με κήπους και εξαίσια κλασική αρχιτεκτονική... ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ??? Φαντάζεστε να είχε διατηρηθεί αυτή η εικόνα της Θεσ/νίκης ? (και αυτό είναι ένα πολύ μικρό παράδειγμα των εγκλημάτων που έγιναν όχι μόνον στην Θεσ/νίκη...)

Συνεχίζεται...