[πηγή: from Sportena.com by manos ]
Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει αλλά υπάρχουν ορισμένες διασημότητες σε τούτο τον κόσμο, που όταν τις βλέπετε στο δρόμο να περπατάνε προς το μέρος σας, ασυναίσθητα σας έρχεται να τις χαιρετήσετε- κι ας μην σας γνωρίζουν ασφαλώς. Σαν να είναι δικός σας άνθρωπος. Για την περίπτωση του Θανάση του Βέγγου αυτό ίσχυε για το 100% του Ελληνικού πληθυσμού. Ήταν όντως Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ με κεφαλαία γράμματα. Και τούτη την αυθόρμητη χειραψία μαζί του είχα την χαρά και την τιμή να την έχω πριν από καμιά 10 χρόνια σε μια τυχαία πρωινή βόλτα στο Ζάππειο. Κι έχω φυσικά να τη θυμάμαι…
Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλον Έλληνα ηθοποιό, κωμικό ή δραματικό, είτε εν ζωή είτε που να έχει αποχωρήσει από τα εγκόσμια, που να έχαιρε του απόλυτου σεβασμού, της καθολικής εκτίμησης του κοινού και των ειδικών όσο αυτός. Άλλες φορές αγέλαστος και μόνον με τη γλώσσα του κορμιού, σαν άλλος Buster Keaton, άλλες φορές με τις ευφυείς περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου ατάκες. Μεγαλώσαμε χρησιμοποιώντας πολλές από αυτές. Γιατί το χιούμορ του ήταν διαχρονικό και αυθεντικό. Χωρίς βωμολοχίες και σαχλαμάρες. Δίχως τις άναρθρες κραυγές και τις ασυναρτησίες των σημερινών – χαχα ας γελάσω- κωμικών σειρών- σκουπιδιών των ιδιωτικών καναλιών (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων).
Σφίξαμε πρωινιάτικα, φίλοι μου. Αλλά ήταν αδύνατον να μην πω έστω και από τούτο το blog ένα ύστατο χαίρε στον σύγχρονο Έλληνα Αριστοφάνη. Τόσο ψηλά τον είχα το Θανάση το Βέγγο φίλοι μου. Γιατί τα έργα του είναι διαχρονικά. Και θα γαλουχήσουν και τις επόμενες γενιές, όπως ακριβώς «μεγάλωσαν» κι εμάς. Ας μην το γυρίσω στο μελό. Έτσι κι αλλιώς και ο ίδιος είμαι βέβαιος ότι δεν θα το επιθυμούσε. Ας τον αποχαιρετήσω με πέντε από τις κορυφαίες σκηνές του- όχι πως δεν υπάρχουν άλλες, ίσως και καλύτερες.
1) Ο Βέγγος «φαρμακοποιός» στο «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης»
2) Ο Βέγγος σπαγκοραμμένος στο «Θα σε κάνω βασίλισσα»
3) Ο Βέγγος γκαρσόνι «Θρασύβουλας» στην ταινία «Ο Ατσίδας»
4) Ο Βέγγος φημισμένος ποιητής στο «Τύφλα να’ χει ο Μάρλον Μπράντο»
5) Ο Βέγγος δάσκαλος οδήγησης στη «Σχολή για σωφερίνες»
Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει αλλά υπάρχουν ορισμένες διασημότητες σε τούτο τον κόσμο, που όταν τις βλέπετε στο δρόμο να περπατάνε προς το μέρος σας, ασυναίσθητα σας έρχεται να τις χαιρετήσετε- κι ας μην σας γνωρίζουν ασφαλώς. Σαν να είναι δικός σας άνθρωπος. Για την περίπτωση του Θανάση του Βέγγου αυτό ίσχυε για το 100% του Ελληνικού πληθυσμού. Ήταν όντως Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ με κεφαλαία γράμματα. Και τούτη την αυθόρμητη χειραψία μαζί του είχα την χαρά και την τιμή να την έχω πριν από καμιά 10 χρόνια σε μια τυχαία πρωινή βόλτα στο Ζάππειο. Κι έχω φυσικά να τη θυμάμαι…
Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλον Έλληνα ηθοποιό, κωμικό ή δραματικό, είτε εν ζωή είτε που να έχει αποχωρήσει από τα εγκόσμια, που να έχαιρε του απόλυτου σεβασμού, της καθολικής εκτίμησης του κοινού και των ειδικών όσο αυτός. Άλλες φορές αγέλαστος και μόνον με τη γλώσσα του κορμιού, σαν άλλος Buster Keaton, άλλες φορές με τις ευφυείς περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου ατάκες. Μεγαλώσαμε χρησιμοποιώντας πολλές από αυτές. Γιατί το χιούμορ του ήταν διαχρονικό και αυθεντικό. Χωρίς βωμολοχίες και σαχλαμάρες. Δίχως τις άναρθρες κραυγές και τις ασυναρτησίες των σημερινών – χαχα ας γελάσω- κωμικών σειρών- σκουπιδιών των ιδιωτικών καναλιών (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων).
Σφίξαμε πρωινιάτικα, φίλοι μου. Αλλά ήταν αδύνατον να μην πω έστω και από τούτο το blog ένα ύστατο χαίρε στον σύγχρονο Έλληνα Αριστοφάνη. Τόσο ψηλά τον είχα το Θανάση το Βέγγο φίλοι μου. Γιατί τα έργα του είναι διαχρονικά. Και θα γαλουχήσουν και τις επόμενες γενιές, όπως ακριβώς «μεγάλωσαν» κι εμάς. Ας μην το γυρίσω στο μελό. Έτσι κι αλλιώς και ο ίδιος είμαι βέβαιος ότι δεν θα το επιθυμούσε. Ας τον αποχαιρετήσω με πέντε από τις κορυφαίες σκηνές του- όχι πως δεν υπάρχουν άλλες, ίσως και καλύτερες.
1) Ο Βέγγος «φαρμακοποιός» στο «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης»
2) Ο Βέγγος σπαγκοραμμένος στο «Θα σε κάνω βασίλισσα»
3) Ο Βέγγος γκαρσόνι «Θρασύβουλας» στην ταινία «Ο Ατσίδας»
4) Ο Βέγγος φημισμένος ποιητής στο «Τύφλα να’ χει ο Μάρλον Μπράντο»
5) Ο Βέγγος δάσκαλος οδήγησης στη «Σχολή για σωφερίνες»
και ΦΥΣΙΚΑ ένα από τα καλύτερα ΟΛΩΝ των ΕΠΟΧΩΝ η εκπαίδευση του ΘΟΥ-ΒΟΥ
THOU-VOU ΦΑΝΕΡΟΣ ΠΡΑΚΤΩΡ... Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ - ΒΕΓΓΟΣ ΘΟΥ-ΒΟΥ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου