A. Giannis blog

Απο το http://www.sofokleous10.gr/
===================================

Τράπεζες: Πως κερδίζουν 1 δισ. Ε χωρίς να «κοπιάζουν»
Τρίτη, 28 Απρίλιος 2009 23:45

Στο πρώτο τραπέζι ενός τεράστιου πάρτι ραντιέρηδων έχουν καθίσει οι Έλληνες τραπεζίτες, προσβλέποντας μέχρι το τέλος του χρόνου σε κέρδη που μπορούν να φθάσουν και το 1 δις. ευρώ, χωρίς μάλιστα να ρισκάρουν τα πολύτιμα –εν μέσω κρίσης- κεφάλαιά τους!Αναλυτές που παρακολουθούν στενά τις τραπεζικές μετοχές επισημαίνουν ότι η κρίση έχει και μια κερδοφόρα πλευρά για τις ελληνικές τράπεζες, που δεν έχει γίνει αρκετά ορατή ως τώρα: ενώ χάνουν από τη μειωμένη πιστωτική επέκταση σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, από την αύξηση των επισφαλειών και από τα επενδυτικά τους χαρτοφυλάκια, κερδίζουν τεράστια ποσά εκ του ασφαλούς, από την τεράστια διόγκωση των δανειακών αναγκών του Δημοσίου.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια οι ελληνικές τράπεζες απέκτησαν πρωταγωνιστικό ρόλο το πρώτο τετράμηνο του έτους στις νέες εκδόσεις χρεογράφων του Δημοσίου, αγοράζοντας σχεδόν τους μισούς τίτλους που διατέθηκαν. Σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων της αγοράς, οι ελληνικές τράπεζες αγόρασαν ομόλογα αξίας σχεδόν 20 δις. ευρώ, ενώ ο υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου ανακοίνωσε χθες, ότι μέσα στο πρώτο τετράμηνο το Δημόσιο κάλυψε ήδη τον ετήσιο στόχο δανεισμού (42 δις. ευρώ) και στοχεύει να δανεισθεί σύντομα άλλα 8 δις. ευρώ, για να δημιουργήσει «μαξιλάρι» προστασίας από τη διεθνή κρίση.

Ακόμη και αν ο συνολικός δανεισμός μείνει στα όρια που έχουν τεθεί, των 50 δις. ευρώ, οι ελληνικές τράπεζες εκτιμάται ότι θα ανεβάσουν κοντά στα 25 δις. ευρώ την αξία των νέων θέσεών τους σε κρατικά ομόλογα. Και θα κερδίσουν διπλά από τις εξελίξεις στις αγορές, καθώς αφενός οι αποδόσεις των ελληνικών τίτλων παραμένουν σε πολύ υψηλά επίπεδα και αφετέρου οι τράπεζες χρηματοδοτούν τις αγορές τους με όλο και χαμηλότερα επιτόκια (το βασικό επιτόκιο του ευρώ είναι σήμερα 1,25% και προβλέπεται από τους αναλυτές ότι θα πέσει στο 0,50% μέχρι το τέλος του χρόνου).

Το σημαντικότερο, όμως, για τις τράπεζες είναι ότι αυτά τα κέρδη εγγράφονται στην τελευταία γραμμή του ισολογισμού χωρίς να χρειάζεται να δεσμεύουν πρόσθετα κεφάλαια, όπως θα συνέβαινε αν πρόσθεταν στη σύνθεση του χαρτοφυλακίου τους περισσότερα δάνεια επιχειρήσεων και νοικοκυριών, αντί για τα ασφαλή χρεόγραφα του Δημοσίου. Τελικά, δηλαδή, όπως εύστοχα παρατηρεί τραπεζικό στέλεχος, οι τράπεζες ουσιαστικά μεσολαβούν για το δανεισμό του Δημοσίου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και σε αντάλλαγμα αποκομίζουν μεγάλα κέρδη, με σχεδόν μηδενικό κίνδυνο.

Αυτό εξηγεί και την απροθυμία των τραπεζιτών να αυξήσουν τις χορηγήσεις δανείων σε επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, για τις οποίες είναι υποχρεωμένοι να κρατούν «στην άκρη» αρκετά ίδια κεφάλαια για την κάλυψη των κινδύνων. Ο διοικητής της Εθνικής, Τάκης Αράπογλου, ήταν χθες αρκετά σαφής στην πρόβλεψή του, ότι ο αρχικός στόχος, για πιστωτική επέκταση 10% φέτος, δεν πρόκειται να επιτευχθεί, κάτι που άλλωστε έχει δηλώσει πρόσφατα και ο διοικητής της ΤτΕ κ. Γ. Προβόπουλος.

Οι τραπεζίτες φαίνεται ότι είναι αποφασισμένοι να αντλήσουν κι άλλη ρευστότητα από τη διεθνή αγορά, αξιοποιώντας και τις εγγυήσεις του Δημοσίου για να μειώσουν το κόστος δανεισμού, για να κατευθύνουν μεγάλο μέρος της πρόσθετης ρευστότητας σε… νέες αγορές κρατικών ομολόγων.

Ήδη η Εθνική και η Alpha ανακοίνωσαν ότι θα δανεισθούν 2,6 και 1 δις. ευρώ αντίστοιχα, ενώ αναμένεται να ακολουθήσουν σύντομα στην ίδια οδό και οι άλλες τράπεζες. Όλα δείχνουν ότι οι τραπεζίτες εγκατέλειψαν την αξίωσή τους να μειωθούν οι κρατικές εγγυήσεις του «πακέτου» των 28 δις. ευρώ, ώστε να τους δοθούν περισσότερα κρατικά ομόλογα, αλλά η ρευστότητα που θα αντλήσουν με την εγγύηση του Δημοσίου δεν θα φθάσει ποτέ στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, αφού θα την… «παρκάρουν» στην ασφάλεια των κρατικών χρεογράφων.

Το μόνο πρόβλημα που διαπιστώνουν αναλυτές ότι ίσως αντιμετωπίσουν στην πορεία του χρόνου οι τραπεζίτες-ραντιέρηδες, από την «ασφαλή πτήση» τους προς τα κέρδη από τα κρατικά χρεόγραφα, είναι ότι η δραματική μείωση των ροών ρευστότητας, ιδιαίτερα προς τις επιχειρήσεις, οδηγεί σε όλο και μεγαλύτερη επιδείνωση της θέσης των δανειοληπτών και τροφοδοτεί την αύξηση των καθυστερήσεων στις πληρωμές υφιστάμενων υποχρεώσεων και των επισφαλειών.