A. Giannis blog

Τι να πω φιλαράκι...

Να πω έφυγες νωρίς ;

ήσουν πάντα ευθύς, δεν σήκωνες μύγα στο σπαθί σου και αυτό πραγματικά σε κόστιζε, μέχρι και τη ζωή σου...
δεν ήξερες το ψέμα...
κάποιες στιγμές ή ευκαρίες χάθηκαν και πίστεψες ότι δεν ξαναγυρνάνε πιά...
το ίδο και κάποια πρόσωπα που πραγματικά αγαπούσες και σ' αγαπούσανε...

όλοι κάποια στιγμή σε αφήσαμε και ακόμα σε αφήνουμε στη μοναξιά σου... που τελικά έγινε βίωμά σου... και την προστάτευες με κάθε μέσο αφαιρώντας κάθε δυνατότητα επικοινωνίας... ίσως γιατί μέσα σου ήθελες και αυτή να την ανακαλύψεις μέχρι εκεί που δεν πάει... την μοναξιά... ίσως όλοι να παίζαμε θέατρο και σίγουρα αν ήταν λίγο αλήθεια θα το είχες καταλάβει... που είσαι να παίξεις λίγο μποξ με τον Τασούλη... να παίξουμε μαζί κανένα τραγουδάκι εγώ στην κιθάρα και εσύ στον μπαγλαμά, που δεν σου έμαθα ποτέ... αν και το ζήτησες... πόσα πράγματα βλέποντας τα τώρα θέλουμε να τα κάνουμε διαφορετικά... αλλά φυσικά είναι αργά... ένα μόνο πράγμα θέλω να σε ρωτήσω:

Ρε μπαγάσα, περνάς καλά κει πάνω ;