A. Giannis blog

Η οποιαδήποτε κριτική ή περικοπή ή ακόμα και η απόρριψη του
φιλμ του Γαβρά ΕΠΡΕΠΕ να γίνει πριν βγει στον αέρα, ΕΦΟΣΟΝ βγήκε το κακό ΕΓΙΝΕ.

Ας όψονται οι καρεκλοκένταυροι που αποφασίζουν και οι οποίοι πολύ πιθανόν να ΜΗΝ
είδαν καν το φιλμακι και για αυτό έμαθαν μετά... όπως ξερουμε και ειναι γνωστον
στην Ελλαδα τοις πασι αυτες ειναι φωτογραφημενες "δουλειες" που τις παιρνουν
ημετεροι, αρα δεν ειναι αναγκη και να το δουμε... κάπως ετσι εγινε και για το
γνωστο βιβλιο της ιστοριας της Στ' Δημοτικου...

Το μονο που αισθανομαι ειναι οτι πολλων προγονων μας τα κοκκαλα ΤΡΙΖΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ... και μπροστα τους ειμαστε ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΦΤΥΣΙΜΟ...
=========================================
Το κείμενο που ακολουθεί είναι αναδημοσίευση από το
www.antinews.gr[ http://www.antinews.gr/?p=9877] Πατε στο Link αυτο και για τα ενδιαφεροντα σχόλια...
και απο (http://grmanifesto.wordpress.com/)
=========================================
Γιατί ακριβώς εκνευρίστηκε η βουλευτίνα του ΠΑΣΟΚ (και πάλαι ποτέ Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου) κι έβγαλε καταγγελτική ανακοίνωση για το Μουσείο της Ακρόπολης;

Γιατί, λέει, «τεμαχίστηκε» ένα «έργο τέχνης» του Κώστα Γαβρά, που προβαλλόταν στο Μουσείο. Κι αυτοί που το τεμάχισαν έκαναν «λογοκρισία που… θύμιζε περίοδο χούντας»!

Ρωτήσαμε, κι αυτό που μάθαμε είναι κάτι πολύ-πολύ διαφορετικό:

Δεν πρόκειται για κάποιο «έργο Τέχνης» πρόκειται για ένα ενημερωτικό φιλμάκι που προβάλλεται μπροστά από την αίθουσα του Παρθενώνα στον τρίτο όροφο του μουσείου. Το φιλμάκι αυτό προβάλλει με animation (δηλαδή με κινούμενα σχέδια) την Ιστορία της Ακρόπολης και τις καταστροφές που υπέστη κατά καιρούς. Ανάμεσα σε άλλα που διεκτραγωδεί υπάρχει και μια σκηνή όπου εικονίζονται κάποιοι «ρασοφόροι» να πελεκούν και να καταστρέφουν τα μάρμαρα του Παρθενώνα.

Τέτοια περιστατικά όντως συνέβησαν γύρω στον 5ο αιώνα μ.Χ. Η επίμαχη σκηνή (διάρκειας 12 δευτερολέπτων σε ένα φιλμάκι συνολικής διάρκειας ενάμιση λεπτού) πράγματι κόπηκε. Με τη λογική ότι το Μουσείο δεν δημιουργήθηκε για να διχάσει, αλλά για να ενώσει. Αλλά το ζήτημα δεν είναι εκεί:

Πρώτον, αυτό που κόπηκε ΔΕΝ είναι «έργο Τέχνης», ούτε είναι «έκθεμα» του Μουσείου. Είναι απλώς ενημερωτικό υλικό.

Δεύτερον, τέτοια ενημερωτικά υλικά κόβονται και ράβονται συνεχώς και είναι στη διακριτική ευχέρεια του Μουσείου να αποφασίσει αν και πώς θα τα χρησιμοποιήσει.

Τα animation που δημιουργούνται ως βοηθητικό ενημερωτικό υλικό στα μουσεία μπορεί να είναι (ή να μην είναι) ευρηματικά και χαριτωμένα, σίγουρα ΔΕΝ θεωρούνται έργα Τέχνης που πρέπει να σεβαστούν οι πάντες την ακεραιότητά τους, λες και πρόκειται για τη… Μόνα Λίζα.

Τρίτον, το μουσείο δημιουργήθηκε πράγματι, για να προβάλλει τα μάρμαρα του Παρθενώνα, όχι για να προσβάλλει τις πεποιθήσεις των ανθρώπων.

Τέταρτον, αν έθιγε το Κοράνι, η κα. Δαμανάκη θα υποστήριζε να κοπεί αμέσως! Γιατί αν προσέβαλε την Πίστη των συμπατριωτών μας Μουσουλμάνων θα ζήταγε την άμεσα απομάκρυνσή του, ενώ όταν θίγει την Πίστη των Χριστιανών πρέπει να το αφήσουμε;

Πέμπτον, το Μουσείο δεν φτιάχτηκε για να καταγγείλει κάποιες ακρότητες φανατικών ζηλωτών του 5ου μ.Χ. αιώνα. Φτιάχτηκε για να καταγγείλει τον ακρωτηριασμό που υπέστη το μουσείο το 1802 από τον Λόρδο Έλγιν. Και να επιτύχει την επανένωσή των γλυπτών του. Αυτά όλα δεν έχουν καμία σχέση με τη σκηνή που κόπηκε από το ενημερωτικό φιλμάκι.

Μάλλον, η κα. Δαμανάκη ξεπέρασε τα εσκαμμένα…

Και κάτι τελευταίο: πριν από επτά χρόνια, σε μια έκθεση εικαστικών που χρηματοδοτήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού, εμφανίστηκε πίνακας ο οποίος προσέβαλε τα χριστιανικά σύμβολα. Υπό το βάρος της κατακραυγής που δημιουργήθηκε, ο τότε υπουργός Πολιτισμού απέσυρε τον πίνακα.

Τότε αποσύρθηκε ολόκληρος πίνακας, όχι ένα μικρό μέρος από ένα διαφημιστικό φιλμάκι σε μουσείο. Τότε αποσύρθηκε αληθινό «έργο Τέχνης» αληθινό «έκθεμα».

Όμως, η κα. Δαμανάκη ΔΕΝ διαμαρτυρήθηκε τότε. Ούτε κατήγγειλε «λογοκρισία που θυμίζει εποχή χούντας».

Αν θέλετε να συζητήσουμε τι είναι Τέχνη και τι δεν είναι, τι είναι λογοκρισία και τι δεν είναι πολύ ευχαρίστως.

Αλλά να συζητήσουμε. Όχι να ακούμε κάποιους αλαφροΐσκιωτους να ανοητολογούν.

Για να μη θυμίσουμε στην κα. Δαμανάκη ότι η πιο αναίσχυντη και απροκάλυπτη λογοκρισία ασκήθηκε σε καθεστώτα που η ίδια λάτρεψε και ύμνησε.

Χωρίς ποτέ να ζητήσει μια συγγνώμη.

Και έρχεται σήμερα και παραδίδει μαθήματα φιλελευθερισμού σε ανθρώπους που ουδέποτε υπηρέτησαν ούτε χούντες ούτε υπαρκτούς Ολοκληρωτισμούς.

Κι αυτό το απύθμενο θράσος κάποτε πρέπει να αρχίσουμε να το συζητάμε στην Ελλάδα.

Και να το στιγματίζουμε…

Περίοικος
=================================

Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια άνθρωποι από μαλάρια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με μια κουνουπιέρα.

Οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι’αυτό.

Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια παιδιά από διάρροια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με ένα σιρόπι των 25 σέντς.

Και οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι’ αυτό.

Ιλαρά, πνευμονία, ασθένειες θεραπεύσιμες με φτηνά εμβόλια είναι υπεύθυνες για το θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως κάθε χρόνο.

Και οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα.

Είναι κάποια χρόνια που εμφανίστηκε η γνωστή πια γρίπη των πουλερικών. Παγκοσμίως οι δημοσιογράφοι μας πλημμύρισαν με πληροφορίες, πανικό, σήματα κινδύνου.

Επιδημία, η πιο επικίνδυνη απ’ όλες, μια πανδημία!!!

Μιλάγανε μόνο για την τρομακτική αυτή ασθένεια των πουλερικών.

Και βέβαια, η γρίπη των πουλερικών προκάλεσε το θάνατο μόλις 250 ατόμων παγκοσμίως. 250 θάνατοι σε 10 χρόνια, δηλαδή αναλογικά 25 θάνατοι το χρόνο.

Η κοινή γρίπη σκοτώνει μισό εκατομμύριο ανθρώπων το χρόνο παγκοσμίως.

Μισό εκατομμύριο έναντι 25.

Για ένα λεπτό. Τότε γιατί τόση φασαρία με τη γρίπη των πουλερικών;

Γιατί πίσω από αυτά τα κοτόπουλα υπήρχε ένας «κόκορας», ένας κόκορας με μεγάλο λειρί.

Η διεθνής φαρμακευτική Roche με το πασίγνωστο Tamiflú της πούλησε εκατομμύρια δόσεων στις Ασιατικές χώρες.

Ακόμα και αν το Tamiflú έχει αμφίβολη αποτελεσματικότητα, η Βρετανική Κυβέρνηση αγόρασε 14 εκατομμύρια δόσεις για την πρόληψη του πληθυσμού της.

Με την γρίπη των πτηνών, η Roche και η Relenza, οι δύο μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες που προμηθεύουν την αγορά με αντιγριππικά, κέρδισαν δισεκατομμύρια δολάρια.

Πρώτα με τα πουλερικά και τώρα με τα χοιρινά.

Ναι, τώρα ξεκίνησε η ψύχωση της γρίπης των χοίρων. Και όλοι οι δημοσιογράφοι του κόσμου μιλάνε μόνο γι’ αυτό.

Πια δεν λένε τίποτα για την οικονομική κρίση ούτε τους βασανισμένους στο Guantánamo. Μόνο για τη γρίπη των χοίρων.

Και διερωτώμαι: αν πίσω από τα πτηνά υπήρχε ένας «κόκορας», πίσω από τα γουρουνάκια να μην υπάρχει ένα «μεγάλο γουρούνι»;

Ας δούμε τι λέει ένας υπεύθυνος των εργαστηρίων της Roche.

ROCHE: Εμάς μας απασχολεί πολύ αυτή η πανδημία, τόσος πόνος, γι’ αυτό δίνουμε στην αγορά το θαυματουργό Tamiflú.

- Και πόσο πωλείται το «θαυματουργό» Tamiflú;

- Λοιπόν, είναι 50 δολάρια το κουτί.

- 50 δολάρια το κουτί με τις κάψουλες;

- Πρέπει να καταλάβετε κυρία ότι τα θαύματα πληρώνονται ακριβά.

- Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι αυτές οι εταιρείες βγάζουν μεγάλα κέρδη από τον δικό μας πόνο.

Η εταιρεία Gilead Sciences της Β. Αμερικής έχει την πατέντα του Tamiflú.

Ο κύριος μέτοχος αυτής της εταιρείας δεν είναι παρά μία γνωστή προσωπικότητα της αμερικανικής πολιτικής, ο Donald Rumsfeld, γραμματέας αμύνης του George Bush, υπεύθυνος για τον πόλεμο κατά του Ιράκ.

Οι μέτοχοι των φαρμακευτικών Roche και Relenza τρίβουν τα χέρια τους, είναι ευτυχείς με τις πωλήσεις τους, που για άλλη μια φορά φέρουν εκατομμύρια, του αμφίβολου Tamiflú. Η πραγματική πανδημία είναι η απληστία, τα τεράστια κέρδη αυτών των ιδιοτελών της υγείας.

Δεν αρνούμαστε τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης που λαμβάνει η κάθε χώρα.

Αλλά αν η γρίπη των χοιρινών είναι μια φοβερή πανδημία απ’ ό,τι λένε τα μέσα ενημέρωσης, εάν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας τον απασχολεί τόσο πολύ αυτή η ασθένεια, γιατί δεν τη δηλώνει ως παγκόσμιο πρόβλημα της δημόσιας υγείας και να δώσει εντολή να παρασκευασθούν γενικά φάρμακα για την αντιμετώπισή της; Να απορρίψει τις πατέντες της Roche και της Relenza και να κάνει διανομή δωρεάν γενικών φαρμάκων σε όλες τις χώρες και ειδικά στις πιο φτωχές. Αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση.

ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΣΑΝ ΝΑ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΜΒΟΛΙΟ, ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ «ΠΑΝΔΗΜΙΑ».

Πηγές:

Donald H. Rumsfeld Named Chairman of Gilead Sciences (3/1/1997) (παρέμεινε στη θέση ώσπου έγινε μέλος της κυβέρνησης Bush)

Donald Rumsfeld Makes $5 Million Killing on Bird Flu Drug (12/3/2006) αναδημοσίευση από τον Independent

Tamiflú Scandal: Gilead Sciences' Donald Rumsfeld Connection (1/5/2009)

*ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!! ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!*

Μια φέτα καρότο μοιάζει πολύ με το ανθρώπινο μάτι - είναι σαν να βλέπουμε
την κόρη, την ίριδα και τις ακτινοειδείς ραβδώσεις του ματιού! ΝΑΙ η
επιστήμη επιβεβαιώνει ότι τα καρότα προωθούν τη ροή αίματος στο μάτι και
ενισχύουν τη λειτουργία του,,,.

Η τομάτα είναι κόκκινη και έχει τέσσερις κοιλότητες ή κοιλίες. Και η καρδία
είναι κόκκινη και έχει και αυτή τέσσερις κοιλίες. Η επιστημονική έρευνα
δείχνει ότι η τομάτα είναι καταπληκτική τροφή για την καρδιά και το αίμα.

Τα σταφύλια σχηματίζουν τσαμπί που έχει το σχήμα της καρδιάς. Η κάθε ρόγα
μοιάζει με αιμοσφαίριο και έχει αποδειχτεί ότι τα σταφύλια είναι καταπλη!
κτική τροφή προς υποστήριξη και ενίσχυση της λειτουργίας της κ! αρδιάς, που
εκτός τούτου εμπλουτίζει και ισχυροποιεί το αίμα.

Το καρύδι μοιάζει με μικροσκοπικό εγκέφαλο με δύο ημισφαίρια και
παρεγκεφαλίδες. Ακόμα και οι πτυχώσεις του καρυδιού του προσδίδουν την όψη
του νεόφλοιου του εγκεφάλου. Γνωρίζουμε ότι τα καρύδια υποστηρίζουν την
ανάπτυξη των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο.

Τα κοινά κόκκινα φασόλια μοιάζουν πολύ με τα ανθρώπινα νεφρά και όντως
υποστηρίζουν στο κατακόρυφο τη λειτουγία τους..

Το σέλινο, το μποκ τσόι και το ρεβέντι μοιάζουν με κόκκαλα. Αυτές οι τροφές
συντελούν στην ανάπτυξη δυνατών οστών. Τα οστά μας αποτελούνται κατά 23% από
νάτριο. Αν δεν παίρνουμε α! ρκετό νάτριο με την τροφή μας, τότε το σώμα μας
το αφαιρεί από τα κόκκα! λα, με αποτέλεσμα αυτά να αποδυναμώνονται. Οι παρά
πάνω τροφές ενιχύουν επομένως τη σκελετική μας δομή, όπως υποδηλώνει εξάλλου
το σχήμα τους .

Η μελιτζάνα, τα αβοκάντο, τα αχλάδια ενισχύουν την υγεία και τη λειτουγία
της μήτρας, καθώς και του τραχήλου της μήτρας - ενδιαφέρον δε παρουσιάζει το
γεγονός ότι το σχήμα τους θυμίζει πολύ αυτό το γυναικείο όργανο. Σήμερα, η
επιστημονική έρευνα έχει αποδείξει ότι η κατανάλωση ενός αβ! οκάντο την
εβδομάδα συντελεί στην εξισορρόπηση των ορμονών μιας γυναίκας και ότι τη
βοηθάει να χάσει το βάρος που έχει πάρει μετά από γέννα και ότι την
προστατεύει από καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον
παρουσιάζει δε το γεγονός ότι το άνθος του αβοκάντο χρειάζεται ακριβώς 9
μήνες για να αναπτυχθεί σε ώριμο φρούτο. Στα πιο πάνω λαχανικά και φρούτα
υπάρχουν πάνω από 14.000!!! φωτολυτικές θρεπτικές ουσίες (η σύγχρονη
επιστήμη έχει μελετήσει ΜΟΛΙΣ 141 από αυτές).

Τα σύκα είναι γεμάτα σπόρια και αναπτύσσονται ανά δύο. Τα σύκα αυξάνουν τη!
ν κινητικότητα των σπερματοζωαρίων και έτσι βοηθούν στην καταπολέμηση τ! ης
στειρότητας στους άντρες.

Οι γλυκοπατάτα μοιάζει πολύ με το πάγκρεας και ενισχύει τη λειτουργία του
παγκρέατος προσφέροντας ανεκτίμητη βοήθεια στους διαβητικούς με το να
σταθεροποιεί το γλυκαιμικό δείκτη.

Οι ελιές ενισχύουν την υγεία και τη λειτουργία των ωοθηκών.

Τα γκρέιπφρουτ, τα πορτοκάλια και άλλα εσπεριδοειδή έχουν εκπληκτική
ομοιότητα με τους μαστικούς αδένες γυναικών και όντως βοηθούν να παραμένουν
τα στήθη των γυναικών υγιή και διευκολύνουν τη ροή του λέμφους εντός του
λεμφικού συστήματός των στηθών..

Τα κρεμμύδια έχουν το σχήμα κυττάρου. Η επιστημονική έρευνα έχει αποδείξει
ότι τα κρεμμύδια βοηθούν τα κύτταρα να απαλλαγούν από τοξίνες. Επίσης, όταν
τα κόβουμε, παράγουν δάκρυα, καθαρίζοντας επιθηλιακά κύτταρα του ματιού.

------------------------------

Έγινε στις 24/6/2009 το Φεστιβάλ Μουσικών Σχολείων στο Άργος με συμμετοχή αρκετών μουσικών σχολείων απο την Πελοπόννησο αλλά και από την Αθήνα (του Ιλίου) και το δικό μας φυσικά από την Θεσσαλονίκη.

Δείτε στην κάτωθι λίστα τα πολύ ωραία videos απο την ωραία βραδυά και την έκπληξη από την Καλαμάτα με το καταπληκτικό κομμάτι τους "Άνθρωπε"

http://www.youtube.com/view_play_list?p=CE6D266D87EA26AD

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Στον απόηχο της συνόδου των Πρυτάνεων και των χιλιάδων ευρώ που δαπανήθηκαν (αλήθεια θα μάθουμε ποτέ εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης για τους εργαζόμενους, πόσα ακριβώς δαπανήθηκαν για τη φιλοξενία και τις δημόσιες σχέσεις αυτού του άτυπου οργάνου;), η ιλουστρασιόν κουρτίνα πέφτει και αποκαλύπτεται σε όλο του μεγαλείο το σύγχρονο δουλεμπόριο που επισήμως διεξάγεται στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο.
Υπεύθυνη εργολάβος εταιρείας καθαρισμού ξυλοκοπεί συναδέλφισσά μας καθαρίστρια που εδώ και καιρό αρνούνταν να υπογράψει ψεύτικο αριθμό χώρων που καθάριζε για να παίρνει περισσότερα χρήματα ο εργολάβος και είχε καταγγείλει ότι εξαναγκάζονταν να υπογράφει ότι έπαιρνε λιγότερα από όσα υπέγραφε πάλι για τη μεγιστοποίηση του κέρδους του εργολάβου. Η αξιοπρέπεια και η αντίσταση πληρώθηκαν καταλλήλως, με ξυλοδαρμό!!!
Οι σύγχρονοι δουλέμποροι που επισήμως δρουν εδώ και χρόνια στο πανεπιστήμιο με αποφάσεις πρυτανειών, παρά τις αντιδράσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας και την αντίθεσή της να δοθούν υπηρεσίες του Πανεπιστήμιου σε εργολάβους, έχουν δώσει δείγματα γραφής και ήταν γνωστό ότι με απειλές και εξευτελιστικούς μισθούς στις εργαζόμενες αυξάνανε τα κέρδη τους.

Μια συναδέλφισσα, εργαζόμενη, ξυλοκοπήθηκε, απειλήθηκε και είχε το θάρρος να σηκώσει το ανάστημά της απέναντι σε αυτό το απαράδεκτο και εξευτελιστικό καθεστώς εργασίας και να το καταγγείλει.

Και ρωτάμε: Ποιο έλεγχο έχει η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου στον τρόπο που δουλεύουν οι εργαζόμενοι στις εταιρείες καθαρισμού, και όχι μόνο, και πότε συζητήθηκαν τα ζητήματα αυτά σε κάποιο θεσμικό όργανο? Όμως το ζήτημα δεν είναι μόνο ηθικό. Είναι βαθιά πολιτικό. Το βιτριόλι στο πρόσωπο της Κωνσταντίνας Κούνεβα είναι ακόμα νωπό. Όταν συναινείς να τεμαχίσεις ένα Δημόσιο Ίδρυμα και να δώσεις κομμάτια του σε ιδιώτες ακολουθείς κατά γράμμα τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των εκάστοτε κυβερνώντων και συναινείς ταυτόχρονα έστω και έμμεσα στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Εμείς, οι διοικητικοί υπάλληλοι που δουλεύουμε πλάι-πλάι με συναδέλφους που δέχονται καθημερινά πιέσεις και εξευτελισμούς καταδικάζουμε, και ζητάμε από όλη την Πανεπιστημιακή Κοινότητα να κάνει το ίδιο, τον ξυλοδαρμό της συναδέλφισσας και στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο πλάι της..

Ζητάμε να καταγγελθεί ο συγκεκριμένος εργολάβος και να μπει άμεσα αυστηρός έλεγχος στα εργασιακά των συγκεκριμένων συμβάσεων.

Να ανοίξει άμεσα συζήτηση για τις εργασιακές σχέσεις σε όλα τα συλλογικά όργανα.
Τέλος ζητάμε να φύγουν όλοι οι εργολάβοι από το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, να καταργηθούν οι συμβάσεις εργασίας, έργου και οι υπάλληλοι πολλών ταχυτήτων που δουλεύουν σήμερα στο χώρο. Μονιμοποίηση όλων όσων εργάζονται στο Πανεπιστήμιο.
Με αυτό τον τρόπο θεωρούμε ότι υπερασπιζόμαστε κατά τον καλύτερο τρόπο και τους εαυτούς μας κα το μέλλον του Δημόσιου Πανεπιστήμιου.
Η σιωπή είναι συνενοχή.

Αν και δεν είμαι οπαδός ΟΥΤΕ της Ελευθεροτυπίας ΟΥΤΕ του Ιού της ίδιας εφημερίδας είμαι αναγκασμένος να το δημοσιεύσω γιατί το θεωρώ υψίστης σημασίας για την ΚΟΙΝΩΝΙΑ που ζούμε...

----------------------------------------------------------------------
Από "Ελευθεροτυπία - Ιός" (4/7/2009)

Αν να κρατάς μπορείς το λογικό σου όταν γύρο σου όλοι
το ' χουνε χαμένο και ρίχνουνε γι' αυτό το φταίξιμο σε σένα,
Αν να εμπιστεύεσαι μπορείς τον εαυτό σου,
όταν για σένα αμφιβάλλουν όλοι, αλλά να βρίσκεις ελαφρυντικά ακόμα και για την αμφιβολία τους αυτή,
Αν να προσμένεις το μπορείς δίχως από την προσμονή ετούτη ν' αποσταίνεις,
ή Αν και σε συκοφαντούν εσύ να μη βυθίζεσαι στο ψέμα,
ή Αν και σε μισούν το μίσος μέσα σου να μην αφήσεις να φουντώνει,
κι ωστόσο να μην δείχνεσαι πάρα πολύ καλός κι ούτε με πάρα πολλή σοφία να μιλάς,

Αν να ονειρεύεσαι μπορείς δίχως το όνειρο να κάνεις δάσκαλό σου,
Αν να στοχάζεσαι μπορείς δίχως να κάνεις το στοχασμό σκοπό σου,
Αν το μπορείς το Θρίαμβο και την Καταστροφή να αντικρίσεις
και σε αυτούς τους δυο αγύρτες όμοια να φερθείς,
Αν να ακούς αντέχεις την αλήθεια που εσύ είχες ειπωμένη
από πανούργους νοθευμένη ώστε παγίδα για τους άμυαλους να γίνει,
ή να θεωρείς όλα αυτά οπού 'χεις της ζωή σου αφιερώσει, τσακισμένα,
και πάλι ν' αρχινάς να τα στυλώνεις με εργαλεία φαγωμένα,

Αν να στοιβάζεις το μπορείς σ' ένα σωρό όλα εκείνα που 'χεις κερδισμένα.
Και όλα να τα παίξεις κορόνα γράμματα μεμιάς,
και να χάσεις, και κείθε που έχεις ξεκινήσει πάλι ν' αρχινήσεις
κι ούτε μπορείς καρδιά και νεύρα και μυώνες ν' αναγκάσεις
πάλι να σου δουλέψουνε κι ας είναι από καιρό αφανισμένα,
κι έτσι ολόρθος να κρατιέσαι μόλο που τίποτα
δε έχει μέσα σου απομείνει
εξόν από τη θέληση που τους μηνά: «Βαστάτε!»

Αν να μιλάς μπορείς με το λαό κι ωστόσο να κρατάς την αρετή σου,
με βασιλιάδες όντας μη χάνοντας το απλό το φέρσιμό σου,
Αν μήτε εχθροί μήτε και φίλοι ακριβοί μπορούν να σε πληγώσουν,
Αν όλοι οι άνθρωποι σε λογαριάζουν, όμως πάρα πολύ κανένας,
Αν το μπορείς την ώρα που ο θυμός σου θέλει να ξεσπάσει να κρατηθείς νηφάλιος
και την γαλήνη σου την πρώτη να ξαναβρείς, δικιά σου τότε θα ' ναι η Γη
με όλα εκείνα τα πλούτη και τα αγαθά και τότε
Άνθρωπος σωστός τότε θε να 'σαι, γιε μου!

Φυσικά συμφωνώ σε αυτά που λέει μία νεαρή μητέρα για το τραγούδι...
--------------------------------------------------------------------------

(Είναι ένα πολύ ακριβό video-clip αλλά νομίζω ότι άξιζε τον κόπο...)

Several emails later… I feel the need to say a few words about Michael Jackson. I was never a fan of his. I was into the gloomier, more dangerous sounds of my generation.The King of Pop was candy floss to me. Sweet but pointless.
I guess I'm going against the current grain by saying, that although it's very sad that he's dead, it hasn't torn me apart in the same way as it has his fans. I'm shocked only because he was way too young to die.

The one short phase when MJ really got to me was when I was pregnant and he brought out “Earthsong”. Every time I heard it, I cried. Something to do with bearing a child that would grow up in the world we were destroying. And I'm sure one of the lines was ” What about baby boys?” and I was carrying one. I probably got the lyric wrong as is often the case with MJ but I still like to believe that that is what he sang. (Please don't spoil it for me!) Anyway, it was the one Micheal video that made sense to me. The one time when I felt he was truly angry and honest.
I also loved “They don't really care about us” (not the prison version!) and how (seriously) amazing are the drummers

See the video here

The lyrics:

What about sunrise
What about rain
What about all the things
That you said we were to gain.. .
What about killing fields
Is there a time
What about all the things
That you said was yours and mine...
Did you ever stop to notice
All the blood we've shed before
Did you ever stop to notice
The crying Earth the weeping shores?

Aaaaaaaaaah Aaaaaaaaaah

What have we done to the world
Look what we've done
What about all the peace
That you pledge your only son...
What about flowering fields
Is there a time
What about all the dreams
That you said was yours and mine...
Did you ever stop to notice
All the children dead from war
Did you ever stop to notice
The crying Earth the weeping shores

Aaaaaaaaaaah Aaaaaaaaaaah

I used to dream
I used to glance beyond the stars
Now I don't know where we are
Although I know we've drifted far

Aaaaaaaaaaah Aaaaaaaaaaaah
Aaaaaaaaaaah Aaaaaaaaaaaah

Hey, what about yesterday
(What about us)
What about the seas
(What about us)
The heavens are falling down
(What about us)
I can't even breathe
(What about us)
What about the bleeding Earth
(What about us)
Can't we feel its wounds
(What about us)
What about nature's worth
(ooo,ooo)
It's our planet's womb
(What about us)
What about animals
(What about it)
We've turned kingdoms to dust
(What about us)
What about elephants
(What about us)
Have we lost their trust
(What about us)
What about crying whales
(What about us)
We're ravaging the seas
(What about us)
What about forest trails
(ooo, ooo)
Burnt despite our pleas
(What about us)
What about the holy land
(What about it)
Torn apart by creed
(What about us)
What about the common man
(What about us)
Can't we set him free
(What about us)
What about children dying
(What about us)
Can't you hear them cry
(What about us)
Where did we go wrong
(ooo, ooo)
Someone tell me why
(What about us)
What about babies
(What about it)
What about the days
(What about us)
What about all their joy
(What about us)
What about the man
(What about us)
What about the crying man
(What about us)
What about Abraham
(What was us)
What about death again
(ooo, ooo)
Do we give a damn

==========================================

The rhythms and the passion. Apart from that, I recognise the huge impact Jackson had on our lives in terms of pop music but his anger and honesty in these two songs are what I will always remember about him. Not the rest of the pointless ramblings. I can't say I loved his music anymore than I can say I hated it. I'm sad that he died, in the same way that I am sad that anyone that young dies.

It is human to mourn famous people dying. It reminds us of our own mortality. I cried when Princess Diana died although I am completely against the monarchy. I'm sure this post will upset a few Michael Jackson fans out there but this is how I feel…

Sad that he's dead but looking forward to getting back to talking about other current news…