«Θα ήθελα να με θυμούνται σαν έναν άντρα που προσπάθησε να βοηθήσει τους ανθρώπους να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, που προσπάθησε να είναι ευπρεπής στη ζωή του, που προσπάθησε να επεκτείνει τον εαυτό του ως ανθρώπινο ον. Σαν κάποιον που δεν εφησυχάζει και δεν κωλώνει», είχε πει κάποτε ο Πολ Νιούμαν περί θανάτου. Κι έτσι θα τον θυμούνται όλοι όσοι τον γνώρισαν εντός και εκτός οθόνης.
Ο βραβευμένος με Οσκαρ ηθοποιός πέθανε την Παρασκευή, σε ηλικία 83 ετών, στη φάρμα του, κοντά στο Γουέστπορτ του Κονέκτικατ. Το μεγάλο αστέρι του κινηματογράφου τους τελευταίους μήνες έδινε μάχη με τον καρκίνο του πνεύμονα.
Ο Νιούμαν είχε ανακοινώσει ότι αποσύρεται από τα φώτα της δημοσιότητας τον περασμένο Μάιο και πως τελικά δεν θα σκηνοθετούσε το έργο του Τζον Στάινμπεκ «Ανθρωποι και Ποντίκια» λόγω της επιδείνωσης της υγείας του. «Αρχίζεις να χάνεις τη μνήμη σου, αρχίζεις να χάνεις την αυτοπεποίθησή σου, αρχίζεις να χάνεις την εφευρετικότητά σου», έλεγε.
Στο πλευρό του όλο αυτό διάστημα βρισκόταν η σύζυγός του και επίσης βραβευμένη με Οσκαρ ηθοποιός Τζόαν Γούντγουορντ, καθώς και στενοί φίλοι και συγγενείς.«Εχασα έναν αληθινό φίλο. Κάποιες στιγμές τα συναισθήματα ξεπερνούν τις λέξεις», δήλωσε ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ. Ο Ρέντφορντ και ο Νιούμαν άφησαν εποχή ως πρωταγωνιστικό δίδυμο στο «Κεντρί» και στους «Δύο ληστές».
Ο Πολ Νιούμαν ξεκίνησε την καριέρα από το θέατρο και την τηλεόραση, ενώ στα μέσα της δεκαετίας του 50 αναδείχτηκε σε έναν πραγματικό θρύλο της Εβδομης Τέχνης, συμμετέχοντας σε περισσότερες από εξήντα ταινίες.Προτάθηκε εννέα φορές για Οσκαρ καλύτερης ανδρικής ερμηνείας, κερδίζοντας τελικά ένα, το 1987, για τον ρόλο του στο «Χρώμα του Χρήματος», με συμπρωταγωνιστή του τον ανερχόμενο ακόμη -τότε- Τομ Κρουζ. Το 1986, η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου τού είχε απονείμει τιμητικό Οσκαρ για το σύνολο της προσφοράς του στον Κινηματογράφο.
Στη διάρκεια της καριέρας του συνεργάστηκε με μερικούς από τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες του 20ού αιώνα, αλλά και με σπουδαίους ηθοποιούς.Ανάμεσά τους οι σκηνοθέτες Αλφρεντ Χίτσκοκ, Τζον Χιούστον, Ρόμπερτ Αλτμαν, Μάρτιν Σκορσέζε και οι αδερφοί Κοέν. Οσον αφορά τους ηθοποιούς, έπαιξε στο πλάι των Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Λορίν Μπακόλ, Τομ Χανκς κ.ά.
Στα γυρίσματα της ταινίας «Τhe Long, Hot Summer» γνώρισε την γυναίκα του Τζόαν Γούντγουορντ, με την οποία έζησε μαζί από το 1958 και επί πενήντα χρόνια, μέχρι τη στιγμή που ο Πολ έφυγε από τη ζωή.
Ο έρωτάς τους ήταν κεραυνοβόλος και τίποτα δεν μπορούσε να μπει ανάμεσά τους. Οταν είχε ερωτηθεί το 1990, όταν αναδείχτηκε από το «Ρeople» ως ένας από τους πενήντα ωραιότερους άνδρες του κόσμου, εάν σκέφτηκε ποτέ να απατήσει τη σύζυγό του, είπε πει: «Εχω φιλέτο στο σπίτι, γιατί να πάω έξω για χάμπουργκερ;»Ο Νιούμαν, πέρα από ηθοποιός, σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός, ήταν ένας άνθρωπος με πολύ χιούμορ, με πάθος και γενναιοδωρία ψυχής.
Επαιξε σημαντικό ρόλο στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα, συμμετείχε σε ορισμένες εκστρατείες του Δημοκρατικού Κόμματος, καθώς και σε διασκέψεις για τον πυρηνικό αφοπλισμό.Τη δεκαετία του '80 κυκλοφόρησε στην αγορά μια σειρά προϊόντων διατροφής με το όνομά του τα έσοδα από τα οποία διέθετε σε φιλανθρωπίες.
«Εβαζε όλη του την καρδιά και όλη του την ψυχή στην υπηρεσία ενός καλύτερου κόσμου», τόνισε ο αντιπρόεδρος του ιδρύματος Ρόμπερτ Φόρεστερ.Τη δεκαετία του 1970 ο Νιούμαν άρχισε να βαριέται την ηθοποιία και αφιερώθηκε σε ένα ακόμη πάθος του: τους αγώνες αυτοκινήτων.
Το 1977 μάλιστα δημιούργησε τη δική του αγωνιστική ομάδα. «Οι αγώνες είναι ο καλύτερος τρόπος που ξέρω για να απομακρυνθώ από τα σκουπίδια του Χόλιγουντ», είχε πει σε συνέντευξή του το 1979. Παρ όλα αυτά δεν σταμάτησε ούτε να εμφανίζεται σε ταινίες, αλλά ούτε και να είναι υποψήφιος για Οσκαρ.«ΤΖΕΝΤΛΕΜΑΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ», «ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΜΟΛΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ»...
Ο κόσμος του Χόλιγουντ δεν θρηνεί τον χαμό μόνο ενός σπουδαίου ηθοποιού, αλλά και ενός ανθρώπου με ζεστή καρδιά.
Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί απέτισε με ανακοίνωσή του φόρο τιμής στον ηθοποιό, χαιρετίζοντας τον «ηθοποιό και τον φιλάνθρωπο», που ήταν η ενσάρκωση της «ευτυχισμένης μεταπολεμικής Αμερικής», αλλά και «των αμφιβολιών της». «Ο παγκόσμιος κινηματογράφος πενθεί τον θάνατο του Πολ Νιούμαν, του θρύλου του Χόλιγουντ, του οποίου το περίφημο γαλανό βλέμμα θα φωτίζει πλέον τις σκοτεινές αίθουσες, όπου το κινηματογραφικό του έργο θα συνεχίσει να προβάλλεται», γράφει ο Σαρκοζί.
Συλλυπητήρια προς την οικογένεια του ηθοποιού έστειλαν και οι Μπιλ και Χίλαρι Κλίντον, χαρακτηρίζοντας τον Νιούμαν ως «πρότυπο, φιλάνθρωπο και υπερασπιστή των παιδιών».«Ο Πολ Νιούμαν ήταν ένας σπουδαίος, ταπεινός γίγαντας. Ελεγε ότι όλα οφείλονται στην τύχη, αλλά εμείς οι υπόλοιποι γνωρίζουμε ότι ήταν το ταλέντο του, το πνεύμα και η γενναιόδωρη καρδιά του που τον έκαναν τον σταρ που ήταν», σημείωσε ο Κέβιν Σπέισι.
Ο Λεονάρντο ντι Κάπριο επεσήμανε: «Ερχεται από την εποχή των ηθοποιών, μαζί με τον Τζέιμς Ντιν, τον Μπράντο και τον Κλιφτ, που εγώ, όλοι μας, θαυμάζαμε, ως ηθοποιούς που άλλαξαν τη μορφή της τέχνης».Ο Κένεθ Μπράνα χαρακτήρισε τον Πολ ως «τζέντλεμαν του κόσμου». «Ηταν ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς όλων των εποχών και ένας σπουδαίος άνθρωπος. Πιστεύω ότι μια εποχή μόλις τελείωσε», ανέφερε ο ηθοποιός Ντάνιελ Κρεγκ.
Ο Πολ Νιούμαν είχε γεννηθεί το 1925, στο Κλίβελαντ του Οχάιο. Αφησε πίσω του τη γυναίκα του, πέντε παιδιά, δύο εγγόνια, καθώς και τον μεγαλύτερό του αδερφό Αρθουρ. «Επαιξε πολλούς αξέχαστους ρόλους. Αλλά αυτοί για τους οποίους ένιωθε περισσότερο περήφανος δεν βρέθηκαν ποτέ στη μαρκίζα. Αφοσιωμένος σύζυγος. Τρυφερός πατέρας. Λατρεμένος παππούς. Αφοσιωμένος φιλάνθρωπος. Πάντοτε, αλλά και κοντά στο τέλος, ο μπαμπάς ήταν απίστευτα ευγνώμων για την καλή του τύχη», ανακοίνωσαν οι πέντε κόρες του ηθοποιού.ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ
Η μνήμη του γοητευτικού ηθοποιού με τα γαλανά μάτια θα μείνει ζωντανή μέσα από τις επιτυχημένες ταινίες που έκανε επί σειρά δεκαετιών. Μερικές από τις πιο γνωστές του εμφανίσεις ήταν στις παρακάτω ταινίες:
- Το ασημένιο Δισκοπότηρο, 1955
- Λυσσασμένη Γάτα, 1958
- Εξοδος, 1960
- Ο Κόσμος Είναι Δικός Μου, 1961
- Αγριος σαν Θύελλα, 1963
- Ο Μεγάλος Δραπέτης, 1967
- Rachel Rachel (σκηνοθεσία), 1968
- Οι δύο ληστές (συμπαραγωγός),1969
- Το Κεντρί, 1973
- Ο Πύργος της Κολάσεως, 1974
- Χωρίς Δόλο, 1981
- Η Ετυμηγορία, 1982
- Το Χρώμα του Χρήματος, 1986
- Δεν είμαι κορόιδο κανενός, 1994
- Ο δρόμος της απώλειας, 2002
- Αυτοκίνητα (φωνή), 2006
Ντέμη Αυλωνίτη
n.avloniti@pegasus.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου