A. Giannis blog

το αναδημοσιεύω σχεδόν αυτούσιο από το blog του κ.Ευ.Βενιζέλου...
(http://evenizelos.blogspot.com/2007/09/bloggers.html)

===========================================

...

Όσο και αν το ιδεατό, φαντάζει ανέφικτο και όσο και αν η πολιτική αυτοδιαφημίζεται ως η τέχνη του εφικτού, μια πολιτική που δεν έχει ως όραμά της το ανέφικτο, το Ιδεώδες, είναι μια πολιτική που καταφάσκει στο μηδέν (ο νόμος του ισχυρού, να μπορεί να παραμένει διαρκώς ανίσχυρος ως προς οτιδήποτε άλλο εκτός από το να θωρακίζει με υπέρμετρο πλούτο και τεράστια κατασταλτική δύναμη την ανικανότητά του να αρθρώσει έστω και μία συλλαβή ουσιαστικού δημόσιου λόγου, συνιστά τον πολιτισμό του κενού / άλλο είναι να φιλοτεχνείς το πολυτελές φέρετρό σου και άλλο είναι να βιώνεις εδώ και τώρα την Ελευθερία και την Αθανασία του Πνεύματος).

Νεοφιλελευθερισμός, σοσιαλδημοκρατία, αριστερά, ακροδεξιά… Μήπως είναι λέξεις κενές που χρησιμεύουν μόνο ως ρεκλάμες; Μήπως όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα, δε λειτουργούν τελικώς κάπου συνειδητά, κάπου ασυνείδητα ως διαφημιστικές εταιρίες, και μήπως ο πολιτικός τους λόγος, όπως ο λόγος των διαφημιστών, δεν συνιστά πολιτισμό, αλλά κινείται στα πλαίσια ενός λόγου χρηστικού που το μόνο που κάνει είναι να αποσκοπεί στην έννοια του όποιου κέρδους (μια έννοια χωρίς νοητικό αντικείμενο);
Μήπως θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν, όσοι πασχίζουν να αρθρώσουν πολιτικό λόγο, πόσο κενοί απέναντι στην ιδεατή πλήρωση του Δημόσιου Λόγου (που δύναται να συντελείται διαρκώς ‘εδώ και τώρα’) φαίνονται, αν δεν κατορθώσουν να εμπνευστούν και να εμπνεύσουν πολιτισμό, πέρα από τις τετριμμένες έννοιες αυτών των όρων;

Η γλώσσα μας, είναι η ζώσα θρησκεία μας.

Ο πολιτισμός μας πάσχει κύριε Βενιζέλε, και δεν μπορεί να αποτελούν άλλοθι οι απειροελάχιστες εξαιρέσεις που μπορεί να καταγράφονται σε απειροελάχιστα επίσης μυαλά … Ο πολιτισμός μας είναι αντικίνητρο για την ίδια τη ζωή. Έχετε σκοπό να τον καταστήσετε κίνητρο έστω μέσω της άρθρωσης εμπνευσμένου πολιτικού λόγου; Υπάρχει κάποιο όραμα πέρα από το ‘ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία’; Γιατί τίποτα δεν έχει μείνει από εκείνο το δρόμο κύριε Βενιζέλε. Εκεί που κάποτε έγραφε στον τοίχο με μπογιά ‘ελευθερία’ έχει αναγερθεί τώρα υποκατάστημα της eurobank, η οποία έχει βγάλει σε πλειστηριασμό, όλα τα υπόλοιπα σπίτια του ιστορικού ‘δρόμου’. Μπορείτε να εγγυηθείτε για τη δική σας συνέπεια, ευθύνη και αυτοτέλεια στο ρόλο μέσα από τον οποίο μας καλείτε να σας επιτρέψουμε να διαμορφώσετε στο βαθμό που επιζητείτε τη ζωή μας; Το ίδιο ερώτημα βέβαια ισχύει για όλους τους πολιτικούς, και κατ’ επέκταση για όλους τους πολίτες στον βαθμό που αναλογεί στον καθένα μας, μια και όλοι μας αποτελούμε μέρος αυτής(;) της ζωής.

Αναγνωρίζετε πως ζούμε σε καθεστώς ανελευθερίας της έκφρασης, αν αυτή η έκφραση δεν είναι του επιπέδου των λεγόμενων μεσημεριανάδικων τηλεοπτικών εκπομπών, η οποία χαίρει πλήρους κάλυψης; Έχετε δει τι γίνεται στην τηλεόραση μέρα μεσημέρι; Οι μαθητές μου (γιατί είμαι εκπαιδευτικός) ξέρουν απέξω και ανακατωτά τι γίνεται. Οι μαθητές κύριε Βενιζέλε, μέσα σε άθλιες αίθουσες με σπασμένα τζάμια, που βλέπεις το χνώτο σου την ώρα που διδάσκεις, ενώ φοράς γάντια και μάλλινο μακρύ εσώρουχο μέσα από το παντελόνι, τραγουδούν διαρκώς με ένα κινητό στο χέρι που είναι γεμάτο από αποσπάσματα πορνοταινιών που καλούνται να κατεβάσουν από διαφημίσεις που βρίσκουν στα έντυπα των μεγαλοεκδοτών, το Βας Βας ο Παρασκευάς. Δε νομίζω πως τους επηρεάζει ιδιαιτέρως το ζήτημα των σχολικών βιβλίων, και μένουν παντελώς αδιάφοροι για τη ‘διαμάχη’ που έχει ξεσπάσει γύρω από τα ζητήματα της ιστορίας έτσι όπως θίγονται από τους θαμώνες πολιτικούς ή μη των καναλιών, ανάμεσά στους οποίους, λιγούρηδες τηλεπαρουσιαστές που τους τρέχουν εμφανώς τα σάλια, δείχνουν διαρκώς μισότρελους και ημίγυμνους άνδρες και γυναίκες να ξεφτιλίζονται για μισό λεπτό πρόστυχης δημοσιότητας, προτρέποντας τους πάντες και τα πάντα να γίνουν μέτοχοι του χυδαίου πολιτισμού που αυτοί, ‘ελεύθεροι’ από τη δικαιοσύνη και τα ραδιοτηλεοπτικά συμβούλια προτείνουν, την ώρα που η αστυνομία εισβάλει σε εκθεσιακούς χώρους κατεβάζοντας καλλιτεχνικά έργα επειδή κάποιοι εκπρόσωποι της δικαιοσύνης θεωρούν ασέβεια, μέσα σε όλο αυτό το μπάχαλο, να ακούγεται ο εθνικός ύμνος ενώπιον ερεθισμένων αιδοίων. Θα δώσετε αγώνα με το λόγο σας, με το πνεύμα σας, και κυρίως με το έργο σας, εναντίον όλης αυτής της άνομης χυδαιότητας; Γιατί όπως καταλαβαίνεται, αν εμείς μιλήσουμε ανοιχτά γι’ αυτά τα θέματα στους μαθητές μας, κινδυνεύουμε να βγούμε μετά από καταγγελία στα κανάλια , με υπότιτλο από κάτω ‘ σε ποιους εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας;’. Και δεν μιλάμε εδώ για κάποια απαγόρευση ή φίμωση κανενός. Μιλάμε όμως για την ύπαρξη ουσιαστικού αντίλογου, που να καταλαμβάνει τον χώρο που του αναλογεί, μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι.

Αναγνωρίζετε κύριε Βενιζέλε πως αν πληρώνετε με μισθούς πείνας τους εκπαιδευτικούς, ουσιαστικά προσφέρετε και παιδεία πείνας στους μαθητές; Το πρόβλημά μας δεν είναι αν θα μας δώσετε εσείς έντεκα ευρώ παραπάνω ή ο κ. Καραμανλής δώδεκα ή εννιά προκειμένου να έχουμε τη δυνατότητα να πάμε στα μπουζούκια. Το πρόβλημά μας είναι ότι δεν ζούμε αξιοπρεπώς με το μισθό που παίρνουμε και κατ’ επέκταση δεν μπορούμε να εργαστούμε αξιοπρεπώς και γι’ αυτό δεν ευθυνόμαστε εμείς, αλλά εσείς (οι πολιτικοί) που θέλετε να μας αξιολογείτε και από πάνω για το αν είμαστε συνεπείς ως προς την αθλιότητα που έχετε θεσπίσει.

Με τη δικαιοσύνη τι θα κάνετε κύριε Βενιζέλε; Φοβόμαστε να βγούμε από την πόρτα μας, μήπως και πέσουμε κατά σύμπτωση στα χέρια τους. Αυτό το αίσθημα κυριαρχεί στην ψυχή του καθενός, ασχέτως αν όλοι λένε πως έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη

Αναγνωρίζετε ότι φοβόμαστε να εκφράσουμε την αισθητική μας γιατί, μη μετέχοντας σε όλο αυτό το αίσχος που θεωρείται διασκέδαση ή πολιτισμός, και έχουμε απόλυτο δικαίωμα να το θεωρούμε ως αίσχος στα πλαίσια της ελεύθερης αλλά και απολύτως τεκμηριωμένης έκφρασης της γνώμης μας, κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε ύποπτοι ως αντικοινωνικοί και επομένως πιθανοί τρομοκράτες ή ό,τι άλλο ερεθίζει τη μαζική υστερία που καλλιεργείται κυρίως από τα κανάλια; Ως που μπορεί να φτάσει η βλακεία επιτέλους πέρα από το να είναι καθεστώς παντού γύρω μας; Πρέπει να τα καταλάβει όλα, να εισβάλει και στα μύχια της ψυχής μας και να σπείρει παντού την αηδία και την απόγνωση; Και τι θα έχει να θερίσει μετά…; Όσο ανόητος και αν είναι ο κόσμος θα αντιδράσει κάποια στιγμή, όπως αντιδρούν οι πάγοι που λιώνουν στους πόλους…

Θα κάνετε κάτι για την ελληνική κοινωνία που ξαφνικά βρέθηκε διπλά και τριπλά χρεωμένη στις απάνθρωπες τοκογλυφικές εταιρίες των τραπεζών; Θα κάνετε κάτι για το διαφημιστικό όργιο που συντελείται καθημερινά, όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε, προτρέποντάς μας να δανειζόμαστε με καλύτερους όρους που τελικά αποδεικνύονται χειρότεροι, επειδή δεν είχαμε προσέξει τα πολύ μικρά γράμματα που έτρεχαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα στο κάτω μέρος του πλάνου; Τι είδους νομιμότητα είναι αυτή; Νομιμοποιείται η έντεχνη δυνατότητα της παραπλάνησης;
Θα κάνετε κάτι, που άνθρωποι που αν μη τι άλλο, όπως η γυναίκα μου κι εγώ, έχουν τη δυνατότητα να συντάξουν μια ολοκληρωμένη λογική πρόταση, δεν μπορούν να βρουν μία δεύτερη και μια τρίτη και μια τέταρτη δουλειά στην περιφέρεια, πέραν ίσως από σερβιτόροι, (έχει ανάγκη η Ελλάδα από περισσότερους σερβιτόρους άραγε σύμφωνα με τα σχέδια της παγκοσμιοποίησης ή μπορεί όντως να στηρίξει ανθρώπους που να μπορούν να αρθρώσουν λόγο;) προκειμένου να ξεπληρώσουν χρέη σε άθλιους τραπεζικούς οργανισμούς, με τους οποίους αναγκαστικά οι δημόσιες υπηρεσίες από τις οποίες μισθοδοτούνται τους έχουν εμπλέξει; …Θα κάνετε κάτι και για αυτούς τους ταλαίπωρους τηλεφωνητές που έχουν μισθώσει οι άθλιοι αυτοί τραπεζικοί οργανισμοί, με μισθούς πείνας, και τους εκπαιδεύουν προκειμένου να τηλεφωνούν ό,τι ώρα να είναι, μεσημεριάτικα, βραδιάτικα, για να εκφοβίζουν, να απειλούν και να ασκούν ψυχολογική βία στους ταλαίπωρους που δεν πρόλαβαν ή δεν είχαν να πληρώσουν μια δόση; Και όσοι χρωστούν, δεν είναι λίγοι επιπόλαιοι κύριε Βενιζέλε, που θέλουν να απλώσουν το χέρι τους μακρύτερα απ’ όσο φτάνει, όπως ευκόλως περιγράφουν οι διάφοροι επίσημοι σύμβουλοι της δυστυχίας. Είναι σχεδόν η μισή Ελλάδα που αγωνίζεται να επιβιώσει. Σε ποιού το πλευρό θα σταθείτε κύριε Βενιζέλε; Στο πλευρό των ψηφοφόρων σας, ή στο πλευρό των τραπεζών;

Θα επιχειρήσετε τέλος να καταδείξετε την αφελή σε βαθμό απελπισίας, απάτη – και αυταπάτη - του νεοφιλελεύθερου πολιτικού λόγου από τη μία (που η αλήθεια είναι πως δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη προσπάθεια) και την τεράστια απάτη του αριστερού πολιτικού λόγου από την άλλη (αυτό ίσως χρειάζεται λίγο μεγαλύτερη προσπάθεια, μια κι εκεί έχετε να κάνετε με ‘πιστούς’), καλώντας τους και εμπνέοντάς τους όλους να αναμορφωθούν ώστε να μπορούν να μετέχουν σε μια κοινή μορφή οράματος ή θα προσπαθήσετε με τακτικές της διαφήμισης να τους προσεγγίσετε εκφράζοντας έναν πολιτικό λόγο, όπου χρειάζεται αριστερότερο, όπου χρειάζεται δεξιότερο, προκειμένου να αντλήσετε ψήφους;

Θα σταματήσετε την προσπάθεια να φανείτε ως σύγχρονο ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, αποδεικνύοντας έτσι πως είστε οι φτωχοί συγγενείς των ‘ευγενών’ ευρωπαίων συναδέλφων σας, που και αυτοί έχουν χάσει το μπούσουλα κάτω από τη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης, και θα προσπαθήσετε να αρθρώσετε έναν πολιτικό λόγο που ενδεχομένως να εμπνεύσει την πρόοδο όχι μόνο στα της ψωροκώσταινας αλλά γιατί όχι, ακόμα και την πρόοδο σε όλο τον πλανήτη;
Θα θέσετε τόσο ψηλά τον πήχη, όπως τον έχουν θέσει ιστορικά οι Έλληνες, ώστε να ξεπεράσετε τους εαυτούς σας;
Θα εμπνεύσετε κι εμάς, τους απλούς ανθρώπους αλλά και τους πολιτικούς και εκφραστές όλων των πολιτικών δυνάμεων να ξεπεράσουμε τους δικούς μας;
Θα επιχειρήσετε να σταθείτε σε αυτό το ύψος το περιστάσεων;
Θέτοντας τέτοιους στόχους ακόμα και αν αποτυγχάνατε, θα ήταν μια ‘Θεάρεστη’ αποτυχία, αγαπητέ Ευάγγελε, και θα δεχόμασταν να αποτύχουμε μαζί σας ευτυχισμένοι.
Θέτοντας μικρότερους στόχους, ακόμα και αν επιτυγχάνατε, θα ήταν μια από τα ίδια για όλους μας…!

Αναλαμβάνετε την ευθύνη κατ’ αρχήν να θίξετε όλα αυτά και τόσα άλλα που δεν είναι δυνατόν να καταγραφούν εδώ;

Θα δείτε την ευκαιρία για δημόσιο διάλογο ως μια ευκαιρία προς την αλήθεια;

Για να μην τρελαθούμε ή αποσυρθούμε αμετακλήτως ως κοινωνικά όντα, έχουμε ανάγκη να ελπίζουμε σε κάτι έξω από εμάς αγαπητέ κύριε Βενιζέλε.
Σας παρακαλούμε, μη μας αποτρελάνετε!!
Μη μας εξορίσετε!!

Σας ευχαριστούμε ,
Και μας συγχωρείτε για την ατελή και κάπως πρόχειρη επισκόπηση κάποιων από τις σκέψεις μας, ή την έντονη απογοήτευση που ίσως να διαφαίνεται σε κάποια από τα σημεία του κειμένου μας. Η αμέριστη αισιοδοξία μας ταυτίζεται με την όποια θετική προσπάθεια απ’ όπου και αν προέρχεται. Θελήσαμε να σας στείλουμε αυτό το κείμενο έτσι όπως ‘βγήκε’… πιστεύοντας πως οι όποιες παρορμήσεις μας, δεν έχουν σκοπό να προσβάλλουν κανέναν, αλλά να συμβάλλουν στο δημόσιο διάλογο.

Με τις θερμότερες ειλικρινείς ευχές μας …

10 βήματα για ψυχική ισορροπία στη δουλειά

http://www.cosmo.gr/Science/World/167216.html

---------- Forwarded message ----------
From: Hadjiapostolidou, Despina <d.hadjiapostolidou@imperial.ac.uk >
Date: 11 Σεπ 2007 1:59 μμ
Subject: FW: FW: Προώθηση: FW: Πολλή προσοχή
To:



Σας ενημερώνω όταν είστε σε εστιατόρια καφετέριες κλπ να μην αφήνετε τα
κινητά σας πάνω στο τραπέζι.

Εχθές στο Αιολίς δίπλα μας, μου έκλεψε μέσα απ΄τα χέρια μου το κινητό
περαστικός που όρμησε πάνω στο τραπέζι που καθόμουν και πριν προλάβω να
αντιδράσω έφυγε τρέχοντας.

Ο ίδιος άνθρωπος είχε περάσει πολλές φορές από μπροστά μου (πάνω σε ένα
ποδήλατο) όση ώρα καθόμουν εκεί. Προφανώς περνάει στον πεζόδρομο και
σταμπάρει τι έχουν πάνω τα τραπέζια.

Το ίδιο ποδήλατο, το είχε παρκάρει δύο μέτρα πιο κεί, και τρέχοντας ανέβηκε
σε αυτό και έφυγε με το κινητό μου.



Να είστε υποψιασμένοι



Μαργαρίτα



Σας ενημερώνω ότι στην περίπτωση αυτή το θέμα δεν τελειώνει έτσι απλά.



Ο κύριος που μου έκλεψε το κινητό πρόλαβε μέσα στα λίγα λεπτά που
μεσολάβησαν μέχρι να γίνει η φραγή να με χρεώσει 200 Ευρώ.



Χρησιμοποίησε την υπηρεσία 1252 της Vodafone για μεταφορά ποσού από
συνδρομητή σε καρτοκινητό. Η υπηρεσία αυτή δυστυχώς για εμάς παίρνει εντολές
από αυτοποιημένο τηλεφωνικό σύστημα που δε ζητάει από το χρήστη στοιχεία
όπως ΑΦΜ ή αριθμό ταυτότητας για να δώσει εντολή.



Έτσι πρόλαβε να κάνει μεταφορά εφ΄άπαξ 100 Ευρώ στο καρτοκινητό του και
έδωσε και πάγια εντολή κάθε πρώτη του μηνός να χρεώνει το λογαριασμό μου 100
Ευρώ και να γεμίζει το καρτοκινητό του.



Έτσι όταν εγώ έφτασα να ενημερωθώ με γραπτό μήνυμα από τη Vodafone ότι "η
μεταφορά των χρημάτων έγινε επιτυχώς" και εν αγνοία μου, είχαν ήδη περαστεί
και τα 100 Ευρώ του Σεπτεμβρίου. Σύνολο 200 Ευρώ. Και αν δεν έδινα προσοχή ή
ήταν μικρότερο το ποσό μπορεί να το πλήρωνα κάθε μήνα χωρίς να το ξέρω.



Πρόκειται για τεράστιο κενό στο σύστημα σχεδιασμού της συγκεκριμένης
υπηρεσίας γιατί με αυτό το σκεπτικό όποιος πάρει στα χέρια του το κινητό μας
έστω και αν δεν το κλέψει μπορεί να δώσει πάγια εντολή να χρεωνόμαστε κάθε
μήνα μέχρι και 100 Ευρώ, χωρίς κανείς να ζητάει στοιχεία επιβεβαίωσης.



Στην περίπτωσή μου, όλα αυτά έγιναν εν γνώσει της εταιρείας ότι το κινητό
είχε κλαπεί και οι εντολές δεν ακυρώθηκαν (οι εν λόγω εντολές δοθήκαν 4
λεπτά μόλις πριν ενεργοποιηθεί η φραγή), όπως επίσης δεν έλαβα και καμία
ενημέρωση για αυτές τις κινήσεις ενώ ρώτησα το τμήμα εξυπηρέτησης πελατών
για το τι άλλο θα μπορούσε να είχε κάνει ως κίνηση πέρα από τηλεφωνήματα.
Τουλάχιστον θα είχα προλάβει να ακυρώσω την πάγια εντολή και να μη χρεωθώ τα
100 Ευρώ του Σεπτεμβρίου.



Το ζήτημα θα το καταγγείλω στην Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών διότι
είμαστε ακάλυπτοι.



Σε αντίστοιχες περιπτώσεις, έχετε κι εσείς υπ΄όψιν σας το 1252 για τη
Vodafone και τις αντίστοιχες υπηρεσίες για τα άλλα δίκτυα γιατί όλες έτσι
δουλεύουν.



Και εύχομαι να μη σας τύχει

Μαργαρίτα



ΥΓ Στείλτε το και στους δικούς σας να ξέρουν τι γίνεται

Τσεκάρετε τους μηνιαίους αναλυτικούς λογαριασμούς σας.

Διάβασα στο www.in.gr τις απόψεις δύο πολιτών μετά το αποτέλεσμα της Κυριακής και τις αναδημοσιεύω...
========================

Πολλοί φίλοι διαφωνώντας με τα αποτελέσματα και με τα ρητά "ο λαός ψηφίζει τους ηγέτες που του αξίζουν - ντρέπομαι που είμαι ¨Ελληνες-ανεγκέφαλοι Ελληνες -μπουζουκοέλληνες- μειωμένης αντίληψης κλπ κοσμικά επίθετα" ας μην ξεχνούν οι γράφοντες ότι αυτοί οι ίδιοι ¨Ελληνες βγάλανε τον Αντρέα Παπανδρέου το 1981 με πάνω απο 50%.

...
που ήταν όταν ξεπουλούσαν κρατικές επιχειρήσεις (Ξενία-Καζίνα κλπ ?)
μέχρι και τις παραλίες ξεπουλησαν θυμάστε ?
τότε που τρέχανε οι συνδικαλιστές να γίνουν βουλευτές, τότε που με συμφωνία συνδικαλιστών ξεπουλιώταν η κρατική περιουσία, που ήταν όταν φάγανε στο χρηματιστήριο τα λεφτά του κοσμάκη?
που ήταν όταν έδιναν 0,4% ΑΤΑ ?
που ήταν όταν ο Σημίτης εκφωνούσε το περίφημο ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ?
που ήταν όταν ξόδευαν τα χρήματα του κράτους αναθέτοντας τα έργα της ολυμπιάδας χωρίς διαγωνισμούς?
πως ο κόσμος να εμπιστευτεί τον Γεωργάκη που απο την μιά έλεγε ότι θα τα αλλάξω όλα και απο την άλλη έβγαινε με τον Σημίτη στα μπαλκόνια?
που ήταν όταν χόρευε ζεμπέκικο ο Γεωργάκης γιά πάρτη του Τζέμ? και προσκυνούσε τον Κεμάλ ?
τον Αρκουδέα τον θυμάστε?
τους συνταξιούχους που φάγανε ξύλο απο τα ΜΑΤ τους θυμάστε?
Ας σταματήσουν τις κριτικές γιά τους ¨Ελληνες.........

οι 'Ελληνες φίλοι μου σταμάτησαν να τρώνε κουτόχορτο, και εάν θέλουν πραγματικά να ξαναγίνει κυβέρνηση το Πασόκ ας αποκτήσει πραγματική σοσιαλιστική πολιτική, όχι στο όνομα σοσιαλιστικό και στα έργα δεξιό, γιατί φίλοι μου θα δούμε στο 20% το Πασόκ και άσχετα αν αλλάξει αργηγό, ο καιρός της λάσπης πέρασε, το 2007 δεν είναι 1981 ο κόσμος άλλαξε, οι 'Ελληνες ξύπνησαν και εάν η ΝΔ δεν κοιτάξει τον κοσμάκη τα ίδια και χειρότερα θα πάθει, η αποχή πάνω απο 30% δεν σας προβληματίζει?


--------------------------------------------

Ελληνες Μου!!
Οταν ο Καραμανλης μιλαγε για μεταρρυθμισεις εννοουσε...ομολογα-κουμπαρους- παιδεια- αστυνομικη βια- αρθρο 16- αρθρο 24- καρτελ- ρεγκουζα- απογραφη- βασικο μετοχο και τελος 4 εκατ καμμενα στρεμματα και κοστος 1.2 δις ευρω...

Το λυπηρο δεν ειναι αυτο,το λυπηρο ειναι οτι τον ξαναβγαλατε!!!

Εσεις λοιπον που τον στηριξατε,στηριξτε τον και για τις νεες μεταρρυθμισεις,δηλ. ΦΠΑ-Παιδεια-Ασφαλιστικο-Σκοπια κτλ κτλ....

Συγχαρητηρια αναδειξατε την χειροτερη κυβερνηση των τελευταιων 30 χρονων,οσο για το ΠΑΣΟΚ......εχει ο Λαλιωτης..

=============================

Εν πολλοίς συμφωνώ με τις παραπάνω διαπιστώσεις και ακούγοντας εχθές το βράδυ όλους τους επαϊοντες στην TV με τα παράθυρα... και τις γλάστρες οι μόνοι που μου έμειναν ήταν 2:
1) ο Ζουράρις ο οποίος πολύ σωστά είπε ότι ο κόσμος της αριστεράς έως ένα βαθμό επανήλθε στο χώρο του δείχνοντας καθαρά στο Πασοκ ποιό δρόμο θέλει και ότι η φυσική δεξαμενή της αριστεράς είναι όχι στο 13% αλλά στο 25% και αυτό είναι σωστό...
2) ο Γιαμπαζολιάς ο οποίος είπε ότι ο κόσμος καλά έκανε και τιμώρησε το Πασοκ και πήγε στην αριστερά, διότι το Πασοκ από τον Σημίτη και μετά έκανε καθαρή δεξιά στροφή και μετά με τον Γιωργάκη με προ-συμφωνημένη διαδοχή ήδη από το γνωστό "συνέδριο πλακάκια" Σημίτη-Γιωργάκη-Λαλιώτη όπου ρίξαν τον 'Ακη (όχι ότι κάνει για ηγέτης ο Άκης...) και έτσι μετά από γελοίες εκλογές Αλβανικού τύπου Εμβέρ Χότζα όπου ο Γιωργάκης κατέβηκε μόνος του στο κίνημα υποψήφιος για να πάρει το αλβανικό ποσοστό 99% !!! Μα καλά για τόσους χαζούς ψάχνουνε ? και πανηγύριζαν κιόλας για το 1.000.000 ψήφους !
Μετά η πολιτική Γιωργάκη έγινε "απλανής" ουσιαστικά ούτε ο ίδιος ήξερε τι κατεύθυνση είχε... κάτι σας "ΟΦΑ : όπου φυσάει ο άνεμος..."
λογικά λοιπόν ήρθε το χθεσινό αποτέλεσμα... απορώ πως ο Βενιζέλος έλεγε ότι θα είναι πανεύκολη η νίκη του Πασοκ και δεν υπάρχει άλλο αποτέλεσμα...!!!
Εδώ στα περισσότερα εκλογικά τμήματα ούτε εκλογικούς αντιπροσώπους είχαν... ήθελαν και ψήφους ???

Το πρόβλημα όχι μόνο για το Πασοκ αλλά για όλη την Ελλάδα το έχω πει και θα το ξαναπώ δεν είναι να έχουμε κάποιον Πρόεδρο αλλά να βρεθεί ένας ΗΓΕΤΗΣ με κεφαλαία γράμματα ... μέχρι στιγμής η Ελλάδα έχει να επιδείξει εκτός από τον Καποδίστρια που δεν πρόλαβε και να ζήσει πολλά χρόνια (ο ικανός στην Ελλάδα ή σκοτώνεται ή διώκεται...) άλλους δύο ηγέτες σε σχεδόν 100 χρόνια νεώτερης ιστορίας, ο ένας είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο άλλος ....

για πείτε μου τις ιδέες σας...

Το έλαβα από τον φίλο μου Μήτσο...
======================



Ιντερνετική γιαγιά ετών... 96

«E» 8/9

Του Γιώργου Σκαφιδα
gskafidas@pegasus.gr

Στα 96 της είναι πανηγυρικά η γηραιότερη blogger του Διαδικτύου. Το όνομα αυτής Μαρία Αμέλια Λόπεζ και έτος γέννησής της το 1911. Η υπερήλικη Ισπανίδα εισήλθε στον ψηφιακό κόσμο των ιστολογίων μόλις πριν από 9 μήνες, στα τέλη του Δεκέμβρη του 2006, και μέσα στο μικρό αυτό διάστημα κατόρθωσε να ταράξει τα νερά του κυβερνοχώρου όσο ελάχιστοι άλλοι ιστολόγοι.

Δεν είναι μόνο η ηλικία της που «έκανε τη διαφορά», είναι και η ντομπροσύνη, η ευθύτητα και η ουσία με την οποία η Αμέλια «μιλά» on line. Στην ιστοσελίδα της (http://amis95.blogspot.com) η ιντερνετική γιαγιά «απελευθερώνει» τη συσσωρευμένη πείρα μιας ολόκληρης ζωής, εξιστορεί τους αγώνες που η ίδια έδωσε στο παρελθόν αλλά και αυτούς που εξακολουθεί να δίνει καθημερινά σήμερα. Μιλά για την εξουσία, τη θρησκεία, τον θάνατο και τα προβλήματα των συνομηλίκων της, θυμάται τον ισπανικό εμφύλιο, τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο και πάνω από όλα, δεν μασάει τα λόγια της.

Οπλισμένη με «χιούμορ, ζεστασιά, αισιοδοξία, νοσταλγία και επιθετικά ξεσπάσματα αριστερής πολεμικής», η γιαγιά έχει κερδίσει ένα φανατικό αναγνωστικό κοινό.

To fan-club της προέρχεται κατά κύριο λόγο από την Ισπανία και τη Λατινική Αμερική. Η γιαγιά blogger, ωστόσο, έχει κάνει τον γύρο του κόσμου ταξιδεύοντας μέσα από καλώδια και κεραίες. «Τώρα, μου γράφουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που δεν είμαι σε θέση να απαντώ σε όλους αν και το θέλω», λέει η Αμέλια η οποία πλέον δέχεται μηνύματα από κατοίκους περιοχών όπως η Αλάσκα, η Αυστραλία, η Νιγηρία και η Κίνα.

Η Αμέλια ζει μαζί με τον εγγονό της Ντάνιελ, ο οποίος και της έμαθε να πλοηγείται στον παγκόσμιο ιστό. Αρχικά, αυτό που την ενδιέφερε ήταν να «κατεβάζει» βιογραφίες ποιητών και πολιτικών. Το ιστολόγιο ήρθε ως «δώρο» του Ντάνιελ για τα 95α γενέθλιά της.

Κάποιοι τις προτείνουν να εξαργυρώσει τη δημοτικότητά της βάζοντας διαφημίσεις στο ιστολόγιο. Η ίδια το απορρίπτει. «Το έκανα για να διασκεδάζω, όχι για να αρχίσω να ανταγωνίζομαι άλλους ανθρώπους ή να βγάζω λεφτά», λέει χαρακτηριστικά.

Ο θαυμαστής
Στην ψηφιακή γοητεία της γιαγιάς blogger δεν κατόρθωσε να αντισταθεί ούτε ο Ισπανός πρωθυπουργός, Θαπατέρο. «Μακάρι να συνεχίσεις με αυτό για πολύ καιρό», φέρεται να ευχήθηκε ο Θαπατέρο στην Αμέλια, επικροτώντας τη δουλειά της στο Διαδίκτυο. «Δεν είμαι καλλιεργημένη αρκετά για να μου γράφει ένας πρωθυπουργός, εγώ είμαι απλώς μια ηλικιωμένη κυρία», δηλώνει γεμάτη μετριοπάθεια η γιαγιά blogger.

ΜΕ 357.000 «ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ»
Στο διαδικτυακό της σπίτι έχει δεχτεί περισσότερες από 357.000 επισκέψεις. Εφημερίδες όπως η «Εl Ρais», η «Repubblica», η «Guardian» και η «Corriere della Sera» έχουν αφιερώσει χιλιάδες λέξεις στο πρόσωπό της, ενώ βίντεο με ομιλίες της έχουν κάνει την εμφάνισή τους στον ιστοχώρο του ΥouΤube.

Η ΠΡΩΤΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ
«Το όνομά μου είναι Αμέλια και γεννήθηκα στις 23/12/1911. Σήμερα είναι τα γενέθλιά μου και ο εγγονός μου, ο οποίος είναι πολύ τσιγκούνης, μου έδωσε αυτό το ιστολόγιο». Αυτή ήταν η πρώτη καταχώριση της υπερήλικης Ισπανίδας. Η δημιουργία ενός blog δεν απαιτεί χρήματα και ως εκ τούτου, ο «τσιγκούνης εγγονός» πράγματι δεν χρειάστηκε να βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη, βοηθάει ωστόσο σημαντικά την Αμέλια και πληκτρολογεί όλα όσα αυτή του υπαγορεύει.

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΜΕΛΙΑ
«Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να εξασκείς τον εγκέφαλό σου».

«Συνήθιζα να ντρέπομαι να λέω πράγματα, αλλά τώρα που γέρασα είμαι πολύ πιο ντόμπρα».

«Οι μεγάλης ηλικίας άνθρωποι πρέπει να ξυπνήσουν λίγο».

«Τη ζωή πρέπει να τη ζεις. Μην παίρνετε χάπια και μην αποκοιμάστε στην πολυθρόνα».

«Προσεχώς θα πεθάνω. Το μόνο που φοβάμαι είναι μη χάσω στο μεταξύ τα λογικά μου».

ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε στη Βρετανία η εταιρεία Pipex, οι ηλικίας «60 ετών και άνω» πολίτες του Διαδικτύου το χρησιμοποιούν κυρίως για να διαβάζουν μηνύματα e-mail. Μόλις το 7% «κατεβάζει» μουσική. Στην ερώτηση τι θα ήθελαν να μπορούν να κάνουν on line, απάντησαν σε ποσοστό άνω του 70% πως θα ήθελαν να μπορούν να κλείνουν ραντεβού με τον γιατρό τους.

Η ΥΠΕΡΗΛΙΚΗ BLOGGER ΒΑΛΛΕΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΩΝ

* Η Αμέλια σήμερα διαβάζει ψηφιακές εφημερίδες και ενημερώνεται on line για τις τελευταίες ιατρικές και επιστημονικές εξελίξεις.
* Μέσα από τις σελίδες του διαδικτυακού της ημερολογίου τα έχει βάλει πρώτα και καλύτερα με τα γηροκομεία.
* Πιο συγκεκριμένα, καταγγέλλει πως τα εν λόγω ιδρύματα ταϊζουν φάρμακα τους τροφίμους τους έτσι ώστε αυτοί να «ζουν» τις τελευταίες τους ημέρες παίρνοντας έναν υπνάκο μπροστά στην τηλεόραση.
* «Το Ιντερνετ έδωσε μια νέα πνοή στη ζωή μου, αλλά δεν βλέπω κανένα γηροκομείο να προσφέρει στους τροφίμους του πρόσβαση στο Διαδίκτυο», δηλώνει στη βρετανική εφημερίδα «Guardian».
* «Ενημερώνω όλα τα γεροντάκια και όλους όσοι νομίζουν πως δεν είμαι στα καλά μου πως κάνω chat στο Ιντερνετ και τα περνάω υπέροχα», συνεχίζει η γιαγιά.

Μαθήματα πυρόσβεσης από Γάλλους δασοκομάντος
«E» 1/9

Της Ιωάννας Ηλιάδη
-------------------------------------------------



-------------------------------------------------

--------------------------------------------------

Από τα μακρινά γαλλικά δάση βρέθηκαν στoν Πάρνωνα και στην Εύβοια να δίνουν νικηφόρα μάχη με το πύρινο θεριό και να το νικάνε. Οι Γάλλοι «δασοκομάντος» Shapeurs Pompiers εντυπωσίασαν τους πάντες με την εκπαίδευση, την οργάνωση και τελικά την αποτελεσματικότητά τους.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για δυο διαφορετικές ομάδες, μια ομάδα πολιτικής προστασίας και μια στρατιωτική ομάδα αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, οι οποίες ενώθηκαν μαζί στο πεδίο της «μάχης» κατά της πύρινης λαίλαπας. Η στρατιωτική ομάδα έχει έδρα την πόλη Brignoles στην περιοχή της Τουλόν στη Νότια Γαλλία, ενώ η πολιτική ομάδα προέρχεται από τη Βορειοανατολική Γαλλία από την περιοχή της Λορένης.

Στη χώρα μας δεν ήρθαν πλήρως εξοπλισμένοι, καθώς συνήθως έχουν στη διάθεσή τους ελικόπτερα και μεγάλη γκάμα απαραίτητων οχημάτων και εργαλείων. Και όμως τελικά ήταν καλύτερα εξοπλισμένοι από κάθε άλλη ομάδα, αφού όσοι τους είδαν σε δράση εντυπωσιάστηκαν από τη μεθοδικότητά τους και τον τρόπο που νίκησαν το πύρινο τέρας, εμποδίζοντάς το να εξαπλωθεί στον Πάρνωνα και την Εύβοια, στα σημεία που έδρασαν.

«Η φωτιά έχει ανάγκη από υλικά για να εξαπλωθεί. Βρίσκει ξερά χόρτα, δέντρα και με μεγάλη ταχύτητα κινείται μέσα στα δάση. Αν της κόψεις αυτά τα υλικά, απλά την εμποδίζεις να εξαπλωθεί»,

εξηγεί στο «Εθνος της Κυριακής» ο ADC Davanzo, αξιωματικός της στρατιωτικής ομάδας αντιμετώπισης καταστροφών.

Ετσι βάζουν μπροστά τα αλυσοπρίονα και κόβουν ολόκληρα δέντρα, δημιουργώντας ασφαλείς ζώνες από τις οποίες δεν μπορεί να περάσει η φωτιά. Και αφού την εγκλωβίσουν σε μια περιοχή, μετά η κατάσβεσή της είναι εύκολη υπόθεση.

«Σε εμάς προέχει η ασφάλεια του προσωπικού και μετά η μάχη με τη φωτιά. Οταν φθάσουμε σε μια περιοχή, ερευνούμε τις συνθήκες που επικρατούν ώστε να καταστρώσουμε το σχέδιο δράσης μας.

Κατ αρχήν ελέγχουμε την κατεύθυνση των ανέμων, τη θερμοκρασία, την ταχύτητα μετάδοσης της φωτιάς και σχεδιάζουμε διεξόδους διαφυγής ώστε να μην εγκλωβιστεί το προσωπικό μας μέσα», εξηγεί ο Marc Friedrich, αξιωματικός της ομάδας πολιτικής προστασίας, ο οποίος έχει 25 χρόνια εμπειρία στη δασοπυρόσβεση. Η ομάδα του αποτελείται τόσο από μόνιμα στελέχη όσο και από εθελοντές. Ενας από αυτούς, ο Michel Lefevre, ασχολείται επαγγελματικά με οικοδομικά υλικά. Και όμως ευαισθητοποιημένος σε θέματα περιβάλλοντος και πιστεύοντας στον εθελοντισμό, βρέθηκε στη χώρα μας να σβήνει φωτιές στην Εύβοια, την ώρα που τα καφενεία στα γειτονικά χωριά ήταν γεμάτα από κόσμο που απολάμβανε το καφεδάκι του κοιτώντας στην τηλεόραση τις προσπάθειες των «αρμοδίων» να σβήσουν τις πυρκαγιές.

Η ανάγκη δημιουργίας τέτοιων ομάδων εντυπωσιακά οργανωμένων προέκυψε στη Γαλλία πριν από 25 χρόνια έπειτα από καταστροφικές πυρκαγιές.

Φαίνεται ότι αυτοί αρκετά νωρίς μαθαίνουν από τα λάθη τους και προλαμβάνουν τα επόμενα.

Τόσο οι στρατιωτικοί όσο και η ομάδα πολιτικής προστασίας έχουν διεθνείς εμπειρίες συνδρομής σε σεισμούς (Τουρκία το 1999, Ινδία το 2000 και Ινδονησία όταν χτυπήθηκε από το τσουνάμι) και δεν πρόκειται αμιγώς για ομάδες που ασχολούνται αποκλειστικά με τα δάση.

Στο στρατόπεδό τους, που έστησαν λίγο μακρύτερα από τη Σέτα Ευβοίας μέσα σε ένα χωράφι διαπιστώνουμε με τα ίδια μας τα μάτια ότι ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν είναι η συνεννόηση, καθώς η πλειοψηφία των ανδρών της ΕΜΑΚ, των αστυνόμων και των πυροσβεστών, παρά τις καλές τους προθέσεις, δεν έχουν τη δυνατότητα συνεννόησης σε ξένες γλώσσες. Η συνεννόηση γίνεται με τη... νοηματική. Ρωτάμε για το επίπεδο συνεννόησης τον κ. Friedrich, ο οποίος μη θέλοντας να δημιουργήσει προβλήματα, απαντά πως υπάρχουν στο μέτωπο της φωτιάς κάποιοι σύνδεσμοι που μιλούν Αγγλικά ή Γαλλικά και εάν παραστεί ανάγκη υπάρχει πάντα και η νοηματική ο οποία μπορεί να αποδώσει.

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ
Το Επαγγελματικό Πυροσβεστικό Σώμα (SPP) αριθμεί 37.800 πυροσβέστες.

Το Εθελοντικό Πυροσβεστικό Σώμα (SPV) αριθμεί 204.000 πυροσβέστες. Το 58% των εθελοντών είναι κάτω των 35 ετών.

10.758 ιατροί και νοσηλευτές ακολουθούν τις ομάδες δασοπυρόσβεσης στις αποστολές τους.

29.000 νέοι από 10 έως 18 ετών παρακολουθούν μαθήματα δασοπυρόσβεσης. Μεταξύ των ενεργών πυροσβεστών βρίσκονται και 24.657 γυναίκες.

Στο Παρίσι και στη Μασσαλία οι πυροσβεστικές υπηρεσίες στελεχώνονται από στρατιωτικό προσωπικό.

Το Πυροσβεστικό Σώμα του Παρισιού (BSPP) αριθμεί 7.412 πυροσβέστες. Ο προϋπολογισμός του για το έτος 2005 άγγιξε τα 323,7 εκατομμύρια ευρώ. Το Πυροσβεστικό Τάγμα Πεζοναυτών της Μασσαλίας (ΒΜΡΜ) αριθμεί περί τους 2.500 πυροσβέστες οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι σε 28 στρατώνες και έχουν στη διάθεσή τους 700 οχήματα και 2 πλοία. Ολοι αυτοί μαζί με το SAMU (το γαλλικό ΕΚΑΒ) αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της γαλλικής πολιτικής προστασίας.

Δήμοι, κοινότητες και νομαρχίες έχουν τα δικά τους πυροσβεστικά σώματα τα οποία εποπτεύονται ως προς το επίπεδό τους από το κράτος. Η εκπαίδευση των πυροσβεστών συνεχίζεται καθ όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας.

«Κατ αρχήν ελέγχουμε την κατεύθυνση των ανέμων, τη θερμοκρασία, την ταχύτητα μετάδοσης της φωτιάς και σχεδιάζουμε διεξόδους διαφυγής ώστε να μην εγκλωβιστεί το προσωπικό μας μέσα», εξηγεί ο Marc Friedrich, αξιωματικός της ομάδας πολιτικής προστασίας.

Ο ΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗΣ ΣΕ 10 ΧΩΡΕΣ

ΙΤΑΛΙΑ υπάρχουν 27.013 επαγγελματίες 4.000 εθελοντές και 3.425 βοηθητικοί πυροσβέστες (πρόκειται για άτομα που υπηρετούν τη θητεία τους στην πυροσβεστική).

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ οι πυροσβεστικές δυνάμεις αριθμούν 52 αεροπλάνα και ελικόπτερα, 1.886 οχήματα και 8.836 άνδρες (οι 5.056 είναι πυροσβέστες). Οι δυνάμεις κατανέμονται στις περιοχές ανάλογα με την επικινδυνότητα και τις ανάγκες της κάθε μίας.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ υπάρχουν 1.119.295 ενεργοί πυροσβέστες. 1.055.255 είναι εθελοντές, 27.603 επαγγελματίες, 261.445 μέλη της πυροσβεστικής νεολαίας και 31.255 στελέχη σωμάτων που λειτουργούν σε εργοστάσια και επιχειρήσεις.

ΕΛΒΕΤΙΑ 3.400 εθελοντές και 5.000 επαγγελματίες πυροσβέστες.

ΑΥΣΤΡΙΑ το 2006 υπήρχαν 5.160 πυροσβεστικοί σταθμοί, 247.909 ενεργοί πυροσβέστες, 25.157 μαθητευόμενοι, νέοι πυροσβέστες και 55.215 έφεδροι.

ΙΣΠΑΝΙΑ Η Στρατιωτική Ενωση Εκτάκτων Αναγκών (UME) διαιρείται σε 5 τάγματα και ο διοικητής της φέρει το βαθμό του υποστράτηγου. Στελεχώνεται από 4.320 άτομα.

ΒΕΛΓΙΟ 12.000 εθελοντές και 5.000 επαγγελματίες πυροσβέστες.

ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ 9.041 εθελοντές και 178 επαγγελματίες πυροσβέστες.

ΚΑΝΑΔΑΣ Το Κέντρο Δασικών Πυρκαγιών (CIFFC), σε ρόλο συντονιστή, κινητοποίησετο 2006 περί τους 1.800 καλά εκπαιδευμένους πυροσβέστες, 80 αεροσκάφη και 2 ελικόπτερα.

ΔΑΝΙΑ 3.400 εθελοντές και 1.700 επαγγελματίες πυροσβέστες.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Κάθε χωριό και πυροσβεστική

Στη Γερμανία υπάρχουν επίσης 25.513 σταθμοί πυρόσβεσης. Κάθε πόλη και χωριό φιλοξενεί τουλάχιστον μία πυροσβεστική υπηρεσία. Στη χώρα δρουν συνολικά 17.545 πυροσβεστικές υπηρεσίες νέων, 22.274 πυροσβεστικά σώματα εθελοντών, 800 ιδιωτικές εταιρείες πυρόσβεσης, 917 πυροσβεστικά σώματα επιχειρήσεων και εργοστασίων και 101 δημόσια, επαγγελματικά πυροσβεστικά σώματα. και στον Καναδά οι κοινότητες και οι επαρχίες έχουν τη δική τους πυροσβεστική υπηρεσία ενώ στη χώρα δραστηριοποιούνται και ιδιωτικές επιχειρήσεις πυρόσβεσης. Το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης έχει τις δικές του πυροσβεστικές δυνάμεις οι οποίες είναι εγκατεστημένες σε στρατιωτικές βάσεις.

Στην Ιταλία
Σε κτηματολόγιο μη... οικοδομήσιμων τα καμένα

Στην Ιταλία το σύστημα πρόληψης και αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών τελεί υπό τον έλεγχο της Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας. Το 2000 ψηφίστηκε στη χώρα νόμος που καθορίζει με πολύ αυστηρά κριτήρια ότι καμένες δασικές εκτάσεις δεν επιτρέπεται ούτε να οικοδομηθούν ούτε να χρησιμοποιηθούν για σκοπούς κτηνοτροφίας και κυνηγιού. Σύμφωνα με αυτόν, τα καμένα πρέπει να καταγράφονται αυτόματα στο κτηματολόγιο των μη οικοδομήσιμων περιοχών, ώστε να μη γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Ο νόμος λειτούργησε ανασταλτικά, αφαίρεσε από τους επίδοξους εμπρηστές κάθε κίνητρο δράσης και είχε εντυπωσιακά αποτελέσματα εκεί όπου η τοπική αυτοδιοίκηση (δήμοι και νομαρχίες) φρόντισε για την εφαρμογή του χαρτογραφώντας και καταγράφοντας τα δάση. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα στο τέλος του 2006 ο επικεφαλής της πολιτικής προστασίας Guido Bertolaso, στη Βόρεια Ιταλία και πιο συγκεκριμένα σε περιοχές όπως η Λιγουρία και η Γένοβα, οι φωτιές μειώθηκαν κατά 89% τα τελευταία 6 χρόνια. Στον Νότο αντίθετα (Σικελία, Σαρδηνία, Καλαβρία) η κατάσταση επιδεινώνεται, καθώς μόλις το 6% των δημοτικών αρχών εφαρμόζουν πλήρως τον νόμο του 2000. Οι πυρκαγιές χαρακτηριστικά αυξήθηκαν εκεί κατά 300% σε σχέση με πέρυσι ενώ το 90% αυτών οφείλεται σε εμπρησμούς. Σκάνδαλο ξέσπασε νωρίτερα φέτος όταν λόγω περικοπών και καθυστερήσεων στην αποστολή κονδυλίων η πυροσβεστική δεν είχε χρήματα για να βάλει βενζίνη στα οχήματά της.

Πέντε υπουργοί
Η πρόληψη και η καταπολέμηση των δασικών πυρκαγιών στην Πορτογαλία είναι υπόθεση συνολικά πέντε υπουργείων. Νομοθετικό διάταγμα του 2006 θεσπίζει το «Εθνικό Σύστημα Δασοπροστασίας κατά των Πυρκαγιών». Αυτό έχει τρεις στόχους: οι δυνάμεις να επεμβαίνουν σε χρόνο μικρότερο από 20 λεπτά στον χώρο της πυρκαγιάς, οι πυρκαγιές σε εκτάσεις μεγαλύτερες των 10 στρεμμάτων να μειωθούν, οι πυρκαγιές σε εκτάσεις μεγαλύτερες των 100 στρεμμάτων να εξαλειφθούν πλήρως. Η περίοδος από την 1η Ιουλίου μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου θεωρείται υψηλού κινδύνου και κατά τη διάρκειά της ισχύει η επιχειρησιακή φάση «Charlie».

Στο πλαίσιο αυτής, στην πρόληψη και την καταπολέμηση των πυρκαγιών συμμετέχουν οι ακόλουθοι φορείς: Εθνική Αρχή Πολιτικής Προστασίας, Πυροσβεστικό Σώμα, Δημοκρατική Εθνοφρουρά, Αστυνομία Δημοσίας Ασφαλείας, Δικαστική Αστυνομία, Ενοπλες Δυνάμεις, Γενική Διεύθυνση Δασικών Πόρων, Εθνικό Ινστιτούτο Διατήρησης της Φύσης και της Βιοποικιλότητας, οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης και πρωτοβουλίες πολιτών.

Το σύστημα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία αποδίδει καρπούς. Από την αρχή του χρόνου μέχρι και τις 7 Αυγούστου στην Πορτογαλία κάηκαν περί τα 50.000 στρέμματα γης. Την ίδια περίοδο το 2006 είχαν καεί 200.000 και το 2004 1.051.600.

Γ. ΣΚΑΦΙΔΑΣ

Το έλαβα από τον anasfalistos@yahoo.gr
===================================

Ποιό είναι το υπ'αριθμόν ένα πρόβλημα τόσο Παγκοσμίως όσο και στην χώρα που λέγεται Ελλάδα;
Τι απασχολεί ή πρέπει να απασχολεί όλους μας;
Τι αφορά άμεσα εμάς και τα παιδιά μας;
Η απάντηση είναι απλή:Το Ασφαλιστικό!
Ακούμε εδώ και χρόνια για πρόβλημα, για εξυγίανση, για αμαρτωλές διοικήσεις και κακά ομόλογα.Από την άλλη υπάρχει ο πέλεκυς της αύξησης των ορίων ηλικίας και των εισφορών.Με λίγα λόγια μαύρο μέλλον για όλους μας.
Η λύση είναι μία: Δημιουργία Τράπεζας με τα αποθεματικά των Ταμείων.
Κάθε Ταμείο θα συμμετέχει αναλογικά με τα αποθεματικά του (Δηλαδή το ΙΚΑ με περισσότερο, το ΤΕΒΕ με λιγότερο)και η διοίκηση θα καλείται να λειτουργεί με χρηματοοικονομικά κριτήρια στα εύρυθμα πλαίσια της τραπεζιτικής αγοράς.
Φανταστείτε ότι τα Ίδια Κεφάλαια της Εθνικής Τράπεζας είναι 5,7 δις €, της Πειραιώς 1,9 δις € και της Alpha 2,7 δις € όταν τα αποθεματικά των Ταμείων είναι 26 δις € και μόνο το ΙΚΑ είχε 5,9 δις € εκ των οποίων το 1,4 δις € σε μετρητά!
Για να φτιαχτεί μια τράπεζα απαιτούνται μόνο 5 εκ.€ δηλαδή ποσό αστείο για τα ταμεία.
Αυτή η κολοσσιαία τράπεζα θα μπορεί να προσφέρει όλες τις νόμιμες τραπεζικές εργασίες και να ανοίξει θυγατρική ασφαλειών όπου θα ασφαλίζει ο κόσμος το σπίτι του, το αυτοκίνητό του κλπ.
Μιλάμε για έναν κολοσσό μεγαλύτερο της Εθνικής Τράπεζας με μετρητά και ατελείωτο πελατολόγιο.
Έτσι πολύ απλά:
1.Χάνουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις γιατί δεν έχουν πρόσβαση στον πακτωλό των αποθεματικών.Χρήματα που χρησιμοποιούν είτε για πλουτισμό είτε για διαμόρφωση πολιτικής.
2.Χάνουν οι ανταγωνίστριες τράπεζες γιατί ξαφνικά θα βρεθούν με έναν κολοσσιαίο ανταγωνιστή χάνοντας πελάτες και καταθέσεις.
3.Χάνουν οι επιτήδειοι που με προμήθειες,συμβάσεις κλπ έχουν πρόσβαση σε ατελείωτο χρήμα.
Κερδίζουν:
1.Όλοι οι ασφαλισμένοι γιατί θα έχουν έναν κολοσσό που στο καταστατικό του θα εγγυάται την πληρωμή συντάξεων και τη διατήρηση των ορίων ηλικίας.
2.Όλοι οι εργαζόμενοι στα ασφαλιστικά ταμεία γιατί θα μπορούν να εργάζονται με καλύτερους μισθούς και σύγχρονες συνθήκες στην τράπεζα και τις θυγατρικές της χωρίς να χρειαστεί να απολυθεί κανείς.
Αφού η λύση είναι τόσο απλή γιατί δεν συμβαίνει αυτό;
1.Τα λεφτά είναι πολλά και κάποιοι φροντίζουν εξαγοράζοντας κάποιους διευθυντές εφημερίδων και κάποιους δημοσιογράφους.
2.Το χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις για δανεικά κι αγύριστα.
3.Φροντίζουν και βάζουν σε κάποιες διοικήσεις άτομα που δεν θα ζητήσουν πίσω τα λεφτά εκπαιδεύοντάς τους παράλληλα στο τι θα λένε.
4. Είναι πιθανό η ενημέρωση να εκτείνεται σε υψηλά κλιμάκια κάποιων κομμάτων για να σιωπούν και να αποκομίζουν ανταλλάγματα και παροχές.
Ελπίζω ότι οι τυχόν διαφωνίες με την πρόταση αυτή να μην σημαίνουν ότι:
1.Είστε από αυτούς που θα χάσουν ή
2.Δεν καταλαβαίνετε τίποτα ή
3.Θεωρείτε ανέφικτη τη λύση.
Ανεξάρτητα όμως αν πιστεύετε το αν είναι εφικτή ή όχι η δημοσιοποίηση της και μόνο θα δημιουργήσει πρόβλημα στο πολιτικό σύστημα και θα φανερώσει το ποιός ενδιαφέρεται πραγματικά και ποιός όχι.
Ελπίζουμε να βρείτε το θάρρος να το δημοσιοποιήσετε ή να το μοιράσετε σε φίλους και γνωστούς για να βγει στην επιφάνεια.
Ανασφάλιστος δίχως μέλλον

*Τύφλωση απροσεξίας» (Inattentional Blindness)*

«Αόρατοι» γορίλες και μοτοσυκλετιστική ασφάλεια

Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε από τον υπεύθυνο της ιστοσελίδας της
ΜΟΤ.Ο.Ε . Δημήτρη Κουφογιάννη, με αφορμή το τραγικό ατύχημα που στοίχισε
την ζωή του Χρήστου Χούλιαρη και της Κατερίνας Οικονόμου στις 28 Ιουνίου
2003 και αφιερώνεται στη μνήμη τους.

Βασίστηκε σε ανάλογο άρθρο του Lance Oliver της Αμερικανικής Ομοσπονδίας
Μοτο-συκλετιστών (A.M.A.) σχετικά με κάποια πειράματα πάνω στην «τύφλωση
απροσεξίας».


Ένα συνηθισμένο ατύχημα
Τα φώτα της μοτοσυκλέτας είναι αναμμένα. Φοράτε ένα πολύχρωμο μπουφάν
και ένα εξίσου πολύχρωμο κράνος καθώς κινείστε αμέριμνος σε έναν
επαρχιακό δρόμο. Ο οδηγός του αυτοκινήτου έχει σταματήσει στην
διασταύρωση και δείχνει να ελέγχει τον δρόμο κοιτώντας και προς το μέρος
σας. Και ξαφνικά ξεκινάει, παραβιάζει την προτεραιότητα και διασχίζει
την διασταύρωση, κλείνοντάς σας κάθε δίοδο διαφυγής! Η σύγκρουση είναι
σφοδρή και μόνον η καλή σας τύχη μπορεί να βοηθήσει να αποφύγετε κάποιον
βαρύτατο τραυματισμό ή ακόμη και τον θάνατο. Αργότερα ο οδηγός του
αυτοκινήτου «εξηγεί», εμφανώς σοκαρισμένος, στον τροχονόμο: «δεν τον
είδα»!!!

Γιατί άραγε ένας μάλλον έμπειρος οδηγός αυτοκινήτου, ο οποίος σταμάτησε
να ελέγξει τον δρόμο πριν τον διασχίσει, δεν είδε καθόλου την
μοτοσυκλέτα που έρχονταν κατά πάνω του;

Εκτός από το παραπάνω, δυστυχώς αρκετά συνηθισμένο παράδειγμα με τον
οδηγό του αυτοκινήτου και τον μοτοσυκλετιστή, υπάρχουν και χιλιάδες άλλα
ανάλογα παραδείγματα όπου θεωρητικά έμπειρα και καλά εκπαιδευμένα άτομα
έκαναν παρόμοια και πολλές φορές εξίσου θανατηφόρα λάθη.

Μια νοσοκόμα βγάζει ένα φιαλίδιο από το ντουλάπι όπως κάνει κάθε μέρα,
χρόνια τώρα. Κοιτάζει την ετικέτα, γεμίζει την σύριγγα με το περιεχόμενο
και κάνει την ένεση στον ασθενή. Ο άρρωστος δέχεται μια δόση από ένα
λάθος φάρμακο και πεθαίνει «ανεξήγητα».

Ένας κυβερνήτης υποβρυχίου παρατηρεί από το περισκόπιο και δεν βλέπει
τίποτα τριγύρω. Δίνει διαταγή για ανάδυση και ξαφνικά ακούει έναν δυνατό
μεταλλικό ήχο και νοιώθει έναν ακόμη πιο δυνατό κραδασμό. Αντιλαμβάνεται
ότι έχει αναδυθεί με ένα πλοιάριο ακριβώς από πάνω του, αλλά είναι ήδη
πολύ αργά. Το πλοιάριο αναποδογυρίζει και βυθίζεται, παρασέρνοντας εννέα
μέλη του πληρώματος του στον βυθό.

Ένας πιλότος και ο συγκυβερνήτης του παρατηρούν μια λυχνία να
αναβοσβήνει στον πίνακα οργάνων. Είναι αρκετά προσηλωμένοι σ' αυτό
και δεν παρατηρούν ότι χάνουν γρήγορα ύψος, με αποτέλεσμα την συντριβή
του αεροσκάφους, με πάνω από εκατό θύματα.

Το πείραμα του γορίλα
Όλα τα παραπάνω παραδείγματα είναι αληθινά και μαζί με πολλά άλλα ώθησαν
τον Daniel Simons και τον Christopher Charbis, καθηγητές ψυχολογίας στο
πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ να ψάξουν να βρουν τα αίτια που προκάλεσαν
αυτά τα «ανθρώπινα λάθη» και κάποια πιθανή σύνδεση μεταξύ τους. Τα
απέδωσαν σε ένα φαινόμενο που ονόμασαν «Τύφλωση Απροσεξίας» αν μπορούμε
να μεταφράσουμε έτσι τον αγγλικό όρο Inattentional Blindness. Ένα
φαινόμενο που είναι γνωστό από χρόνια, αλλά οι πρόσφατες έρευνες
απέδειξαν ότι είναι πολύ πιο συνηθισμένο από ότι κανείς φαντάζεται και
ότι είναι ένας από τους κύριους παράγοντες για ατυχήματα που οφείλονται
σε ανθρώπινο λάθος. Τα πειράματα και τα συμπεράσματά τους μας βοηθούν να
καταλάβουμε γιατί σε όλα τα παραπάνω η κοινή δικαιολογία είναι: «δεν το
είδα».

Το άτομο που έκανε το λάθος συχνά χαρακτηρίζεται με ευκολία «απρόσεκτο».
Όμως το να κατηγορείς κάποιον για απροσεξία, βλακεία ή οτιδήποτε άλλο
μπορεί να προσφέρει μια «συναισθηματική κάθαρση» αλλά δεν βοηθάει στο να
εξηγηθεί γιατί τέτοια ατυχήματα είναι τόσο κοινά.

Γιατί έξυπνοι, επιμελείς, προσεκτικοί άνθρωποι τόσο συχνά αποτυγχάνουν
να δουν το προφανές;

Ένα συγκεκριμένο πείραμα με μεγάλο ενδιαφέρον ήταν το «πείραμα του
γορίλα» στο οποίο αναφερθήκαμε παραπάνω. Σ' αυτό οι δύο καθηγητές έβαλαν
μια μεγάλη ομάδα φοιτητών και άλλων συμμετεχόντων στο πείραμα να
παρακολουθήσουν ένα βίντεο με δύο ομάδες των τριών αθλητών οι οποίοι
αντάλλασσαν πάσες μεταξύ τους με μια μπάλα του μπάσκετ.

Ένα μέρος των συμμετεχόντων είχε αποστολή να μετρήσει πόσες πάσες
αντάλλαξαν οι παίκτες (η «εύκολη αποστολή») και οι υπόλοιποι έπρεπε να
μετρήσουν πόσες πάσες χτύπησαν το έδαφος και πόσες όχι (η «δύσκολη
αποστολή»). Κατά τη διάρκεια του βίντεο μια κοπέλα κρατώντας μια ομπρέλα
διασχίζει την σκηνή.

Σε μια άλλη εκδοχή του βίντεο η κοπέλα είναι ντυμένη με στολή γορίλα και
πάλι διασχίζει τη σκηνή.

Τέλος σε μια τρίτη βέρσιον η κοπέλα-γορίλας σταματά στη μέση της σκηνής
και αφού χτυπήσει δύο-τρεις φορές το στήθος της (όπως κάνουν συνήθως οι
γορίλες) συνεχίζει τον δρόμο της μέχρι την άλλη άκρη.

Εδώ αρχίζει το τρομακτικό μέρος του πειράματος: Το σαράντα έξι τοις
εκατό (46%) των συμμετεχόντων ΔΕΝ είδαν την κοπέλα με την ομπρέλα ή τον
γορίλα στα δύο πρώτα βίντεο. Στο τρίτο βίντεο το πενήντα τοις εκατό
(50%) ΔΕΝ πρόσεξε τον γορίλα!

«Βασικά οι άνθρωποι όταν είναι συγκεντρωμένοι σε ένα καθήκον δεν
παρατηρούν κάτι άσχετο με αυτό διότι δεν το περιμένουν», εξηγεί ο
καθηγητής Simons.
«Η αίσθηση των ανθρώπων είναι ότι αν κάτι διαφορετικό εμφανιστεί ξαφνικά
στο προσκήνιο θα το παρατηρήσουν» προσθέτει ο καθηγητής «αλλά αυτή η
αίσθηση τελικά δεν είναι σωστή». Τα ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην
περίπτωση του μοτοσυκλετιστή. Σε μια «θάλασσα» αυτοκινήτων μια
μοτοσυκλέτα μπορεί να είναι το «κάτι διαφορετικό» που ο οδηγός δεν
περιμένει να δει, ελέγχοντας τον δρόμο για πιθανά επερχόμενα αυτοκίνητα,
και κατά συνέπεια δεν το βλέπει. Το κλειδί είναι η προσοχή, η προσήλωση.

Στο πείραμα του Χάρβαρντ πολύ λιγότεροι άνθρωποι που ήταν επιφορτισμένοι
με την «δύσκολη αποστολή» εντόπισαν τον γορίλα από αυτούς που είχαν την
«εύκολη αποστολή». Η προσοχή τους ήταν συγκεντρωμένη πολύ περισσότερο
στην αποστολή τους και οι πόροι του εγκεφάλου τους πολύ περισσότερο
απασχολημένοι, οπότε ήταν δυσκολότερο να παρατηρήσουν κάτι άσχετο.
Ο Simons επισήμανε ότι αρκετοί από τους συμμετέχοντες στο πείραμα δεν
πίστευαν καν ότι υπήρχε γορίλας στο βίντεο, μέχρι που έκπληκτοι το είδαν
για δεύτερη φορά, μην πιστεύοντας ότι δεν πρόσεξαν κάτι τόσο οφθαλμοφανές.

Η παραπάνω έρευνα δείχνει να φέρνει πολύ άσχημα μαντάτα για τους
μοτοσυκλετιστές. Αποδεικνύει πως, ότι κι αν κάνουμε, κάποιοι οδηγοί δεν
πρόκειται να μας δουν. Και εμπλέκει άμεσα με το αντικείμενο οτιδήποτε
αποσπά μέρος της προσοχής του οδηγού, όπως η χρήση τηλεφώνου κατά την
οδήγηση, η συζήτηση με τους συνεπιβάτες, η ακρόαση μουσικής κ.λπ. Εν τω
μεταξύ μια άλλη έρευνα με το ίδιο θέμα στο πανεπιστήμιο του Σάσεξ στην
Αγγλία ανακάλυψε ότι οι έμπειροι οδηγοί έχουν στην πραγματικότητα
λιγότερες πιθανότητες να εντοπίσουν ενδεχόμενους κινδύνους από μη
αναμενόμενες καταστάσεις. Η εν λόγω έρευνα, που ανέλυε τις κινήσεις των
ματιών οδηγών που παρακολουθούσαν βίντεο με προσομοίωση των συνθηκών
κυκλοφορίας, δείχνει ότι η πολυετής οδηγική εμπειρία «εκπαιδεύει»
κάποιον να βλέπει το αναμενόμενο, πολλές φορές ακόμη κι αν αυτό δεν
είναι εκεί.

Σημείωση:
Ο συντάκτης του άρθρου Δημήτρης Κουφογιάννης είναι νεκρός μετά από
ατύχημα με την μοτοσυκλέτα του...

Να που γυρίσαμε και από τις διακοπές... που περάσαμε στη Ν.Ποτίδαια...
μπορώ να πω αρκετά καλά περάσαμε αφού τις τελευταίες μέρες δεν ήθελα να φύγουμε...

οι διακοπές αγγίξαν την τελειότητα αφού περάσαμε σχεδόν όλα αυτά που θέλαμε να περάσουμε... μπάνια, εκδρομές, ψαρέματα ... κλπ...

θα σας γράψω αργότερα πιό πολλά...

τώρα να ένα κείμενο από την καθηγήτρια κ.Πλατσίδου για τις φωτιές...

Aγαπητοί συνάδελφοι και συνεργάτες,
ακούσαμε και διαβάσαμε πολλά τις τελευταίες μέρες περί των πυρκαγιών. Ωστόσο,
σας μεταφέρω το παρακάτω μήνυμα που το θεώρησα ιδιαίτερο:

O αποστολέας του email ισχυρίζεται πως είναι, εθελοντής δασοπυροσβέστης, και
το κείμενο που ακολουθεί είναι γραμμένο από έναν από τους συναδέλφους του!



Είτε είναι έτσι είτε όχι, αξίζει να το διαβάσετε:



21/8/2007

"Σημειώνεται ότι δεν υπήρξαν σοβαροί τραυματισμοί λόγω της πυρκαγιάς

πλην ενός πυροσβέστη ο οποίος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο

«Σισμανόγλειο» με αναπνευστικά προβλήματα."

Είναι πολύ παράξενο να διαβάζεις τη ζωή σου μέσα από την αποστειρωμένη

λογική της δημοσιογραφίας.

Θα ήθελα να ξεχάσω τα 3-4 πρόβατα που δεν προλάβαμε να βγάλουμε από το
μαντρί και τα ακούγαμε να σκούζουν καθώς μας πλησίαζε η φωτιά, και εκείνο
το σκυλάκι

που παρέμεινε σιωπηλό και δεμένο μέχρι τη στιγμή που πανικόβλητο

κατάλαβε ότι δεν υπάρχει σωτηρία.. τα αφεντικά του λείπαν διακοπές και

κανείς δεν μας ειδοποίησε για αυτό..

Θα ήθελα να ξεχάσω τα πουλιά που δεν προλάβανε να φύγουν απο τα πεύκα καθώς
γινόντουσαν παρανάλωμα του πυρός και τα είδα στον αέρα να φτερουγίζουν για
λίγο

και ύστερα να πέφτουν σαν φθινοπωρινά φύλλα..

Θα ήθελα να ξεχάσω

τα τρομαγμένα πρόσωπα των συναδέλφων μου όταν είδαμε τις 50μετρες

φλόγες να μας ζώνουν από παντού

Θα ήθελα να ξεχάσω τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των ιδιοκτητών όλων των σπιτιών
τριγύρω μας όταν άρχισαν να γλύφουν τα σπίτια τους οι φλόγες

Θα ήθελα να ξεχάσω όλους αυτούς που ήρθαν με τζιπάκια κάνοντας χειρόφρενα
και πατώντας γκάζι μόνο και μόνο για να απολαύσουν το θέαμα, χωρίς να μας
βοηθάνε

όταν τα ρουθούνια μας τρέχαν κατράμι και μασούσαμε στάχτη,

Θα ήθελα να τους ξεχάσω όταν προσπαθούσαμε να φύγουμε κόβωντας μάνικες και
δεν μπορούσαμε επειδή είχαν δημιουργήσει κυκλοφοριακό κομφούζιο μπροστά μας

Θα ήθελα επίσης να ξεχάσω

όλους αυτούς που πίναν καφέ και μας ειρωνεύονταν την ώρα που δίναμε και ίσα
που κρατούσαμε την ψυχή μας

Θα ήθελα να ξεχάσω αυτούς που τραβούσαν πανικόβλητοι τις εγκαταστάσεις μας
και μας άφηναν εκτεθειμένους στις φλόγες

Θα ήθελα να ξεχάσω

τις πανικόβλητες φωνές συναδέλφων στον ασύρματο όταν τους κύκλωνε η φωτιά

Θα ήθελα να ξεχάσω

αυτή τη λαίλαπα που δεν υπήρχε τρόπο να φρενάρεις και λαίμαργα κατάπιε

τις όμορφες περιοχές που κάποτε χαρήκαμε ώς παιδιά και τα παιδιά μας

δεν θα ξέρουν οτι υπήρχαν



Μα δεν θα ξεχάσω εκείνους τους χειριστές των ελικοπτέρων που τελευταία
στιγμή μας δημιούργησαν δίοδο διαφυγής μέσα από τους θεόρατους τοίχους
φωτιάς που

μας περιτριγύρισαν

Μα δεν θα ξεχάσω

τους συνάδελφους απο Αταλάντη που ήρθαν να μας βοηθήσουν σε μια ξένη

για αυτούς περιοχή

Μα δεν θα ξεχάσω

όλες τις κυβερνήσεις έως τώρα που επιτρέπουν σε οικοπεδοφάγους να

χτίζουν, που αντιμετωπίζουν με αναλγησία τους εμπρησμούς και

κοροιδεύουν τους Εθελοντές.

Μα δεν θα ξεχάσω

το κράτος που ούτε γάντια δεν μας έδωσε, πόσο μάλλον ενα ευχαριστώ,

για να μην θίξει την επιτηδευμένη ανικανότητα του μπροστά στα συμφέροντα.

Μα δεν θα ξεχάσω οτι καταφέραμε 4 παιδιά με 1 όχημα να σταματήσουμε ενα
μέτωπο 500 μέτρων, να σώσουμε 5 σπίτια και μερικά πρόβατα..

Θα βοηθήσει να μπορέσω να κοιμηθώ όταν θα γυρίζουν οι εικόνες φρίκης στο
μυαλό μου.

Μα δεν θα ξεχάσω

την όμορφη τραυματιοφορέα που μου συμπαραστάθηκε όταν δεν είχα

αναπνοή, τους έμπειρους γιατρούς που πέσαν πάνω μου και μου ξανάδωσαν

μέλλον, καθώς και το νοσηλευτικό προσωπικό που ξεχείλιζε από ανθρωπιά

και καλοσύνη.

Σας ευχαριστώ.

Και δεν θα ξεχάσω να λέγομαι ακόμα άνθρωπος και να χρωστάω στη φύση ενα
μεγάλο συγνώμη για όλες τις καταστροφές που της έχει προξενήσει το είδος
μου.



Η απορία μου είναι

οι βίλες που θα χτίσετε θα έχουν νόημα εαν δεν υπάρχει πια πράσινο γύρω σας;


Όταν ο αέρας θα μυρίζει στάχτη και θα σου καίει τους πνεύμονες;

πώς διάολο θα αναπνέετε εσείς κει πάνω και εμείς εδώ κάτω;

πώς περιμένω από ένα κράτος με στημένες εκλογές και προκάτ κόμματα να

δημιουργήσει ένα καλύτερο μέλλον από τις στάχτες που έχουν γεμίσει τα

πνευμόνια μου...