The bond holder
Πριν μια εβδομάδα ήμουν στην Λουϊζιάνα.
Σε μια έκταση τουλάχιστον 4 τετραγωνικά μίλια τροχόσπιτα. Ρώτησα να μάθω τι γίνετε.
Όλοι είχαν χάσει τα σπίτια τους στις τράπεζες. Αποφάσισα να μιλήσω με κάποιους.
Ο ίδιος πόνος, τα ίδια χαμένα όνειρα, ο ίδιος θυμός.. και το μόνο που
περιμένουν είναι η σύνταξη για να μπουν στην δημόσια περίθαλψη. Αρκετοί
ρώτησαν πότε οι Έλληνες θα επαναστατήσουν. Παράξενο αλλά αυτό
περιμένουν από εμάς.
Πίσω στο αεροπλάνο σκέφτηκα ότι δυο είναι οι βασικές αιτίες γ’ αυτό που ζούμε:
Ο πλούτος έχει πάει στην ανατολή τελεία και παύλα- Κίνα κυρίως. Η Δύση τελείωσε.
Αυτή η αλλαγή ξεγύμνωσε το διεφθαρμένο σύστημα της δύσης-ιδίως το τραπεζικό που έφτιαξε
πυραμίδες με τα λεφτά των εργαζόμενων σε όλες τις δυτικές χώρες. Η
Αμερική έχει 20 τρισεκατομμύρια $ σε συνταξιοδοτικά ταμεία και η Αγγλία 2
τρισεκατομμύρια λίρες. Αυτά τα διαχειρίζονται τράπεζες και funds. Αυτοί
είναι η υπεύθυνοι. Η απληστία τους μας κατέστρεψε.
Στο Σικαγο άκουσα μια παρουσίαση που είχε κάτι συνταρακτικό. Ο μέσος
μισθός του εργάτη στην Αμερική αναπροσαρμοσμένος για τον πληθωρισμό
είναι ο ίδιος από το 1974. Αλλά ενώ το 1974 υπήρχε ένας
δισεκατομμυριούχος σήμερα υπάρχουν 5.600. Εκεί πήγαν τα λεφτά.
Δεν έχω τα ίδια στατιστικά στοιχειά για την Ευρώπη. Είμαι σίγουρος ότι είναι τα ίδια.
Αυτά τα λεφτά πρέπει να πάρουμε πίσω και να πληρώσουμε τα χρέη μας.
Όχι να χρεωνόμαστε περισσότερο για να σώσουμε αυτούς που μας
κατέστρεψαν.
Έτσι δεν θα χρειαστεί να λέμε να μην πληρώσουμε και έτσι δεν θα
διαλύσουμε το μόνο όνειρο που έχει απομείνει σ’ ένα φτωχό εργάτη- που
είναι ο δανειστής μας – που ζει σε τροχόσπιτο γιατί η τράπεζα του πήρε
το σπίτι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου